Zgodność grup krwi ABO między dawcami i biorcami narządów ma kluczowe znaczenie dla bezpiecznych przeszczepów. W przypadku różnych grup krwi ABO dłuższy czas oczekiwania na przeszczep nerki jest często doświadczany przez pacjentów z grupą krwi B, ponieważ jest to mniej powszechna grupa krwi ABO, co skutkuje mniejszą liczbą dawców. Grupa krwi B jest bardziej rozpowszechniona wśród osób rasy czarnej i Azjatów. Czarni Afroamerykanie częściej wymagają przeszczepów nerek niż inne grupy, co sprawia, że ​​ograniczona liczba dawców nerek typu B przyczynia się do nierówności zdrowotnych. Na szczęście badania wykazały, że osoby z grupą krwi B mogą bezpiecznie otrzymać przeszczep nerki od podgrupy osób z grupą A (grupa A₂ podgrupa), które mają obniżony poziom antygenu A w porównaniu z innymi osobnikami A. Chociaż obecne rutynowe testy nie są w stanie zidentyfikować wszystkich A₂ osoby, badacze z Brigham and Women’s Hospital, członka-założyciela systemu opieki zdrowotnej Mass General Brigham oraz inni współpracownicy donieśli, że analiza genetyczna może być wykorzystana do zidentyfikowania do 65 procent więcej A₂ dawców, zwiększając w ten sposób potencjalną liczbę przeszczepów nerki dla kandydatów na biorców z grupą krwi B każdego roku. Wyniki są publikowane w Amerykański Dziennik Transplantacji.

Niezgodność grupy krwi ABO między pacjentem a dawcą narządów jest nadal trzecim co do wielkości czynnikiem przyczyniającym się do nierówności przeszczepów wśród mniejszości. Wprowadzając technologię genotypowania, możemy lepiej obsługiwać osoby z typem B w systemie przeszczepów i skracać czas oczekiwania na liście”.

William Lane, MD, PhD, autor korespondencyjny, Department of Pathology

Obecnie podtypowanie A jest w dużej mierze przeprowadzane za pomocą testu lektynowego, testu, który wykorzystuje białko pochodzenia roślinnego do określenia, ile antygenu A wytwarza dana osoba. Naukowcy z Brigham and Women’s Hospital i Southwest Immunodiagnostics przeanalizowali ponad 750 próbek od dawców nerki typu A w obu ośrodkach. We współpracy z naukowcami z New York Blood Center do badania włączono dodatkowe 124 próbki z niejednoznacznymi testami lektynowymi w celu dalszego zbadania rozbieżności między testowaniem lektyn a genotypowaniem. Próbki zostały również sprawdzone przez współautorów ze Szpitala Uniwersyteckiego w Lund w celu dalszego potwierdzenia i udoskonalenia podtypów.

Ogólnie rzecz biorąc, wyniki tego wieloośrodkowego badania sugerują, że obecne typowanie lektyn może zaniżać rzeczywistą liczbę A₂ osób wśród dawców nerki typu A. W szczególności naukowcy odkryli, że zmarli dawcy nie są identyfikowani jako A₂ osób tak często, jak żywych dawców, ponieważ niektóre z tych osób otrzymały transfuzję krwi od typu A₁ (nie-A₂) osoby. Ponieważ A₂ podtyp jest określany przez jedną zmianę genetyczną w 98 procentach przypadków, genotypowanie może być bardziej precyzyjnym sposobem identyfikacji A₂ osoby, które mają zmienność poziomów antygenu A.

Obecnie trwają prace mające na celu wykazanie, że biorcy typu B mogą bezpiecznie i skutecznie otrzymywać przeszczepy nerki od A₂– genotypowane osobniki Chociaż genotypowanie nie jest jeszcze powszechnie dostępne, autorzy uważają, że genotypowanie może uzupełnić istniejące testy, ilekroć dawca został przetoczony lub test lektynowy jest niejednoznaczny, a przy wykazanej skuteczności może ostatecznie zostać zatwierdzony jako test rejestracyjny dla podtypowania.

„Genotypowanie jest bardziej szczegółowym testem pozwalającym przezwyciężyć ograniczenia w obecnych testach” – powiedział Lane. „Transplantacje to zawsze równoważenie zasobów, ale dzięki tej technologii możemy być w stanie skierować więcej dawców w kierunku niedostatecznie obsługiwanego obszaru kandydatów oczekujących na przeszczepy”.