• Zmumifikowana „syrena” została złapana w sieć rybacką w XVIII wieku i przechowywana w Japonii jako przedmiot święty.
• Naukowcy odkryli, że tajemniczy artefakt został wykonany z kości, skóry rozdymki i sierści zwierząt.
• Znaleziono 13 „syren” mumii, takich jak ta, i uważa się, że zapewniają właścicielowi długie życie.

Skóra rozdymki, włosy niezidentyfikowanych ssaków oraz płetwy i kości kilku stworzeń morskich: pochodzenie 300-letniej mumii „syreny”, o której kapłani z japońskiej świątyni Enjuin uważali, że ma moc uzdrawiania, zostało ujawnione przez naukowców z długo.

Zmumifikowany artefakt, wykonany z części zwierzęcych przyklejonych metalowymi szpilkami do kształtu lalki wypchanej materiałem, jest jedną z 13 „syren” zidentyfikowanych przez naukowców z Uniwersytetu Nauki i Sztuki Kurashiki w Japonii, należących głównie do świątyń i muzeów.

Po przechowywaniu w ognioodpornym sejfie w świątyni Enjuin przez ostatnie 40 lat, aby zapobiec jej zniszczeniu, 12-calowa mumia została prześwietlona i przeszła tomografię komputerową przeprowadzoną przez naukowców z KUSA w ciągu ostatniego roku w celu ustalenia, z czego została wykonana i do czego mógł służyć.

„Wszystkie zęby są stożkowe, a końcówki są lekko zakrzywione do tyłu (wewnątrz ust). Szczęka mięsożernej ryby nieznanego gatunku” – napisali naukowcy w oświadczeniu wydanym w tym miesiącu na temat syreny, której ciało jest pomalowane piaskiem. lub proszek węglowy. „Oba ramiona z pięcioma palcami i płaskimi pazurami. Dolna część ciała ma płetwy grzbietowe, płetwy odbytowe, płetwy odbytowe i płetwy ogonowe i jest pokryta łuskami”.

Skany ujawniły również, że stworzenie ma zwierzęcą keratynę na paznokciach, a włosy na ciele należą do ssaków, chociaż nie można było odzyskać DNA.

Przedstawiciele Kurashiki University of Science and the Arts nie odpowiedzieli natychmiast na prośbę Insidera o komentarz.

Dokładna data powstania mumii pozostaje nieznana, chociaż była przechowywana przez dziesięciolecia w pudełku z notatką wskazującą, że została złapana w sieć rybacką u wybrzeży Kochi w epoce Genbun, która trwała od 1736 do 1740 roku.

Naukowcy stwierdzili w oświadczeniu, że syrena miała zostać przywieziona do Osaki przez rybaka i sprzedana, a została zakupiona przez przodka pana Naojo Kojimy z klanu Bingo Fukuyama, pana feudalnego z okresu Edo, który później dokonał jest to pamiątka po rodzinie Kojima — choć badacze nie potwierdzili jej własności.

Pomimo notatki twierdzącej, że mumia została złapana w XVIII wieku, datowanie radiowęglowe stworzenia wykazało, że faktycznie zostało złożone w XIX wieku.

„Rybie ciało 'Suszonej Syrenki’ z kolekcji Enjuin pokryte jest skórą krakacza, a górna część ciała wykonana jest z sukna i papieru. Wykonana jest z laminowanego papieru i skóry rozdymki na bazie bawełny wyściółka i substancja podobna do plastra, i przypuszczalnie została wykonana pod koniec XIX wieku” – podsumowali naukowcy.

Chociaż nie jest jasne, w jaki sposób wszedł w posiadanie świątyni Enjuin, Hiroshi Kinoshita z Okayama Folklore Society powiedział brytyjskiemu serwisowi informacyjnemu Metro że mumia może mieć znaczenie religijne.

„Japońskie syreny mają legendę o nieśmiertelności” – powiedział. „Mówi się, że jeśli zjesz mięso syreny, nigdy nie umrzesz. W wielu częściach Japonii istnieje legenda, że ​​kobieta przypadkowo zjadła mięso syreny i przeżyła 800 lat”.

Kozen Kuida, główny kapłan świątyni Enjuin w mieście Asakuchi, powiedział japońskiemu serwisowi informacyjnemu Asahi Shimbun że mumia rzeczywiście była postrzegana jako święta, prawdopodobnie posiadająca mistyczne moce.

„Czciliśmy go, mając nadzieję, że choć trochę pomoże złagodzić pandemię koronawirusa” – powiedział Kuida.

Kuida porównał mumię syreny do folklorystycznego stworzenia zwanego Amabie, opisanego jako syreny z wyraźnymi płetwami ogonowymi i dziobami zamiast ust, które, jak się uważa, miały moc odpierania plag.

Jak donosi LiveScience, mumia przypomina również japońskiego potwora zwanego Ningyo, który jest rybim stworzeniem z ludzkimi głowami.

Oba rodzaje stworzeń kojarzone są z długim życiem i cudownymi uzdrowieniami.

„Kiedy byłem młody, byłem podekscytowany, czytając historie o yokai i legendarnych stworzeniach w czasopismach dla chłopców” – powiedział w oświadczeniu Takashi Kato, jeden z badaczy. „Nigdy nie myślałem, że po dziesięcioleciach będę narażony na coś takiego i będę miał okazję przestudiować to z pierwszej ręki”.