Tajfun Shanshan umacnia się w drodze do Japonii » Yale Climate Connections
Tajfun Shanshan nasila się nad niezwykle ciepłymi wodami o temperaturze 30-31 stopni Celsjusza (86-88°F) na południowy wschód od Japonii. O godzinie 11:00 czasu wschodniego w poniedziałek Shanshan był burzą kategorii 2 z wiatrem o prędkości 105 mil na godzinę i centralnym ciśnieniem 958 mb i znajdował się 267 mil na wschód-północny wschód od Okinawy, kierując się na zachód-północny zachód z prędkością 9 mil na godzinę, zgodnie z Joint Typhoon Warning Center.
Pętle satelitarne pokazały, że Shanshan miał solidny obszar silnych burz otaczających widoczne oko, ale umiarkowany ścinanie wiatru o prędkości 15-20 węzłów spowalniało rozwój. Przewiduje się, że szczyt intensywności Shanshan wystąpi we wtorek po południu i wieczorem (US EDT), kiedy to Joint Tajfun Warning Center przewiduje, że tajfun będzie przemieszczał się przez japońskie wyspy Riukiu jako sztorm kategorii 3 o wysokiej prędkości wiatru 125 mil na godzinę (średnia minuta). Japońska Agencja Meteorologiczna przewiduje, że szczyt Shanshan nastąpi w środę rano (US EDT), kiedy burza będzie miała 10-minutowy stały wiatr o prędkości 100 mil na godzinę i ciśnienie centralne 950 mb. Obie agencje przewidują, że mniej korzystne wiatry w górnych warstwach atmosfery spowodują osłabienie Shanshan przed dotarciem do lądu w Kiusiu w czwartek.
Shanshan to bardzo trudna do przewidzenia burza; prognoza na poniedziałek o godzinie 11:00 czasu wschodniego opublikowana przez Joint Tajfun Warning Center pokazuje, że uderzenie tajfunu kategorii 1 nastąpi z prawie dwudniowym opóźnieniem i ponad 400 mil na południowy zachód od prognozy z piątku, która przewidywała uderzenie tajfunu kategorii 4. Modele nadal mają problemy z prognozami toru i intensywności dla Shanshan, a Joint Tajfun Warning Center przyznało swojej prognozie jedynie umiarkowaną pewność.
W Japonii rzadko zdarzają się duże tajfuny lądowe
Według Joint Typhoon Warning Center, od czasu rozpoczęcia dokładnego rejestrowania w 1945 r., tylko 16 tajfunów kategorii 3 lub silniejszych dotarło do lądu na jednej z czterech głównych wysp Japonii (Honsiu, Kiusiu, Sikoku i Hokkaido). Ostatnim dużym tajfunem, który dotarł do lądu, był Malakas z 2016 r., który uderzył w południową wyspę Kiusiu, zabijając jedną osobę i powodując szkody o wartości ponad 300 milionów dolarów. Dwa tajfuny kategorii 4 uderzyły w Japonię: Shirley z 1965 r. dotarł do lądu na Honsiu z wiatrem o prędkości 150 mil na godzinę, powodując 60 zgonów; Yancy z 1993 r. dotarł do lądu na Kiusiu z wiatrem o prędkości 130 mil na godzinę, zabijając 48 osób i powodując szkody o wartości 3 miliardów dolarów. Japonia doświadczyła tylko jednego uderzenia tajfunu kategorii 5 — był to słynny tajfun Vera z 1959 r., najtragiczniejszy w skutkach tajfun w Japonii, który pochłonął 5098 ofiar.
Najdroższe japońskie tajfuny
Shanshan ma potencjał, aby stać się jednym z najkosztowniejszych tajfunów w historii Japonii, jeśli uderzy w wystarczająco gęsto zaludniony obszar z siłą kategorii 2 lub wyższą. Według szacunków szkód skorygowanych o inflację z EM-DAT, oto najkosztowniejsze japońskie tajfuny od 1945 r.:
Mireille, 1991, 22 miliardy dolarów
Hagibis, 2019, 20 miliardów dolarów
Jebi, 2018, 15 miliardów dolarów
Songda, 2004, 15 miliardów dolarów
Faxai, 2019, 11 miliardów dolarów
Flo, 1990, 9 miliardów dolarów
Bart, 1999, 9 miliardów dolarów
Sarah, 1986, 6 miliardów dolarów
Vera, 1959, 6 miliardów dolarów (5098 zgonów)
Ida (Makurazaki), 7 miliardów dolarów, 1945 (3746 zgonów)
Na liście nie uwzględniono powodzi, która w lipcu 2018 r. na południu Japonii kosztowała 12 mld dolarów. Jej przyczyną była stała granica frontu sezonowego, wzmocniona resztkami wilgoci pozostawionej przez tajfun Prapiroon.
Oglądając się wstecz Jedyne odnotowane lądowanie w Japonii tajfunu kategorii 5: Vera (1959)
26 września 1959 roku tajfun Vera dotarł do lądu jako sztorm kategorii 5 z wiatrem o prędkości 160 mil na godzinę na wybrzeżu japońskiej wyspy Honsiu, przynosząc katastrofalny sztormowy przypływ o wysokości 3,55 metra (11,6 stopy) do Nagoi. Sztormowy przypływ wyrządził miastu duże straty, zamieniając port w „morze umarłych”, podczas gdy ogromne fale zabiły 300 osób i zniszczyły 250 domów w mieście Handa, na południowy wschód od Nagoi. Vera zabiła 5089 osób, zraniła 38 000, pozbawiła dachu nad głową 1,6 miliona osób i wyrządziła szkody o wartości 6 miliardów dolarów (2023 USD).
W ślad za Verą zbudowano tamy i mury przeciwpowodziowe, aby chronić Nagoję przed falą sztormową równą tej wywołanej przez tajfun Vera, wejścia do stacji metra zabezpieczono przed zalaniem drzwiami zabezpieczającymi przed przypływami, a także podjęto wiele innych środków ochrony przeciwpowodziowej. W rezultacie Nagoja jest znacznie mniej podatna na falę sztormową wywołaną przez sztorm kategorii 5. Badanie fal sztormowych z 2010 r. przeprowadzone przez Sousounisa i Kafaliego wykazało, że „z niewielkimi wyjątkami obecny system wałów przeciwpowodziowych jest wystarczający, aby wytrzymać powtórkę tajfunu Vera”.
Jednak globalne ocieplenie w połączeniu ze wzrostem poziomu morza zwiększa ryzyko wystąpienia tajfunów jeszcze silniejszych niż Vera w Japonii. Wzrost poziomu morza od 1959 r. wyniósł około 20 centymetrów (osiem cali) w Nagoi, co ułatwia sztormowemu przypływowi przekroczenie falochronów. Badanie z 2020 r. wykazało, że przyszłe globalne ocieplenie może przynieść Nagoi „maksymalny potencjalny tajfun” ze średnimi wiatrami o stałej prędkości 10 minut wynoszącej 60 m/s (134 mph) i centralnym ciśnieniem 885 mb. Gdyby sztorm uderzył podczas przypływu, prawdopodobnie nastąpiłby sztormowy przypływ o dwa metry (6,6 stopy) wyższy niż Vera, przytłaczając zabezpieczenia przeciwpowodziowe Nagoi, przynosząc niszczycielskie prądy przemieszczające się wąskimi ulicami miasta między budynkami z prędkością przekraczającą 10 m/s (23 mph).
Gdyby powtórzył się tajfun Vera dzisiaj, szkody spowodowane wiatrem byłyby znacznie większe, ze względu na wzrost populacji i bogactwa. Obszar metropolitalny Nagoi miał populację 4 milionów w 1959 roku, a teraz ma populację 9,6 miliona. Badanie RMS z 2009 roku wykazało, że szkody spowodowane wiatrem spowodowane powtórzeniem się supertajfunu Vera kosztowałyby 20-26 miliardów dolarów (2024 USD). Gwałtowny przypływ prawdopodobnie spowodowałby dodatkowe miliardy szkód, głównie na obszarach nieznajdujących się za murami przeciwpowodziowymi miasta.
Huragan Hone zalewa Wielką Wyspę Hawajów
Huragan Hone zbliżył się najbardziej do Wielkiej Wyspy Hawajów w niedzielny poranek, mijając około 50 mil na południe od South Point. W tym czasie huragan utrzymywał prędkość wiatru 85 mil na godzinę i ciśnienie centralne 988 mb. Najsilniejsze wiatry na Wielkiej Wyspie wydają się być napędzane lokalnymi efektami fal górskich w dół zboczy, gdy wiatry wschodnie spychały zbocza zwrócone w stronę zachodu – ten sam mechanizm, który wywołał katastrofalne pożary na Maui w zeszłym roku. Hone przyniósł ulewne deszcze na wschodnią stronę wyspy, z 36-godzinnymi akumulacjami dochodzącymi do 22,38 cala. Huragan pozbawił prądu ponad 20 000 klientów, ale nie zgłoszono żadnych poważnych szkód.
Zaraz za Hone jest huragan Gilma, który osiągnął szczyt jako burza kategorii 4 z wiatrem o prędkości 130 mil na godzinę w niedzielny poranek. Oczekuje się, że Gilma osłabnie do resztkowego niżu z wiatrem o prędkości 35 mil na godzinę do piątku, kiedy to ma przejść tuż na północ od hawajskiej wyspy Maui. A za Gilmą jest burza tropikalna Hector, która prawdopodobnie osłabnie do zaburzenia tropikalnego przed dotarciem do Hawajów w ten weekend.
Pomagamy milionom ludzi zrozumieć zmiany klimatyczne i co z nimi zrobić. Pomóż nam dotrzeć do jeszcze większej liczby osób takich jak Ty.
