Tego dnia, 33 lata temu, Haryana przeszła do historii, zdobywając Ranji Trophy na stadionie Wankhede w epickim finale przeciwko Bombajowi. Od tamtej pory nigdy nie zdobyła tytułu mistrza, ale drużyna co roku wspomina te chwile.

Członkowie zespołu podróżowali przez prawie sześć miesięcy, grając mecze ligowe i pucharowe, zanim zaplanowali niesamowite zwycięstwo w finale, składające się z dwóch rund. Pięć miesięcy później drużyna zdobyła także Puchar Iranu.

CZYTAJ TAKŻE | Jak indyjski atak w kręgle może wyglądać na Mistrzostwach Świata T20 2024

Gracze z tego składu zróżnicowali się w różnych zawodach, w tym w gościnności, dziennikarstwie, nauczaniu i zarządzaniu. Gwiazda sportu skontaktował się z nimi, aby dowiedzieć się, jaki jest ich obecny status w krykiecie i innych dziedzinach.

Kapil Dev prowadził zespół złożony z ambitnych młodych zawodników, których trenerem był doświadczony off-spinner Sarkar Talwar. „To była cudowna gromadka” – wspomina Kapil. Dla Talwara było to wyjątkowe, ponieważ zainspirował graczy do występów, kiedy było to istotne.

Kapil jest zajęty swoimi sprawami — instalowaniem reflektorów na terenach — ale upiera się, że nie jest to jego główne zajęcie. Szczyci się prowadzeniem wykładów motywacyjnych na temat przywództwa w sektorze przedsiębiorstw.

„Mówienie nie było moją mocną stroną, ale teraz sprawia mi to największą przyjemność. Jest to dla mnie nauka. Kiedy publiczność zadaje mi pytania, również się od niej uczę. Jestem dumny, że potrafię zmotywować nawet jednego młodego człowieka, który może szukać wskazówek” – powiedział Kapil Gwiazda sportu.

Amarjit Kaypee napisał scenariusz zwycięskiego momentu w finale, kiedy wyprzedził Abeya Kuruvillę, ostatniego zawodnika, z nogi na nogę. „Gdybym się pomyliła, przegralibyśmy” – wspomina Kaypee. Kaypee współpracowała z Food Corporation of India. „Moim zadaniem była inspekcja magazynów. Wymagało to podróżowania i czujności, ale bardzo mi się podobało”.

Dla Rajesha Puriego jego obrona od granicy na dobrej nodze była niezapomniana. „To był strzał Dilipa (Vengsarkara), a Bombaj potrzebował czterech. Rzuciłem się, straciłem tylko jednego, a reszta była historią, kiedy Kaypee wyprzedził ostatniego zawodnika” – powiedział Puri.

Ajay Banerjee był dumnym członkiem, jak reszta. Jego stulecie przeciwko Bengalowi w półfinale w Kalkucie było krytyczne. Zdecydował się nie grać w krykieta i odważył się zająć dziennikarstwem, podobnie jak jego ojciec, Samuel Banerjee, który był redaktorem sportowym „ Trybun w Chandigarh. Ajay pracuje w tej samej gazecie, co zastępca redaktora działu wojskowego.

Deepak Sharma, agresywny otwieracz, zdobył w finale 199 punktów. „Tak, było mi smutno, że przegapiłem podwójne stulecie, ale nic nie mogło równać się z radością ze zwycięstwa w meczu i tworzenia historii” – powiedział Sharma, który współpracuje z samorządem lokalnym w Sydney.

Sanjay Bhatia, który rozegrał tylko jeden mecz w lidze Strefy Północnej, zdecydował się wycofać z krykieta. Założył hotel w Manali i chętnie gości niektórych ze swoich byłych kolegów z drużyny.

Yogendra Bhandari, który był bliski powołania do składu indyjskiej drużyny na tournée do Australii w latach 1991–92, rozegrał jeszcze 13 meczów w pierwszej klasie, zanim odszedł z gry. „Straciłem zainteresowanie i skupiłem się na pracy” – powiedział Bhandari. Obecnie pełni funkcję nadinspektora urzędu celnego i centralnego podatku GST w Chandigarh.