„Medical Journeys” to zbiór recenzowanych przez lekarzy zasobów klinicznych, przeznaczonych zarówno dla zespołu medycznego, jak i obsługiwanych przez niego pacjentów. Każdy odcinek tej podróży przez stan chorobowy zawiera zarówno przewodnik dla lekarza, jak i materiały dla pacjentów do pobrania/wydrukowania. „Podróże medyczne” wyznaczają lekarzom i pacjentom ścieżkę na każdym etapie leczenia oraz zapewniają ciągłe zasoby i wsparcie, gdy zespół opiekunów radzi sobie z przebiegiem choroby.

Według American Cancer Society około 13% kobiet w USA zachoruje na raka piersi w ciągu swojego życia. Jednakże ryzyko gwałtownie wzrasta w przypadku osób z mutacją genetyczną, znaną również jako odmiana patogenna. Dlatego kluczowa jest ocena indywidualnego ryzyka raka piersi u danej osoby oraz tego, czy wskazane są badania genetyczne.

Badania genetyczne w kierunku raka piersi są zwykle rozważane w przypadku, gdy w rodzinie występuje silna historia choroby – szczególnie w przypadku raka piersi o wczesnym początku (zdiagnozowanego przed 50. rokiem życia) lub gdy nowotwór zdiagnozowano u wielu członków rodziny.

Należy jednak podkreślić pacjentkom, że nie u wszystkich osób ze odmianą patogenną zwiększającą ryzyko raka piersi zostanie zdiagnozowany rak piersi.

Zmiany chorobotwórcze

BRCA1 I BRCA2 Zmiany chorobotwórcze wiążą się ze zwiększonym ryzykiem raka piersi zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn. BRCA1 I BRCA2 Zmiany chorobotwórcze mogą być dziedziczone od obu płci po obu stronach rodziny i częściej występują u osób pochodzenia żydowskiego aszkenazyjskiego.

Patogenne zmiany w tych genach znacznie zwiększają ryzyko zachorowania na raka piersi i jajnika, a także zwiększają ryzyko raka trzustki, czerniaka i raka prostaty. Wszędzie od 55% do 72% kobiet noszących BRCA1 patogenna zachoruje na raka piersi, natomiast u 45–69% kobiet, które odziedziczą a BRCA2 Według National Cancer Institute (NCI) zmienność chorobotwórcza powoduje raka piersi.

Inne dziedziczne patogenne odmiany raka piersi wysokiego ryzyka obejmują:

• Kobiety: TP53, PTEN, STK11, ATM, BARD1, BRIP1, CHEK2, CDH1, NF1, PALB2, RAD51C, I RAD51D

• Mężczyźni: BRCA1, BRCA2, CHEK2, I PALB2

Białko nowotworowe 53 (TP53) jest genem zaangażowanym w supresję nowotworu; zmienność chorobotwórcza jest powiązana ze zwiększonym ryzykiem raka. Osoby posiadające dziedzictwo TP53 zmienność patogenetyczna wiąże się ze zwiększonym ryzykiem przedmenopauzalnego raka piersi, a także innych nowotworów; częściej diagnozuje się raka w młodszym wieku; a ryzyko wystąpienia dowolnego rodzaju nowotworu w ciągu całego życia wynosi około 90%.

Homolog fosfatazy i tensyny (PTEN) został zidentyfikowany jako supresor nowotworu, a jego patogenna zmienność może powodować zwiększone ryzyko zarówno nowotworów nienowotworowych, jak i nowotworowych (zespół Cowdena). Gen powiązano z rakiem piersi, macicy, tarczycy, jelita grubego i nerek.

Kinaza serynowo-treoninowa 11 (STK11) gen powstrzymuje komórki przed zbyt szybkim wzrostem i podziałem; patogenne zmiany w genie są rzadkie i mogą sprzyjać karcynogenezie, w tym rakowi piersi.

Osoby z mutacją ataksji-teleangiektazji (bankomat) ma szacunkowo 40% ryzyko zachorowania na raka, a gen ten powiązano ze zwiększonym ryzykiem raka piersi, a także gorszymi wynikami. Wykazano również, że wiąże się to ze zwiększonym ryzykiem raka prostaty, trzustki i żołądka.

A RAD51D, RAD51CLub BRIP1 zmienność patogenetyczna zwiększa ryzyko raka jajnika i może zwiększać ryzyko raka piersi. A BARD1 zmienność patogenetyczna może zwiększać ryzyko raka piersi. Trwają badania nad rolą każdej z tych patogennych odmian w rozwoju raka piersi.

Kinaza punktu kontrolnego 2 (CHEK2) zmienność patogenetyczną częściej stwierdza się w grupach populacji Europy Wschodniej i Północnej i wiąże się ją z rakiem piersi. CHEK2 zwiększa ryzyko raka piersi około 1,5 do 3 razy, przy czym najwyższe ryzyko występuje u osób, u których w rodzinie występował rak piersi.

Patogenne zmiany w kadherynie 1 (CDH1) powiązano z aż do 60% ryzykiem wystąpienia inwazyjnego raka zrazikowego u kobiet w ciągu całego życia, który rozpoczyna się w gruczołach mlecznych, a diagnoza następuje średnio w wieku 53 lat. CDH1 Stwierdzono również, że powoduje aż do 80% ryzyka wystąpienia rozlanego raka żołądka w ciągu całego życia u osób wykazujących ekspresję tego genu.

Neurofibromatoza typu 1 (NF1) dotyka około 1 na 3000 osób i jest jedną z najczęstszych chorób genetycznych. Może powodować różnorodne objawy i powikłania, a także predyspozycję do niektórych typów nowotworów, w tym raka piersi.

PALB2partnerem i lokalizatorem BRCA2, jest genetyczną odmianą chorobotwórczą związaną z BRCA2 powoduje zwiększone ryzyko raka piersi, jajnika i trzustki i jest powiązana z rakiem piersi u mężczyzn. PALB2 Według NCI występuje u około 0,9% pacjentek z rakiem piersi.

Specyfika testowania

Pacjentów rozważających wykonanie badań genetycznych należy skierować do doradcy genetycznego, który może udzielić szczegółowych informacji na temat procesu wykonywania badań, implikacji wyników badań i potencjalnych możliwości postępowania.

Badania genetyczne w kierunku raka piersi można wykorzystać do zidentyfikowania zmian chorobotwórczych, które mogą zwiększać ryzyko zachorowania na raka u pacjenta i mogą pomóc pacjentom zrozumieć ryzyko zachorowania na nowotwór.

Jeżeli u pacjentki zdiagnozowano już raka piersi, badania genetyczne mogą pomóc w podjęciu właściwych decyzji dotyczących leczenia. Informacje te mogą również dostarczyć pacjentowi informacji potrzebnych do zbadania strategii zmniejszania ryzyka, a także innych zmian w stylu życia.

National Comprehensive Cancer Network (NCCN) zaleca badania przesiewowe u kobiet z: BRCA1 Lub BRCA2 zmienność chorobotwórczą lub krewny pierwszego stopnia, który ma BRCA1 Lub BRCA2 zmienność patogenna.

Pacjent, który uzyskał wynik negatywny w kierunku a BRCA1 Lub BRCA2 Może zaistnieć potrzeba ponownego zbadania zmienności patogenicznej sprzed 2006 r., ponieważ od tego czasu testy uległy poprawie i są w stanie wykryć zmiany chorobotwórcze obejmujące większy obszar każdego genu.

BRCA1 I BRCA2 testy uważa się za pojedynczy lub ograniczony test panelu genowego; jest jednak mniej kompleksowy i nie uwzględniono innych patogennych odmian genów wysokiego ryzyka.

Testy panelowe Multigen, oprócz testów na BRCA1 I BRCA2sprawdź także patogenne zmiany w genach, takich jak TP53, CHEK2, ATM, PALB2i inne, zapewniając w ten sposób bardziej kompleksową ocenę ryzyka genetycznego. Test może zostać w pełni dostosowany przez lekarza zlecającego i może dostarczyć wyniki dotyczące wielu genów w stosunkowo krótkim czasie.

Wielogenowe badanie panelowe może zidentyfikować zmiany chorobotwórcze, w przypadku których nie jest znane ryzyko raka ani strategie postępowania; w takich przypadkach może nie być pomocny w podejmowaniu decyzji dotyczących leczenia. Badanie może również zidentyfikować rzadką, patogeniczną odmianę genu wysokiego ryzyka, nawet jeśli nie ma w wywiadzie dziedzicznego zespołu nowotworowego.

Liczne grupy zawodowe i eksperckie oferują wytyczne dotyczące testów genetycznych – na przykład:

Zarządzanie wynikami

Pozytywne wyniki testu jednogenowego lub panelu wielogenowego wskazują na obecność genetycznej zmiany chorobotwórczej, co sugeruje skierowanie pacjentki do specjalisty ds. raka piersi w celu oceny ogólnego profilu ryzyka pacjentki i opracowania odpowiedniego planu leczenia. Może to obejmować nadzór, profilaktyczną operację lub chemioprewencję.

Pacjentki, u których wynik testu na obecność patogenicznej zmienności genu raka piersi jest pozytywny, należy zachęcać do podzielenia się wynikami z członkami rodziny, ponieważ może to pomóc w zidentyfikowaniu innych osób, które mogą odnieść korzyść ze strategii zmniejszania ryzyka raka piersi.

Uzyskanie pozytywnego wyniku testu na obecność patogenicznej zmienności genu raka piersi może być wyzwaniem emocjonalnym i psychologicznym, podobnie jak podzielenie się wynikami z członkami rodziny. Lekarze powinni być przygotowani do zapewnienia takim pacjentom odpowiedniego doradztwa i wsparcia lub skierowania ich do odpowiednich usług.

Przeczytaj poprzednie części tej serii:

Część 1: Rak piersi – podstawy diagnozowania, określania stopnia zaawansowania i leczenia

Część 2: Rak piersi: stawianie diagnozy na podstawie biopsji piersi

Część 3: Co należy wiedzieć o leczeniu raka piersi we wczesnym stadium

Część 4: Nowe możliwości leczenia raka piersi miejscowo zaawansowanego i z przerzutami