Gwałtowny wzrost popularności w serwisie Netflix, Sam to horror psychologiczny, który trzyma nas w napięciu przez cały czas trwania każdego przemyślanego i donośnego uderzenia filmu. Podobnie jak fabuła, każda wstrząsająca i nawiedzająca scena jest rygorystycznie ograniczona do absolutnie niezbędnych elementów, nie oferując nam ucieczki przed horrorem na ekranie. Aby to osiągnąć, film musiał w dużym stopniu opierać się na gwiazdorskiej obsadzie, aby oddać całą gamę prowokujących emocji i dopracowanej narracji, co Julesa Willcoxa I Marek Menchaca poradził sobie bez zarzutu. Bez wysiłku łącząc prostotę z bardziej konfrontacyjnymi tematami: „łowca kontra ofiara” i „kobieta kontra natura”, Sam zapewnia wyczerpujące wrażenia wizualne, których kulminacją jest ostateczne oczyszczające uwolnieniezarówno dla nas, jak i głównej bohaterki, Jessiki (Willcox).

Sam (2020)

Niedawno owdowiała podróżniczka zostaje porwana przez zimnokrwistego zabójcę, by uciec na pustynię, gdzie zmuszona jest walczyć z żywiołami, gdy jej prześladowca zbliża się do niej.

Data wydania

18 września 2020 r

Rzucać

Jules Willcox, Marc Menchaca, Anthony Heald

Czas wykonania

98 minut

Pisarze

Mattias Olsson

Studio(a)

Mill House Motion Pictures, Paperclip Ltd., XYZ Films

Dystrybutor(zy)

Zwolnienie magnesu

O czym jest „Alone”?

Założeniem Sam można odczytać niemal arbitralnie: kobieta z mroczną przeszłością wyrusza w samotną podróż po kraju, zostaje porwana przez nieznajomego i ucieka do lasu, co stwarza nowy zestaw problemów z przetrwaniem, a wszystko to w obliczu prześladowania przez sprawcę . To prosta hybryda filmu o porwaniach i filmie o przetrwaniuale jego wykonanie podnosi podstawową fabułę do złożonej opowieści o przyziemnym strachu.

Jessica jest wdową, która pragnie uciec przed samobójstwem męża, pakując swoje życie w pudełka i przeprowadzając się po całym kraju, unikając jednocześnie telefonów od zaniepokojonych rodziców. Podczas swojej samotnej podróży spotyka Homema (Menchaca) w wyniku serii frustrujących, ale niewinnych interakcji, które zamieniają się w pełnowymiarowe porwanie. Homem jest niesamowicie Przeciętnym Joe z żoną i córką, który oddaje się rozrywkom polegającym na uprowadzeniach, napaściach i zabójstwach samotnych kobiet, ale spotyka swojego partnera, gdy Jessica ucieka z piwnicy w domku w lesie i wyrusza w żywioły.

Powiązany

Warto przeczytać!  Nieznajomi: Rozdział 1 – Madelaine Petsch omawia plany związane z trylogią

Ten psychologiczny horror ukazuje ostateczny los dziewczyny po napisach końcowych

Final Girl przetrwa, ale często za niewidzialną cenę

Nigdy nie mogąc pozbyć się uczucia bycia śledzoną, Jessica walczy z niebezpieczeństwami czyhającymi w lesie, od ryczących bystrzy po cieniste korzenie. W obliczu tej ciągłej fali stresu jej i tak już nadszarpnięte zdrowie psychiczne ulega dalszemu pogorszeniu, tworząc typową scenę, w której nie wierzy się w osoby zrozpaczone psychicznie. Od myśliwego, natury i tortur psychicznych, każdy rytm tego filmu powoduje, że dusimy się tak samo, jak Jessicazwłaszcza że odzwierciedla uproszczone lęki, które każdy ma.

„Alone” wykorzystuje realizm, aby zagrać na naszych codziennych lękach

Przyjmując podejście minimalistyczne, Sam opiera się na celowym, powolnym opowiadaniu historii, aby utrzymać nas w napięciu. Film gra na uniwersalnych lękach towarzyszących jakiejkolwiek samotnej wyprawie: „niebezpieczeństwo ze strony obcych” i utknięcie w obliczu żywiołów. Te mocne ostrzeżenia są szczególnie skierowane do kobiet i jako takie stają się realne i możliwe do odniesienia dzięki kobiecej bohaterce. Ze względu na brak przytłaczającej ścieżki dźwiękowej i rozbudowanej obsady film można niemal uznać za opowieść kryminalną opartą na faktach, gatunek, o którym w ciągu ostatnich kilku lat zrobiło się głośno.

Sam podwaja swój prawdziwie kryminalny realizm dzięki całkowicie realistycznym i typowym scenom, w których Jessica jest trąbiona, gdy śni na światłach lub jest zaczepiana przez irytującego kierowcę na autostradzie. Te przyziemne chwile rozciągają skołatane nerwy Jessiki na nasze, doskonale budując napięty obraz w prosty sposób. Nawet gdy Homem prosi o pomoc drogową na odludziu, na twarzy Jessiki pojawia się rozdzierający niepokój, który każda kobieta może sobie wyobrazić. Przez grając w te uniwersalne doświadczenia i lękifilm skutecznie wciąga, co potęguje brak ucieczki w oszczędnym podejściu.

„Alone” przedstawia fabułę drapieżnika kontra ofiary

Efekty skróconych scen zwiększają intensywność filmu, nie ma ucieczki od poczucia strachu i bycia obserwowanym. Aktorstwo Julesa Willcoxa i Marca Menchaca to ogromny powód sukcesu filmu – choć fabuła jest prosta, ich role jako zwykłego człowieka zmierzającego w stronę „Ofiary” i „Łowcy” przyprawiają o dreszcze. Jest to szczególnie widoczne w kulminacyjnym momencie, gdy obłąkany antagonista Menchaki krzyczy głęboko w leśną pustkę, drwiąc ze swojej ofiary okropnymi insynuacjami na temat śmierci jej męża. Willcox po mistrzowsku wykorzystuje ten układ binarny z wyraźnie rosnącą paniką, gdy zostaje osaczona w krzakach.

W wywiadzie z Naturalny arystokrataWillcox nazywa to binarnością „Kobieta kontra fizyczność mężczyzny”, co po raz kolejny oferuje kolejną refleksję na temat powszechnego strachu, charakterystycznego dla kobiet. Film przechodzi od groźby potencjalnej przemocy ze strony nieznanego mężczyzny do rzeczywistej manifestacji, która jest tak przerażająca, jak sobie wyobrażamy, a następnie z powrotem do utrzymującego się zagrożenia. Jednak kiedy sytuacja się odwróci, nie będziemy już nonszalanccy wobec paranoi — potwierdza się jej największy strach, a jej kobiecość zostaje na siłę zamieniona w ofiarę. Jej spotkanie z Robertem (Antoni Heald) jest szczególnie potępiająca po tym uświadomieniu sobie, że zostaje zredukowana do kolejnej „histerycznej” kobiety, gdy Robert wątpi w jej historię przez bolesny ułamek sekundy, który kosztuje jego życie i drogę ucieczki.

Bezbronność Jessiki przypomina tę z Mike’a FlanaganaCicho, gdzie cisza i minimalna oprawa obu filmów służą całkowitemu wyeliminowaniu potencjalnej brawury i nadziei. Oboje mają momenty maniakalnie wyzywające, jak wtedy, gdy Jessica wskakuje do bystrza, aby uciec przed prześladowcą, ale ogólnie rzecz biorąc, istnieje poczucie bezbronności. Jednak w przeciwieństwie do większości par drapieżników i ofiar w królestwie zwierząt Jessica ma szansę zatriumfować nad odgrywanymi rolami.

Natura jest nieoczekiwanym drapieżnikiem w „Alone”

Udręka Jessiki Sam jest niestety dwutorowy i opiera się na stereotypie wyskakiwania z patelni do ognia. Natychmiast po uniknięciu szponów Homema, wskakując do bystrza, szybko znajduje kolejnego bezlitosnego drapieżnika, z którym może się zmierzyć – Naturę. Jej walka z wodą jest równie zapierająca dech w piersiach i wstrząsająca, jak walka z ludzkim porywaczem. Ten dodatkowy „Kobieta kontra natura” (za pośrednictwem wywiadu Willcoxa z Naturalny arystokrata) scenariusz przetrwania jeszcze bardziej utwierdza w przekonaniu, że nigdzie nie jest bezpiecznie – męcząc zarówno ją, jak i nas, ciągłą potrzebą utrzymywania podwyższonej świadomości. Bardziej niewidoczne walki z odwodnieniem i głodem są również subtelnie dodane do filmu, poprzez chęć Jessiki do nasycenia się w samochodzie Roberta, zamiast zwykłych bezsensownych uwag lub narracji głoszącej potrzebę wody i jedzenia.

Pomysł Kobieta kontra Natura przenika nawet do bardziej koszmarnych scen w lesie, w których Jessica spotyka Roberta po zranieniu stopy w korzeń. Początkowo jedyną poważną kontuzją, jaką Jessica miała doznać, była kula w ramieniu. Jednak w tym samym wywiadzie z Naturalny arystokrata, Willcox wyjawia, że ​​na planie faktycznie zraniła się w stopę o korzeń, co skłoniło scenarzystów do przepisania sceny z jej nowym utykaniem. Podobnie jak Jessica, Willcox pokonała ból i kontynuowała podróż przez las do końca filmu, choć nie odczuwała tak bólu, jak prawdopodobnie odczuwała Jessica.

Jessica przekracza myśliwego i naturę w finale „Alone’s”.

Jeśli jeszcze nie widziałeś filmu, teraz jest idealna okazja, aby obejrzeć go w serwisie Netflix i wrócić. Jeśli tak, widziałeś piękną kulminację walk Jessiki z Łowcą i Naturą, która osiągnęła punkt kulminacyjny w wielkim finale – łącząc się bez wysiłku, aby Jessica mogła wyjść poza te binarności. Udaje jej się dokonać pysznej zemsty, dzwoniąc do żony Homema i ujawniając jego niesmaczny sekret – jeśli ona umrze, on zginie wraz z nią. Przez cały film nie tylko sprawuje nad nią fizyczną przewagę, ale także bawi się nią psychicznie, wykorzystując jej smutek jako amunicję. Ale to jest Jessica, która wygrywa ostatniego mata w grach mentalnych, i jako taki manewruje wokół układu binarnego, zamiast próbować go pokonać.

Jej rozejm z walką z naturą nadchodzi, gdy wspina się po błocie w bójce z Homemem. To prawie tak, jakby objęła ziemię, a oni łączą siły, aby zniszczyć drapieżnika. Prowadzi to również do rozwoju jej charakteru przez cały film, gdy zaczyna jako bierna wdowiec, która pozwala, aby smutek ją zmył, aż do wojownika, którym jest teraz, ponieważ wola przetrwania zaszczepia w niej nowe poczucie sprawstwa. Wstrząsająca podróż przez las, gdy byłem tropiony, a wszystko to w samotności, zmusza ją do skonfrontowania się ze swoim smutkiem i w zasadzie otrząsnięcia się z niego, aby pozostać przy życiu. Zakończenie czystym katharsis, Sam daje Jessice samotną podróż przez ciemne głębiny jej umysłu, pozwalając jej wyjść na drugą stronę triumfującą i obecną.

Sam można oglądać w serwisie Netflix w USA

Oglądaj w serwisie Netflix