[Editor’s note: The following contains spoilers for “The Last of Us” Episode 1, “When You’re Lost in the Darkness.”]

Tworzenie „The Last of Us” było wystarczająco trudne. Ta gigantyczna produkcja nie tylko walczyła z logistycznymi wyzwaniami zarówno fikcyjnej, jak i prawdziwej pandemii, ale odcinek otwierający serial musiał skutecznie pokazać upadek społeczny na pełną skalę w około pół godziny. Program HBO „Dzień wybuchu epidemii” miał jednego głównego wroga: Słońce.

„Noce były krótkie. Było to w czasie lata na Wielkiej Białej Północy. Słońce zachodzi o 11:00, 11:30. Musieliśmy więc pracować w szybkim tempie” — powiedział Gabriel Luna, który w serialu gra Tommy’ego.

Być może mniej zniechęcająca, ale wciąż groźna, była poprzeczka wyznaczona przez materiał źródłowy serialu. „The Last of Us” ma kanoniczne miejsce we współczesnych grach i niezapomnianą, głęboko zakorzenioną historię, z której można czerpać. Neil Druckmann, scenarzysta zarówno oryginalnej gry, jak i tego premierowego odcinka, oraz współtwórca Craig Mazin dostrzegli korzyść w dokonaniu jednej nadrzędnej zmiany i zmianie daty Dnia epidemii z 2013 r. 2003.

„Craig naprawdę chciał, aby większość historii była współczesna, a nie 20 lat w przyszłości. Kiedy o tym rozmawialiśmy, stało się interesujące, jak daleko jesteśmy od 2003 roku” – powiedział Druckmann. „W moim wieku teraz nie wydaje mi się, że to było tak dawno temu, ale to było dawno temu. Pomyślałem: „To dziwny kawałek z epoki”. To utrudni nam pracę, ponieważ musimy upewnić się, że wszystkie samochody, cała technologia, wszystko jest w porządku. Widzisz, jak Joel sprawdza godzinę. Wyciąga ten gigantyczny telefon Nokia. Zasugerowano nam interesujący kreatywny wybór i wcześnie go przyjęliśmy”.

Chociaż oś czasu opowieści została przesunięta na potrzeby telewizji, Druckmann chciał zachować ogólną strukturę otwarcia gry. Ta sama chęć spełnienia oczekiwań, która napędzała pisanie gry, przełożyła się również na formę scenariusza telewizyjnego. Oznaczało to, że Sarah (Nico Parker) była wcześnie w centrum uwagi.

„Ostatni z nas”

Shane Harvey/HBO

„Gra zaczynała się od tego, że grałeś jako Joel i szedłeś do domu sąsiada, żeby zobaczyć, co się stało. Było tak wiele historii, filmów i komiksów, które zaczynają się od wybuchu epidemii i widzieliście tak wiele jej wersji. W grze moment „aha” brzmiał: „Co by było, gdybyśmy spojrzeli na to oczami dziecka zamiast naszego bohatera, za którym podążamy?” To nagle sprawiło, że poczułem się świeżo i stało się to bardzo pamiętnym otwarciem gry” – powiedział Druckmann. „W grze istnieje pewne napięcie dla gracza, którego chcesz kontrolować. Nie możesz być zbyt daleko od jakiejś akcji, w której masz zamiar przeżyć lub z czymś walczyć. Program nie potrzebuje tego aż tak bardzo. Możemy spędzić więcej czasu siedząc przy śniadaniu z naszymi bohaterami lub obserwując, jak Sarah idzie do sklepu z zegarkami, aby naprawić zegarek swojego taty i naprawdę poczuć, co wkrótce stracimy, zarówno na wielką skalę, jak i bardzo intymną skalę rodzinną. ”

Postawienie tego scenariusza na nogi oznaczało szereg praktycznych efektów, które miały odtworzyć atmosferę rozpadającego się miasta. Eksplodujące samoloty i macki wywijające się z nowo zarażonego wymagały trochę cyfrowych sztuczek, ale wiele najbardziej wstrząsających momentów z premiery pochodziło z rzeczy, które obsada i ekipa mogli zobaczyć na planie. Być może najbardziej niepokojące były starannie zaplanowane ruchy setek drugoplanowych aktorów i kaskaderów.

„Dzień epidemii był bardzo, bardzo specyficzną zbiorową choreografią i wieloma poruszającymi częściami. Wydawało się, że całe miasto było częścią tworzenia tego doświadczenia. Było tak wiele dodatków. To było szalone” – powiedział Pedro Pascal, Joel serialu.

„Posiadanie tej wyjątkowej precyzji w ruchu i choreografii tych bardzo dużych grup, to samo w sobie jest niesamowitym wyczynem. Takiej, której nie zazdroszczę naszym AD, próbującej ułożyć ten chaos warstwami i wprowadzić do niego jakąś metodę. To bardzo denerwujące – powiedziała Luna. „W pewnym momencie kaskader musiał zakneblować się na motocyklu i został zepchnięty z motocykla, gdy jechał obok nas. Byłem świadkiem, jak to się powtarzało. A jego determinacja, by robić to na pełnych obrotach za każdym razem była niewiarygodnie imponująca. To zwiększa napięcie i denerwujące uczucia, kiedy ludzie oddają życie i kończyny w ręce choreografii i ufają naszym koordynatorom kaskaderów”.

Precyzyjny charakter zbliżającego się Dnia Epidemii miał również zastosowanie do niefortunnej podróży rodzinnej furgonetką do miasta. W drodze przez całą noc, kiedy Joel, Sarah i Tommy muszą walczyć z implodującym śródmieściem Austin wokół nich, obsada i ekipa również w samochodzie byli trochę zdenerwowani.

„Zdecydowanie czułem intensywność sytuacji. To presja związana z tym, że twój starszy brat wydaje ci rozkazy. Ale ciekawy jest też sposób, w jaki ustawiliśmy kamerę. Jest na tej uwięzi i Ksenia [Sereda] był w stanie obrócić go o pełne 360 ​​stopni. Mieliśmy bardzo specyficzną choreografię do tego, gdzie kamery wskazywały w danym momencie, tak jak trzeba, gdy masz do czynienia z sytuacją z jedną kamerą w długiej sytuacji ”- powiedziała Luna. „I mam dużo włosów, człowieku. Więc jesteśmy w tych francuskich przesiadkach, a ja na to: „Czy oni widzą moją twarz?” Muszę udawać, że jadę w tę stronę, ale dałbym im trochę z boku”.

„Ostatni z nas”

Shane Harvey/HBO

Życie w tym środowisku zniszczenia przez wiele godzin i dni nie do końca nadawało się do ciągłego strumienia radości w dni filmowania. Ale Pascal i inna gwiazda serialu, Bella Ramsey, znaleźli prosty, prymitywny sposób na powstrzymanie melancholii wywołanej serialem.

„Dostajesz chichoty. To był poważny mechanizm radzenia sobie” – powiedział Pascal.

„To na pewno była nasza sprawa. Cały czas jesteś na krawędzi” – dodał Ramsey.

Poza śmiechem Luna miał jeszcze kilka asów w rękawie. Jest nie tylko samozwańczym superfanem gry, ale był w stanie wykorzystać część swojego osobistego doświadczenia, aby scenografia Dnia Epidemii była bardziej żywa.

„Dom, który znaleźliśmy dla Miller House, kuchnia i układ. Nie wiem, jak znaleźliśmy ten dom, ale tak bardzo przypomina grę. Curtis and the Viper plakaty, niektóre komiksy, które można znaleźć. Wszystko to było naprawdę fajne, widzieć, jak nasz dział graficzny pracuje tak ciężko” – powiedziała Luna. „Pochodzę z Austin, więc byłem trochę honorowym konsultantem, jeśli chodzi o autentyczność. Widząc wiele ozdób trawników i flag Texas Longhorn, okolica, którą znaleźli w High River Alberta, bardzo przypomina dzielnicę Austin. Zależało nam na tym, aby rzeczy były realne, praktyczne i aktualne. I to nigdy się nie zachwiało.

„The Last of Us” jest emitowany w niedzielne wieczory o 21:00 w HBO i jest dostępny do transmisji w HBO Max.

Zapisać się: Bądź na bieżąco z najnowszymi wiadomościami filmowymi i telewizyjnymi! Zarejestruj się tutaj, aby otrzymywać nasze biuletyny e-mailowe.