Prace kanadyjskiego fotografa Jasona Pettita oddają surowe piękno i zawiłości świata przyrody, ze szczególnym uwzględnieniem lokalnego środowiska Ontario. Pettit prezentuje bogate faktury, żywe kolory i naturalne środowiska, od surowych linii brzegowych po spokojne lasy.

Jego fotografia łączy artystyczną wizję z głębokim uznaniem dla natury, zapraszając widzów do doświadczenia spokoju i wspaniałości przyrody w sugestywny sposób. Zdolność Pettita do wywoływania emocji i opowiadania historii za pomocą obrazów sprawia, że ​​jego prace są zarówno wizualnie uderzające, jak i głęboko poruszające. Zrób to sam spotkaliśmy się z Jasonem, aby dowiedzieć się, co inspiruje go do tworzenia sztuki.

DIYP: Twoja twórczość jest jak wizualna poezja; ile czasu zajęło Ci znalezienie swojego stylu? Jak wyglądał ten proces?

Jason: Dużo mówimy o stylu i nie jestem pewien, czy ja mam swój, ale myślę, że wszyscy jesteśmy zbyt blisko swojej pracy, aby widzieć ją wyraźnie. Jednak jeśli fotografujemy będąc sobą i nie staramy się naśladować stylu innych, to nasz własny styl naturalnie się ujawni, ponieważ jest przedłużeniem naszej indywidualnej osobowości.

Powiedziawszy to, często słyszałem, że moja praca i styl mają element minimalizmu. Zgadzam się z tym tylko częściowo, ale moim zdaniem minimalizm oznacza coś innego. Poza minimalizmem, który jest brakiem rzeczy, moje wyobrażenie minimalizmu jest bardziej w przekazie niż w wizualizacjach.

Więc myślę, że mój styl wziął się z mojej rozwijającej się zdolności do bycia podatnym na moje naturalne otoczenie. Zajęło mi to większość mojego życia, sięgając czasów sprzed aparatu. I mam nadzieję, że będzie się dalej rozwijał i stanie się jeszcze bardziej przejrzysty… nigdy nie kończymy nauki.

DIYP: Opowiedz nam, jak zaczęłaś zajmować się fotografią? I co inspiruje Cię do wychodzenia i robienia zdjęć?

Jason: Moment, w którym odkryłam fotografię, zbiegł się również z początkiem nowego okresu w moim życiu. Po spędzeniu wielu lat na wychowywaniu dzieci nie miałam luksusu, aby opuszczać dom na dłuższy czas sama. Szczerze mówiąc, byłam tak zaangażowana w ich lata kształtowania, że ​​żadne rozrywki nie przyszły mi do głowy. Nawet nie myślałam o fotografii, dopóki w końcu nie znalazłam się na brzegu nowej ery w moim życiu, gdzie uświadomiłam sobie, że potrzebuję czegoś, co będzie tylko dla mnie.

Nie jestem świadomy swojej decyzji, aby wybrać fotografię konkretnie spośród setek dostępnych hobby, ale zrozumiałem, że nieświadoma decyzja była uwarunkowana moją osobowością; zawsze doceniałem sztukę, ale nie miałem prawdziwego talentu do większości jej aspektów, lubiłem przebywać na łonie natury i pragnąłem więcej ruchu. Pod wpływem impulsu zamówiłem tani używany Olympus EM-10 online.

DIYP: Jak często odwiedzasz te same miejsca? Jak dużo planowania wymagają Twoje zdjęcia?

Jason: Fotografuję niemal wyłącznie tam, gdzie mieszkam, w hrabstwie Prince Edward w Ontario w Kanadzie. Mieszkałem tu przez całe życie, więc do tej pory zwiedziłem niemal każdy zakamarek. Uważam, że wielokrotne odwiedzanie danego miejsca jest kluczowe dla kreatywnej fotografii. Bycie częścią krajobrazu jest konieczne, aby móc opowiedzieć jego historię uczciwie.

Chociaż przez większość życia nie nosiłem ze sobą aparatu, nieświadomie rozwijałem mentalny katalog miejsc i scen, które okazały się bardzo przydatne, gdy w końcu zająłem się fotografią. Dzisiaj moje osobiste podejście, gdy wychodzę tworzyć, polega na zachowaniu otwartego umysłu na oczekiwania. Odkryłem, że bałagan z góry przyjętych pomysłów na temat lokalizacji i optymalnych pór dnia dla idealnego oświetlenia rozpraszał mnie i wywoływał niepokój.

Wolność od tej konieczności pomogła mi eksplorować bez ograniczeń i odkryłam, że to właśnie wtedy przyszła kreatywność, nieproszona i głęboka z wnętrza, gdzie myśli są bardziej upiorne i wymagają rozluźnienia umysłu, aby się połączyć. Trudno jest planować z wyprzedzeniem, gdy celem jest tworzenie emocjonalnych fotografii, po prostu nie można zaplanować swoich nastrojów.

DIYP: Masz kilka bardzo jasnych projektów, na przykład Under Glass – skąd wziął się pomysł, żeby to zrobić? Czy możesz wyjaśnić proces?

Jason:Z biegiem czasu wszyscy zaczynamy zauważać pewne wzorce w naszych fotografiach, tematykę, która nas interesuje, preferowane warunki oświetlenia itd. Ja sam po kilku latach zacząłem dostrzegać wyraźne kategorie w swojej pracy, co zainspirowało mnie do uporządkowania moich zdjęć w osobne projekty.

Wielu fotografów ma pomysł na projekt jeszcze przed zrobieniem zdjęcia i jest to z pewnością dobre podejście. Ja po prostu nie tworzyłem w ten sposób swoich projektów. One po prostu same dawały mi znać, gdy byłem już wystarczająco dojrzały, żeby je zauważyć.

W ramach mojego projektu „Under Glass” pracowałem nad serią obrazów z ciemniejszą monochromatyczną edycją, gdy zdałem sobie sprawę, że przypominają mi wystawy w muzeum, które są przechowywane pod szkłem, aby ludzie mogli je oglądać, jakby były artefaktami, które już nie istnieją. Dzięki temu mogłem wyraźniej zidentyfikować tematy, które pasowałyby do tego projektu w terenie, przed wykonaniem obrazu.

DIYP: Jaki sprzęt zabierasz ze sobą w typowy dzień?

Jason: Lubię mieć ograniczenia. Odkryłem, że zbyt dużo sprzętu przeszkadza mi w kreatywności, rozpraszając mnie nadmierną wagą i zmianami obiektywów… Nienawidzę zmieniać obiektywów. Obecnie mam Nikona Z7, obiektyw Nikona 24-120 F4 S, mały statyw podróżny i kilka filtrów obiektywu. Ten zestaw pozwala mi na dłuższe wędrówki i bardziej skoncentrować się na znajdowaniu świetnych obiektów do fotografowania.

DIYP: Twoje zdjęcia często zawierają pewien rodzaj ruchu lub przepływu, mimo że mają w sobie coś medytacyjnego. Czy możesz wyjaśnić, jak wykonałeś na przykład zdjęcie opadających liści zatytułowane Dryfując wśród gwiazd?

Jason: Naprawdę lubię, gdy mogę dodać kinetyczny klimat do moich zdjęć, nawet w przypadku statycznych obiektów. Uważam, że często jest to zalążek trwałego obrazu, w którym jest postać, która sprawia, że ​​wciąż chcesz oglądać zdjęcie raz po raz, nie znudząc się nim.

„Adrift Amongst the Stars” zostało zrobione na powierzchni małego basenu w lokalnym obszarze ochrony przyrody graniczącym z jeziorem Ontario. Podążanie ścieżką wzdłuż szczytu klifu wystarczająco długo doprowadzi cię do krawędzi wody, choć stromo. Ponieważ poziom wody w jeziorze był niezwykle niski o tej porze roku, mogłem przejść wzdłuż kamienistej plaży do małego basenu położonego tuż za jeziorem.

Basen miał cienką warstwę przejrzystego lodu, a pod nim wisiały resztki niedawno opadłych jesiennych liści dębowych. Gdy rozstawiałem statyw, zaczął lekko padać śnieg, a przejrzysty czarny lód wkrótce pokrył się cętkami. Wygląd zamarzniętych liści z drobinkami śniegu na wierzchu przypominał widok z kosmosu, więc na miejscu nazwałem obraz „Adrift Amongst the Stars”. Ważny był również polaryzator kołowy, abym mógł odciąć odblaski od lodu i dopełnić efekt widoku z kosmosu.

DIYP: Jakiej rady udzieliłbyś osobom, które chciałyby zacząć sprzedawać wielkoformatowe wydruki swoich prac?

Jason: Poświęć trochę czasu na wybór galerii, w której chcesz, aby Cię reprezentowała. Odwiedź ją i zwróć uwagę na sposób eksponowania dzieł sztuki, czy jest dużo miejsca wokół każdego dzieła? Czy oświetlenie zostało dostosowane, aby odpowiednio pokazać dzieło? Takie rzeczy poinformują Cię, czy galeria wspiera swoich artystów.

Bądź cierpliwy, nie idź od razu do pierwszej galerii, która się do Ciebie zgłosi. Jeśli z jakiegoś powodu czujesz, że coś nie pasuje do Twojej wizji twórczej, pomiń to i poszukaj bardziej odpowiednich przestrzeni. Ostatecznie umieszczenie swojej pracy w fizycznej galerii jest bardzo satysfakcjonującą rzeczą, pozwalającą Ci oddać sprawiedliwość swojej pracy, pozwalając jej wejść w ostateczny stan, oprawiony wydruk dostępny dla publiczności.

Więcej prac Jasona możesz zobaczyć na jego stronie internetowej lub śledzić go na Instagramie.