Wspomina również, że niski poziom sodu w organizmie może prowadzić do pogorszenia stanu kości, ponieważ prowadzi do stanu, w którym kości są pozbawione niezbędnych minerałów, takich jak wapń i magnez.

Jest to sprzeczne z powszechnie panującym poglądem, że mniej soli jest zawsze lepsze. Postanowiliśmy więc dowiedzieć się więcej.

Zobacz więcej

Doktor Pranav Honnavara Srinivasan, starszy konsultant ds. gastroenterologii w szpitalu Sparsh w Bengaluru, mówi: „Sód odgrywa kluczową rolę w utrzymanie homeostazy płynów i elektrolitów w organizmie. Niskie spożycie soli może zakłócić tę równowagę, potencjalnie wpływając na naturalne procesy regulacyjne cyklu snu i czuwania. Badania sugerują, że poziom sodu wpływa na hormony stresu, takie jak kortyzol i adrenalina, które mogą zmieniać wzorce snu.

Sód wpływa także na neuroprzekaźniki regulujące sen – dodaje, w tym na serotoninę i oreksynę. Niewystarczający poziom soli może zakłócić normalne funkcjonowanie tych neuroprzekaźników, prowadząc do trudności w osiągnięciu głębokiego, regenerującego snu.

Zmniejszone spożycie soli i zdrowie kości

Sól zawiera sód, który jest niezbędny do wchłaniania wapnia i zatrzymywania go w kościach. „Diety o niskiej zawartości sodu mogą prowadzić do nieoptymalnej równowagi wapnia, zwiększając ryzyko osteoporozy i złamań kości, zwłaszcza u kobiet po menopauzie” – informuje dr Srinivasan.

Niewystarczające spożycie soli może prowadzić do ujemnego bilansu wapnia, w wyniku czego organizm może zacząć wypłukiwać wapń z kości, aby utrzymać niezbędny poziom soli we krwi, osłabiając w ten sposób strukturę kości.

Zalecane wytyczne dotyczące spożycia soli

Równoważenie korzyści i ryzyka: Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zaleca spożycie soli ok mniej niż 5 gramów dziennie, aby zapobiec nadciśnieniu i chorobom sercowo-naczyniowym. Jednak indywidualne potrzeby mogą się różnić w zależności od wieku, stanu zdrowia i czynników związanych ze stylem życia, wyjaśnia dr Srinivasan.

Optymalne poziomy spożycia: Zaleca, aby niezwykle istotne było utrzymanie zrównoważonego spożycia, które nie przekracza zalecanego górnego limitu ani nie spada poniżej minimalnego progu niezbędnego do funkcjonowania organizmu. Regularne konsultacje lekarskie mogą pomóc w dostosowaniu niniejszych wytycznych do indywidualnych profili zdrowotnych.

„. Badania sugerują, że poziom sodu wpływa na hormony stresu, takie jak kortyzol i adrenalina, które mogą zmieniać wzorce snu” – mówi dr Pranav Honnavara Srinivasan, starszy konsultant ds. gastroenterologii w szpitalu Sparsh w Bengaluru. (Źródło: Freepik)

Populacje lub osoby, które są bardziej podatne na niekorzystne skutki diety o niskiej zawartości soli

Osoby cierpiące na schorzenia powodujące utratę soli, takie jak niektóre zaburzenia nerek, choroba Addisona lub osoby przyjmujące niektóre leki moczopędne, mogą wymagać większego spożycia soli. „Starsi dorośli i sportowcy, zwłaszcza sportowcy wytrzymałościowi, którzy tracą znaczną część sodu wraz z potemmogą również potrzebować dostosować spożycie soli” – zauważa dr Srinivasan

Populacje te powinny ściśle monitorować stężenie sodu i konsultować się z podmiotami świadczącymi opiekę zdrowotną w celu dostosowania swojej diety, jeśli to konieczne, w celu uniknięcia hiponatremii (nieprawidłowo niski poziom sodu).

Szczególni pacjenci, którzy potrzebują diety o niskiej zawartości soli

Chociaż dieta o niskiej zawartości soli jest uważana za szkodliwą dla ogółu populacji, pacjentom z nadciśnieniem, niewydolnością serca lub chorobą nerek często zaleca się stosowanie diety o niskiej zawartości soli w celu złagodzenia objawów i zapobiegania postępowi choroby.

Dla tych pacjentów w celu wzmocnienia smaku żywności można zastosować alternatywy, takie jak chlorek potasu, zioła i przyprawy bez zwiększania spożycia sodu, mówi dr Srinivasan. Ponadto zrównoważone spożycie minerałów, takich jak potas i magnez, może również pomóc w łagodzeniu skutków zdrowotnych zmniejszonego spożycia sodu.