Tajwański muzyk Tino Bao znalazł pocieszenie w żałobie dzięki wyjątkowemu podejściu – tworząc cyfrową replikę swojej córki przy użyciu technologii sztucznej inteligencji. Córka Bao, Rong, zmarła w 2021 roku w wieku 22 lat po walce z niedokrwistością aplastyczną, rzadką chorobą krwi.

Wersja AI zawiera śpiew Rong Wszystkiego najlepszego z okazji urodzin do swojej matki i wyrazić, jak bardzo za nią tęskni. Film, który stał się wirusowy na Tajwanie, pokazuje potencjał sztucznej inteligencji w zapewnianiu pocieszenia w przypadku niewyobrażalnej straty.

Bao powiedział South China Morning Post, że on i jego żona nie rozmawiali ze sobą przez pół roku po śmierci ich córki. Obawiali się, że mogą powiedzieć coś, co mogłoby zdenerwować lub zranić drugą osobę. Jednak pocieszenie znalazł w odtworzeniu ich córki i „utrzymaniu jej przy życiu w cyfrowym świecie”.

Muzyk powiedział, że odtworzenie wizerunku córki było dość łatwe, ponieważ rodzina miała wiele jej zdjęć. Jednak odtworzenie jej głosu wymagało więcej pracy. Mimo to, gdy jego żona podsłuchała, jak ćwiczy model audio, zapytała: „Dlaczego ten głos tak bardzo przypomina Bao Ronga?”

„Ponieważ ona jest Bao Rong” – odpowiedział.

Bao twierdzi, że ich „cyfrowa córka” pomogła jemu i jego żonie w procesie żałoby. Pomogło im to ponownie się połączyć i ruszyć do przodu.

Wykorzystanie sztucznej inteligencji do zwalczania żałoby i straty

Bao i jego żona nie są pierwszymi, którzy korzystają z rekonstrukcji AI, aby uporać się z tą niezmierzoną stratą. I mówię o przykładach z życia wziętych, nie tylko z Czarnego Lustra Zaraz wracam lub „wskrzeszeni” aktorzy w filmach.

Informowaliśmy o firmie pogrzebowej w Chinach, która wykorzystuje sztuczną inteligencję do generowania realistycznych awatarów zmarłego, umożliwiając ich rodzinie „komunikowanie się” z nimi. Możesz to również zrobić samodzielnie, korzystając z narzędzia Deep Nostalgia MyHeraitage.

Potencjalne korzyści i zagrożenia

Niedawno odbyliśmy interesującą dyskusję na ten temat na moich zajęciach ze zdrowia psychicznego. Jednak poszukiwania prac na ten temat nie przyniosły rezultatu. Zjawisko to jest wciąż stosunkowo nowe, więc myślę, że nie zostało jeszcze zbadane. Ale mogę wtrącić swoje trzy grosze i mam nadzieję, że wywołam rozmowę.

Osobiście, użycie Deep Nostalgia mnie przeraziło. Wierzę jednak, że niektórzy ludzie mogą znaleźć pocieszenie w takich animacjach, ale nie wszyscy jesteśmy tacy sami. Widzę, jak mogłoby to zapewnić niektórym ludziom tak potrzebne poczucie zamknięcia i komfortu.

Z drugiej strony korzystanie z tworów sztucznej inteligencji może z łatwością wyrządzić więcej szkody niż pożytku. Nadmierne poleganie na interakcjach AI może opóźnić lub zatrzymać naturalny proces żałoby. Wygoda i znajomość reprezentacji AI może prowadzić do niezdrowej zależności emocjonalnej, jeszcze bardziej utrudniając dalsze działania. W takim przypadku technologia nie jest w stanie odtworzyć pełnej złożoności człowieka. Portrety AI mogą nie uchwycić niuansów osobowości lub dynamicznej natury związku – co może prowadzić do nowych frustracji, złości i smutku.

Na koniec pomyśl o kwestiach etycznych. Pojawiają się pytania o zgodę zmarłego na takie cyfrowe przedstawienie. Ponadto technologia może zostać niewłaściwie wykorzystana do złośliwych celów, takich jak tworzenie deepfake’ów w celu emocjonalnego wykorzystywania innych.

Najważniejsze jest to, że technologia może zapewnić poczucie połączenia, ale może również utrudniać kluczowy proces pełnego zaakceptowania straty. Granica między jednym a drugim jest bardzo cienka i moim zdaniem niezwykle trudno jest po niej przejść i nie popaść w uzależnienie i niezdrowe przywiązanie. To jest, powtórzę, tylko moja opinia – i chciałbym usłyszeć od ciebie.

[via PetaPixel; lead image created with Midjourney]