Ding Liren często robi pauzę, aby zebrać słowa, rzuca autoironiczną uwagę, że jest obecnie „najgorszą wersją” siebie i mówi, że chce kliknąć „Uruchom ponownie”. Ostatnim elementem jest przebłysk samoafirmacji w mężczyźnie – 31-letnim, aktualnym mistrzu świata w szachach, zmagającym się z demonami i spadkiem wyników. Jest dzień odpoczynku w drużynie Norwegia Chess w portowym mieście Stavanger, a Ding planuje rozegrać mecz piłki nożnej przygotowany przez organizatorów.

To był trudny turniej dla Chińczyka – zero zwycięstw w stylu klasycznym w ośmiu rundach i najniższe miejsce na dwie rundy przed końcem. „Poniosłem cztery porażki z rzędu… Rozważałem nawet wycofanie się z turnieju” – powiedział Ding w środowym wywiadzie dla HT. „Ale zostałem i grałem dalej. Pomyślałem, że spróbuję grać lepiej i osiągać lepsze wyniki. Ale teraz jestem na ostatnim miejscu.”

Od czasu zwycięstwa w Mistrzostwach Świata w zeszłym roku Ding zmaga się z depresją i szuka leczenia. Widział zaniepokojone uwagi swoich kolegów z Norwegia Chess na temat tego, że nie jest do końca sobą, oraz jego niespokojne, mimowolne ruchy ciała, które czasami wykonywał podczas partii. Mówi, że nie przejmuje się komentarzami. Oczywiście jest też prawdopodobnie najmilszym szachistą, jakiego spotkasz – skromny, mówiący cicho i miły aż do przesady, a jego dziecięcy, szczery uśmiech sięga jego oczu, nawet gdy mówi najsurowszą prawdę.

„Jestem tu, jakby mnie tu nie było. To prawdziwy ja, a nie fałszywy” – mówi ze śmiechem. „To po prostu najgorsza wersja mnie”.

Na razie wykorzysta minimomenty – dobra pozycja, kilka wspólnych punktów. Dziecięce kroki. Podobnie jak jego mecz w ósmej rundzie z Fabiano Caruaną nr 2, który nie ma najlepszego turnieju i ma tylko jedno miejsce nad nim w tabeli. W klasycznej grze Ding miał przewagę, ale ją zmarnował i zdecydował się na remis. Również w Armageddonie Ding przeszedł od całkowitego zwycięstwa do wyrównanej końcówki, a Caruanie wystarczył remis, aby wygrać mecz. „Miałem lepszą pozycję, mimo że ostatecznie nie wygrałem. Ale pokazało, że nadal mogę rywalizować na najwyższym poziomie…. Uważne myślenie, myślenie dłuższe i całkowite skupienie się na grze jest dla mnie największym wyzwaniem. Moje debiuty nie są tak dobre jak inne, więc mogą mnie zaskoczyć przy wielu okazjach.

Mistrz świata w trakcie tego turnieju wypadł z pierwszej dziesiątki rankingów na żywo. W tym momencie nie jest nawet najwyżej notowanym chińskim graczem. Wei Yi wyprzedza go o cztery miejsca z notą na żywo wynoszącą 2755. To trudne do pogodzenia. „Chcę zatamować krwawienie, chcę przestać tracić więcej punktów rankingowych. Teraz mój ranking jest poza pierwszą dziesiątką… Uważam, że to sprawiedliwe, ponieważ mój poziom spadł, a moje szachy nie są tak dobre jak wcześniej.

Ding twierdzi, że jego emocje i niepokój podczas zeszłorocznych Mistrzostw Świata to „inna historia” niż problemy ze zdrowiem psychicznym, z którymi walczył po zdobyciu tytułu. „Wcześniej nie ulegałem emocjom. Po tym, jak wydarzyło się w życiu kilka rzeczy, stałem się bardziej emocjonalny. Teraz po każdej porażce… jak to wyrazić… Jestem bardzo smutny, bardzo zdenerwowany.”

„Kilka razy byłem w bardzo złej formie (po zwycięstwie w PŚ). Dopiero wizyta u lekarza i zażycie leków ustabilizowało mój stan psychiczny.”

Nie myśli jeszcze o przyszłorocznych mistrzostwach świata przeciwko D Gukeshowi z Indii. „Pozostało jeszcze wiele miesięcy. Po powrocie do Chin zacznę się trochę przygotowywać”.

Otwarcie przyznaje, że tytuł mistrza świata pozbawił go motywacji do gry. „Wielu ludzi być może postrzega mnie jako idola lub superbohatera. Podziwiają mnie za osiągnięcie ostatecznego celu” – mówi Ding, po czym dokonuje samooceny: „Ponieważ gram tak źle, jest wiele do poprawy. Dla mnie nie chodzi teraz o wygrywanie turniejów… chodzi o to, aby nadal rywalizować z najlepszymi graczami na świecie. Po zdobyciu tytułu moja pasja do szachów znacznie opadła. Muszę się zresetować i wrócić do trybu wygrywania.”

Na swojej drodze do powrotu do zdrowia Ding być może znajdzie odrobinę inspiracji w Juventusie i włoskim piłkarzu Federico Chiesie. „Kocham Chiesę… Mimo że w ostatnich latach zmagał się z poważnymi kontuzjami, powrócił do zdrowia. Ma szansę zagrać w Pucharze Europy. Mam nadzieję, że poradzi sobie dobrze.”