Analiza genetyczna wykazała, że ​​dziedziczny obrzęk naczynioruchowy (HAE) był ukryty wśród osób z przewlekłym, nawracającym obrzękiem, ale bez widocznego wywiadu rodzinnego i normalnych poziomów inhibitora C1 (C1-INH).

Poszukiwanie mutacji u pacjentów z przewlekłym, nawracającym obrzękiem naczynioruchowym z komponentą dziedziczną może wykryć bezobjawowych członków rodziny zagrożonych rozwojem choroby.

„Na podstawie naszych wyników zalecamy, aby pacjenci z długotrwałym nawracającym obrzękiem naczynioruchowym, który nie reaguje na leki przeciwhistaminowe i którzy są samotni w swoich rodzinach, byli badani pod kątem mutacji związanych z dziedzicznym obrzękiem naczynioruchowym z prawidłowym C1-INH” – napisali naukowcy W badaniu, „Mutacje genów związane z dziedzicznym obrzękiem naczynioruchowym u pojedynczych pacjentów z obrzękiem naczynioruchowym z prawidłowym C1-INH”, który ukazał się w r Journal of Allergy and Clinical Immunology: w praktyce.

Rodzaje obrzęku naczynioruchowego

Obrzęk naczynioruchowy charakteryzuje się obrzękiem głębokich warstw skóry lub błon śluzowych i dzieli się na różne typy w zależności od przyczyny lub przyczyn.

Ostry alergiczny obrzęk naczynioruchowy, najczęstszy typ, jest wywoływany przez reakcję alergiczną na infekcje, niektóre leki lub pokarmy. Niealergiczny obrzęk naczynioruchowy, zwany także polekowym obrzękiem naczynioruchowym, jest spowodowany działaniami niepożądanymi leków, zwłaszcza inhibitorów ACE, które leczą wysokie ciśnienie krwi.

Odziedziczone mutacje są głównie związane z HAE, ale defekty genetyczne mogą wystąpić spontanicznie, bez historii rodziny.

HAE typu 1 i 2 są spowodowane mutacjami w SERPING1 genu, co prowadzi do niedoboru C1-INH. Białko to normalnie blokuje aktywność dwóch innych białek, kalikreiny osocza i czynnika krzepnięcia 12, z których oba stymulują produkcję bradykininy, cząsteczki sprzyjającej stanom zapalnym i obrzękom.

HAE typu 3 jest rzadszą postacią choroby, znaną również jako HAE-nC1-INH, w której funkcjonalne poziomy C1-INH mieszczą się w normalnym zakresie. Może to być spowodowane mutacjami w innych genach, np F12 gen zawierający instrukcje wytwarzania czynnika krzepnięcia 12.

Wreszcie, idiopatyczny obrzęk naczynioruchowy odnosi się do szerokiej klasy obrzęku naczynioruchowego bez wyraźnej przyczyny, którego cechą jest przewlekły, nawracający obrzęk. W doniesieniach zidentyfikowano osoby z przewlekłym, nawracającym obrzękiem naczynioruchowym (CRA) bez bąbli, u których choroba nie reagowała na leki przeciwhistaminowe, czyli tzw. niehistaminergiczny idiopatyczny obrzęk naczynioruchowy.

Jednak w niektórych przypadkach pacjenci mają prawidłowy poziom C1-INH z objawami podobnymi do tych z HAE-nC1-INH, ale bez wyraźnego wywiadu rodzinnego.

rekomendowane lektury

Analiza pacjentów z prawidłowym C1-INH

Naukowcy z Niemiec przeprowadzili analizę genetyczną 132 niespokrewnionych pacjentów, z których żaden nie zgłaszał rodzinnej historii obrzęku naczynioruchowego, ale miał przewlekły, nawracający obrzęk bez bąbli, który nie reagował na leki przeciwhistaminowe. Poziomy C1-INH były prawidłowe u wszystkich z nich.

Geny związane z HAE-nC1-INH, w tym F12, PLG, ANGPT1, KNG1, MYOFI HS3ST6 zostali zbadani.

Wśród uczestników 10 (7,6%) miało mutację specyficzną dla HAE-nC1-INH w F12 gen, nazwany c.983C>A, podczas gdy sześć (4,5%) miało gen PLG mutacja genu, znana jako c.988A>G. U pozostałych 116 (87,9%) pacjentów z nawracającym obrzękiem naczynioruchowym nie stwierdzono żadnej z sześciu mutacji związanych z HAE-nC1-INH.

Chociaż uczestnicy nie zgłosili historii rodziny, bardziej szczegółowe badanie ujawniło dwa z nich F12 nosiciele mutacji i wszyscy z PLG mutacja miała zmarłych krewnych z objawami HAE.

Wśród 10 pacjentów z F12 mutacji, osiem miało 26 dostępnych krewnych pierwszego stopnia (rodzic, rodzeństwo lub dziecko), którzy nigdy nie mieli objawów HAE. Dziesięciu z tych 26 było nosicielami mutacji c.983C>A. Jeden z bezobjawowych pięciu krewnych pierwszego stopnia osób z PLG mutacja niosła mutację c.988A>G.

Pełne informacje były dostępne dla 15 z 16 uczestników, którzy uzyskali pozytywny wynik testu na mutację specyficzną dla HAE-nC1-INH. Czternastu z nich miało członków rodziny, którzy byli nosicielami mutacji lub mieli objawy kliniczne HAE-nC1-INH. W przeciwieństwie do tego, w przypadku 116 pacjentów bez mutacji związanych z HAE, szczegółowy wywiad rodzinny nie ujawnił żadnych dotkniętych chorobą krewnych.

Cechy kliniczne pacjentów

Wszyscy z F12 mutacjami były kobiety, podobnie jak 83,3% pacjentów z PLG mutacji i 69,9% osób bez mutacji związanych z HAE. Średni wiek wystąpienia objawów wynosił 17 lat dla osób z F12 mutacje, 35,7 dla osób z PLG mutacji i 38,9 u osób bez mutacji specyficznych dla HAE.

W całej badanej populacji 121 zgłosiło obrzęk skóry; 41, ataki brzucha; 64, obrzęk języka; a 36 miało obrzęk gardła. Z wyjątkiem ataków brzusznych, różnice z mutacjami i bez mutacji nie osiągnęły istotności statystycznej.

Obrzęk naczynioruchowy został wywołany przez estrogen u wszystkich 10 kobiet z F12 mutacje, w dwóch z trzech z PLG mutacje, które otrzymywały estrogeny (67%), oraz u 21 z 42 (50%) kobiet bez mutacji specyficznych dla HAE, którym również podawano estrogeny. W trzech z sześciu PLG pacjentów z mutacją obrzęk był spowodowany przez inhibitory ACE.

Program „szukaj [HAE-nC1-INH]-powiązane mutacje u pacjentów z pojedynczym CRA mogą prowadzić do wykrycia pacjentów i rodzin z [HAE-nC1-INH]” – napisali naukowcy. „Jest to ważne, ponieważ można zidentyfikować dalszych i wcześniej bezobjawowych członków rodziny zagrożonych rozwojem potencjalnie zagrażającego życiu obrzęku naczynioruchowego”.

„Bez badań genetycznych ryzyko a [HAE-nC1-INH] pozostałaby niewykryta u tych pacjentów i bezobjawowych krewnych” – napisali.