Przekazanych ma być 10 czołgów Strv122 (Stridsvagn 122) najprawdopodobniej w podstawowej wersji Strv122A, będącej lokalnym rozwinięciem Leoparda 2A5. Produkcja Strv122 rozpoczęła się w roku 1994 a zakończyła w 2002. Szwecja wdrożyła te pojazdy do eksploatacji w roku 1997 i ostatecznie kupiła w 120 egzemplarzy. Oprócz tego pozyskanych zostało również 160 czołgów Strv121, czyli wziętych w leasing i dostosowanych do wymogów szwedzkich wojsk lądowych czołgów Leopard 2A4. Obecnie w zasadzie wszystkie czołgi Strv121 zostały już zwrócone Niemcom po zakończeniu ich leasingu, natomiast w aktywnej służbie pozostaje około 99 ze 120 czołgów Strv122.

Przyjrzyjmy się bliżej czołgom Strv122 również znanym jako Leopard 2S. Szwedzka konstrukcja powstała jako dalsza modyfikacja eksperymentalnych wariantów i prototypów dla Leoparda 2A5. Pierwsze prototypy nosiły nazwy TVM (Truppenversuchsmuster) i opracowano ich dwa warianty nazwane TVM Maximum i TVM Minimum. Reprezentowały one warianty maksymalny i minimalny proponowanych ulepszeń w toku modernizacji. Wozy znane były także jako TVM 1 i TVM 2. Wozy TVM bazowały na wariancie oznaczonym jako KVT (Komponentenversuchsträger), który zbudowano w 1989 i służyć miał on jako platforma testowa dla nowych rozwiązań.

Niemcy ostatecznie wybrały konfigurację najmniej zaawansowaną, znaną także jako konfiguracja Mannheim, która powstała w ramach programu KWS II (Kampfwertsteigerung II). Zakładał on głównie poprawę osłony balistycznej wieży, jej przebudowę, wymianę jej napędów z elektrohydraulicznych na w pełni elektryczne oraz inne mniejsze zmiany. TVM Maximum/TVM 1 został przeznaczony jako baza dla wariantów eksportowych, które mogłyby konkurować z najlepszymi konstrukcjami czołgów podstawowych z całego świata.

Na podstawie TVM Maximum powstał oferowany Szwecji Leopard 2S, który otrzymał lokalną nazwę Strv122, gdzie słowo Stridsvagn oznacza czołg lub wóz bojowy. Natomiast numer 122 należy podzielić na 12 i 2, gdzie 12 oznacza kaliber armaty (12 cm) zaś 2 oznacza, że jest to drugi typ czołgu w wojskach lądowych Szwecji uzbrojony w armatę takiego kalibru. Pierwszym był Strv121 rzecz jasna.

Zasadniczym ulepszeniem jakie posiada Strv122 w stosunku do Leoparda 2A5, jest znacząco podniesiony poziom ochrony. Osiągnięto to poprzez instalację modułów dodatkowego opancerzenia, nie tylko chroniącego przód wieży oraz 1/3 długości jej burt, ale również strop nad stanowiskami dowódcy i ładowniczego wraz z ich włazami oraz przód kadłuba. Nie jest natomiast do końca jasne czy zastosowano jakieś znaczące zmiany w pancerzu zasadniczym. Wynika to w głównie z niezbyt dobrze opisanego w źródłach rozwoju pancerzy specjalnych czołgów Leopard 2.

Istnieją dwie możliwości, pierwsza, czyli tzw. pancerz typu D to zarówno osłona zasadnicza jak i jej zewnętrzne elementy dodatkowe. Druga opcja to zachowanie jako zasadniczego pancerza typu C, natomiast tzw. pancerz typu D to jedynie osłony dodatkowe instalowane do zewnętrznej powierzchni. Niezależnie od zastosowanego rozwiązania, Strv122 cechuje się poziomem ochrony wyższym niż niemieckie czołgi Leopard 2A5 i 2A6 i porównywalny do Leopardów 2A7V oraz eksportowych Leopardów 2E (Hiszpania), 2HEL (Grecja), 2A7HUN (Węgry), 2A7QAT (Katar) a także Leopardów 2A5DK i 2A7DK (Dania).

Ponadto dodatkowe modyfikacje objęły celownik główny EMES-15A2, który różni się od wersji niemieckiej ulepszonym kanałem dziennym. W wersji szwedzkiej posiada on dwa zakresy przybliżenia obrazu, 3x i 12x, a w niemieckiej jest to stałe powiększenie obrazu 12x. Ponadto na Strv122 nie jest możliwe zainstalowanie zestawu do głębokiego brodzenia, a więc pokonywanie przeszkód wodnych możliwe jest jedynie do poziomu stropu wieży. Wynika to z zamontowania odmiennych, grubszych włazów wieży (ich grubość dochodzi do około 150-200 mm), które są przesuwane za pomocą ręcznie napędzanych mechanizmów. Zapewniają one jednak lepszą ochroną przeciwko subamunicji artyleryjskiej,

Ponadto czołgi Strv122 posiadają jeszcze szwedzką łączność oraz system zarządzania polem walki TCCS (Tank Command & Control System). Poza tymi zmianami nie różnią się specjalnie od swoich kuzynów eksploatowanych w innych armiach na świecie. Z całą pewnością będą to także najciężej opancerzone czołgi Leopard 2, jakie zostaną przekazane Siłom Zbrojnym Ukrainy w ramach pomocy wojskowej udzielanej od 2022 w celu odparcia rosyjskiej agresji.