Test skórny wykrywa chorobę Parkinsona i inne synukleinopatie
![Test skórny wykrywa chorobę Parkinsona i inne synukleinopatie](https://oen.pl/wp-content/uploads/2024/03/109309-770x470.jpg)
- W biopsjach skóry wykryto fosforylowaną alfa-synukleinę u dużego odsetka osób cierpiących na chorobę Parkinsona i inne synukleinopatie.
- Znalezienie wiarygodnego biomarkera diagnostycznego synukleinopatii jest pilną, niezaspokojoną potrzebą.
- Aby potwierdzić te ustalenia, potrzebne są dalsze badania w innych populacjach klinicznych.
Dane przekrojowe wykazały, że biopsje skóry wykazały fosforylowaną w skórze alfa-synukleinę (p-syn) u dużego odsetka osób spełniających konsensusowe kryteria kliniczne choroby Parkinsona i trzech innych synukleinopatii.
Spośród 223 osób z potwierdzoną diagnozą synukleinopatii biopsja skóry wykryła p-syn u 95,5%, podają Christopher Gibbons, lekarz medycyny, MMSc z Beth Israel Deaconess Medical Center w Bostonie i współautorzy JAMA.
Ogółem 92,7% osób z chorobą Parkinsona miało wynik p-syn dodatni, podobnie jak 98,2% osób z zanikiem wieloukładowym, 96% osób z otępieniem z ciałami Lewy’ego i 100% osób z czystą niewydolnością autonomiczną. W grupie kontrolnej tylko 3,3% uzyskało wynik pozytywny pod względem p-syn.
Wyniki były spójne z innymi badaniami dotyczącymi alfa-synukleiny skórnej u osób z chorobą Parkinsona, atrofią wieloukładową i innymi synukleinopatiami. Są następstwem największej jak dotąd analizy dotyczącej testu amplifikacji nasion alfa-synukleiny, który dokładnie wykrył chorobę Parkinsona w płynie mózgowo-rdzeniowym (CSF) i zidentyfikował osoby z wczesnymi objawami pozamotorycznymi przed postawieniem diagnozy.
Gibbons i współpracownicy zauważyli, że łatwo dostępny i niezawodny biomarker diagnostyczny synukleinopatii jest pilnie niezaspokojonym priorytetem. „W przypadku tych chorób nie istnieje terapia modyfikująca przebieg choroby, a wielu pacjentów z synukleinopatią doświadcza opóźnień w diagnozie lub wstępnej błędnej diagnozy, nawet jeśli są oceniani w ośrodkach zaburzeń ruchowych” – napisali.
W badaniu oceniano dostępny na rynku test Syn-One, opracowany laboratoryjnie test (LDT) wprowadzony na rynek w 2019 r., który analizuje poziomy z trzech małych próbek skóry. Identyfikuje fosforylowaną alfa-synukleinę we włóknach nerwowych skóry, ale nie rozróżnia synukleinopatii.
Test Syn-One nie został dopuszczony ani zatwierdzony przez FDA. Obecnie badania LDT podlegają regulacjom Centrów Usług Medicare i Medicaid (CMS) w ramach programu poprawek dotyczących poprawy laboratoriów klinicznych (CLIA), chociaż proponowana zasada może w przyszłości objąć takie testy nadzorem FDA.
Gibbons i współpracownicy ocenili test u osób, u których zdiagnozowano chorobę Parkinsona, zanik wielonarządowy, otępienie z ciałami Lewy’ego lub czystą niewydolność autonomiczną w oparciu o kryteria konsensusu klinicznego i potwierdzone przez panel ekspertów. Do badania włączono także grupę kontrolną, u której nie stwierdzono żadnych objawów ani objawów sugerujących synukleinopatię lub chorobę neurodegeneracyjną.
Wszyscy uczestnicy przeszli szczegółowe badania neurologiczne i pobrano im trzy 3-milimetrowe biopsje skórne z szyi, kolana i kostki. Badanie trwało od lutego 2021 r. do marca 2023 r.
Do pierwotnej analizy włączono 96 osób z chorobą Parkinsona (średnia wieku 70 lat), 50 z zanikiem wieloukładowym (średnia wieku 67 lat), 50 z otępieniem z ciałami Lewy’ego (średnia wieku 75 lat), 22 z czystą niewydolnością autonomiczną (średnia wieku 72 lata) oraz 120 kontroli (średni wiek 59 lat).
Z analizy pierwotnej wykluczono dwie podgrupy. Pierwsza podgrupa obejmowała 27 uczestników z niezróżnicowaną synukleinopatią (panel ekspertów nie mógł zgodzić się co do konkretnej synukleinopatii); 85,2% tych osób miało wynik p-syn dodatni. Druga podgrupa obejmowała 58 uczestników z nieznaną diagnozą (30 osób, u których pierwotnie zdiagnozowano synukleinopatię, ale które po przeglądzie w badaniu nie spełniały wcześniej określonych kryteriów diagnostycznych, oraz 28 osób z grupy kontrolnej, które nie spełniały kryteriów uznania za grupę kontrolną); 55,2% miało wynik p-syn dodatni.
U osób z chorobą Parkinsona nie było różnicy w dodatnim wyniku p-syn pomiędzy osobami zdiagnozowanymi wcześniej i mniej niż 5 lat temu (92,0% w porównaniu z 93,5% dodatnimi).
Gibbons i współautorzy przyznali, że badanie miało kilka ograniczeń. Naukowcy wykorzystali kryteria diagnostyczne Parkinson’s UK Brain Bank, które różnią się od najnowszych kryteriów Międzynarodowego Towarzystwa Chorób Parkinsona i Zaburzeń Ruchowych. W badaniu nie oceniano także czułości wykrywania choroby wczesnej lub prodromalnej.
Do kontroli choroby nie włączono czynników naśladujących, takich jak drżenie samoistne, postępujące porażenie nadjądrowe, zwyrodnienie korowo-podstawne i choroba Alzheimera, a do badania nie było wymagane włączenie neuroobrazowania ani biomarkerów biopłynów. Nie przeprowadzono żadnych badań genetycznych, chociaż w niektórych genetycznych postaciach choroby Parkinsona nie występują złogi alfa-synukleiny. Co więcej, średnia wieku w grupie kontrolnej wynosiła 59 lat, czyli była znacznie młodsza niż średnia wieku w innych grupach.
Ujawnienia
Badanie to zostało wsparte grantem z NIH.
Gibbons poinformował, że w trakcie badania otrzymywał dotacje od NIH i posiadał opcje na akcje w CND Life Sciences, która opracowała test Syn-One. Współautorzy zgłosili relacje z CND, innymi firmami i grupami non-profit.
Główne źródło
JAMA
Źródło: Gibbons CH i wsp. „Wykrywanie biopsji skóry fosforylowanej α-synukleiny u pacjentów z synukleinopatiami” JAMA 2024; DOI: 10.1001/jama.2024.0792.