Daniela Cabrela

Edycja 2024 Biennale w Wenecji, najważniejszego na świecie powtarzającego się festiwalu sztuki, skupi się na outsiderach, obcokrajowcach i nie tylko, podkreślając artystów, którzy podróżowali na różnych etapach swojej kariery.

Jego kurator, dyrektor artystyczny Museu de Arte de São Paulo, Adriano Pedrosa, ujawnił temat biennale na konferencji prasowej, która odbyła się w czwartek rano. Po tym ogłoszeniu zostało mniej niż 10 miesięcy do otwarcia Biennale w Wenecji we Włoszech 20 kwietnia 2024 r.

Pedrosa nazwał program „Cudzoziemcy wszędzie”, nawiązując do utworu Claire Fontaine z 2004 roku, w którym to zdanie jest zapisane w wielu różnych kolorach i językach. Ta praca sama w sobie jest aluzją do anarchistycznego kolektywu z siedzibą w Turynie o tej samej nazwie w języku włoskim, Stranieri Ovunque.

W MASP Pedrosa zyskał reputację dzięki wystawom zmieniającym gry, które znajdują innowacyjne sposoby krojenia historii sztuki, często z wyraźnym naciskiem na rasę, płeć i seksualność. Najbardziej znany jest z serii wystaw „Histórias”, z których najbardziej znana wystawa, skupiająca się na historiach afroatlantyckich, przyjechała do Stanów Zjednoczonych w skróconej formie.

Pedrosa, który urodził się w Rio de Janeiro, jest pierwszym Latynosem, który zorganizował Biennale w Wenecji, wystawę, której kuratorami byli Europejczycy.

„Foreigners Everywhere” opiera się na pracy, którą Pedrosa wykonał w MASP, tworząc program, który, jak powiedział, będzie podkreślał różnorodność ras, płci i narodowości, a wszystko to w służbie tego, co nazwał „świętowaniem obcego, odległego, outsidera”. , queer, jak również rdzennych mieszkańców”.

„Artyści zawsze podróżowali w najróżniejszych okolicznościach, przemieszczając się przez miasta, kraje i kontynenty, zjawisko, które nasiliło się dopiero od końca XX wieku – jak na ironię, okresu naznaczonego rosnącymi ograniczeniami dotyczącymi przemieszczania się lub przemieszczania ludzi” – powiedział Pedrosa w oświadczenie. „Biennale Arte 2024 skupi się na artystach, którzy sami są obcokrajowcami, imigrantami, ekspatriantami, diasporami, emigrantami, zesłańcami i uchodźcami – zwłaszcza tymi, którzy przemieszczali się między Globalnym Południem a Globalną Północą”.

Temat Biennale Pedrosy sugeruje kontynuację tego, co zapoczątkowała w 2022 roku Cecilia Alemani, której edycja nosiła tytuł „The Milk of Dreams” i skupiała się wokół artystek i niebinarnych artystek, przy czym mężczyźni stanowili mniej niż jedną dziesiątą z ponad 200 artystów, których uwzględniła . Ta wystawa wywołała również falę, obejmując grupę pokazów „kapsułek”, składających się głównie ze sztuki sprzed dziesięcioleci, które zapewniły jej skupienie się na ponownym pojawieniu się surrealizmu z historycznymi podstawami.

Edycja 2024 będzie zawierała to, co Pedrosa nazywa „Nucleo Contemporaneo” i „Nucleo Storico”, sekcje poświęcone odpowiednio nowym i starym dziełom. Ta ostatnia część aspiruje do rozszerzenia historii modernizmu poza Europę i Amerykę Północną.

„Wszyscy jesteśmy zbyt dobrze zaznajomieni z historią modernizmu w Euroameryce, jednak modernizmy na Globalnym Południu pozostają w dużej mierze nieznane i dlatego nabierają prawdziwie współczesnego znaczenia – pilnie musimy dowiedzieć się więcej o nich i od nich” – powiedział Pedrosa. „Sam europejski modernizm podróżował daleko poza Europę przez cały XX wiek, często przeplatając się z kolonializmem, a wielu artystów z Globalnego Południa podróżowało do Europy, aby się z nim zetknąć. Jednak modernizm został zawłaszczony, pożarty i kanibalizowany na Globalnym Południu, wielokrotnie przybierając radykalnie nowe kształty i formy w dialogu z lokalnymi i tubylczymi odniesieniami”.

Część „Nucleo Storico” będzie poświęcona temu, co Pedrosa nazwał „światową włoską diasporą artystyczną w XX wieku”, z artystami z tego kraju, którzy podróżowali i przenosili się do Afryki, Azji, Ameryki Łacińskiej i innych miejsc.

Temat Pedrosy będzie dotyczył tylko głównej wystawy Biennale, która obejmuje również dziesiątki pawilonów narodowych, które są udostępniane przez ich kraje-gospodarze.

Niektóre z tych krajów już zaczęły ogłaszać swoich przedstawicieli, na przykład Julien Creuzet w pawilonie francuskim, John Akomfrah w pawilonie brytyjskim, Kapwani Kiwanga w pawilonie kanadyjskim i nie tylko.

Robert Cicutto, prezes Biennale w Wenecji, pochwalił koncepcję Pedrosy jako potencjalnie innowacyjną dla 128-letniej wystawy sztuki.

„Jestem pewien, że 60. Międzynarodowa Wystawa Sztuki i jej kurator będą w stanie nas poruszyć i, jak powiedziała kuratorka 18. Biennale Architettura Lesley Lokko, wypełnić te luki w historii sztuki wieloma dotychczas zaniedbanymi artystami” – powiedział Cicutto w oświadczenie.