W o wiele za wcześnie godz. 24 stycznia nominacje do 95^cz ogłoszono doroczne Nagrody Akademii. Aktorzy Riz Ahmed (Dźwięk metalu) i Allison Williams (Wyjść) czynił honory. Niestety, podczas uroczystości nie dołączyła do nich zabójczo śpiewająca robota Williams, współgwiazda M3GAN, choć z pewnością była tam duchem.

Z kwartetem przebojowych filmów w rywalizacji — Top Gun: Maverick, Awatar: Droga Wody, Czarna Pantera: Wakanda na zawsze, jak również Elvisa — tegoroczne rozdanie Oscarów miało doskonałą okazję do powiększenia widowni na całym świecie poza rekordowo niską oglądalność wynoszącą 10,5 miliona w 2021 r. Czy więc Akademia wykorzystała tę okazję? A może pociągnął 2009, gdzie nie nominował Mroczny rycerz oraz Wall-E dla najlepszego filmu, co prowadzi do zmian zasad i wielu załamań rąk?

Zaciekle oryginalny hit lewego pola reżyserów Daniela Kwana i Daniela Scheinerta, Wszystko Wszędzie Wszystko Naraz, prowadząc wszystkie filmy z 11 nominacjami do Oscara, w tym dla najlepszego filmu i najlepszej aktorki dla Michelle Yeoh, która przeszła do historii jako pierwsza jawnie nominowana w Azji w tej kategorii (Merle Oberon był nominowany w 1936 r. Mroczny Anioł, ale ukrywała swoje azjatyckie pochodzenie). Niemieckojęzyczny dramat wojenny Netflixa Na zachodzie bez zmian, tymczasem zaskakuje dziewięcioma nominacjami do Oskara, z których jeden to Najlepszy Film. Akademia z pewnością uwielbia filmy wojenne, prawda? Wśród innych zachwycających niespodzianek jest Angela Bassett, która otrzymuje zasłużoną nagrodę dla najlepszej aktorki drugoplanowej za swoją kolej Czarna Pantera: Wakanda na zawsze, Brian Tyree Henry zdobywa swoją pierwszą nominację do Oscara, w kategorii Najlepszy aktor drugoplanowy, dla mało awansowanego Grobla, oraz Paul Mescal, który otrzymał swoją pierwszą nominację do Oscara w kategorii najlepszy aktor jako torturowany młody ojciec Po słońcu.

W przeciwieństwie do zeszłego roku, Akademia wykonała świetną robotę, nominując zróżnicowany wachlarz wykonawców w większości kategorii, choć nie udało się nominować dwóch czołowych czarnoskórych pretendentów, Danielle Deadwyler (Do) i Violi Davis (Kobieta Król), w kategorii Najlepsza aktorka i nie uhonorowała ani jednej kobiety w kategorii Najlepszy reżyser.

Oto pięć największych afrontów, które wyłoniły się z tegorocznych nominacji do Oscara.

Toma Cruise’a

Podczas Top Gun: Maverick otrzymał sześć nominacji do Oscara, w tym za najlepszy film i zaskakujący ukłon w stronę najlepszego scenariusza adaptowanego, człowiek, który sprawia, że ​​wszystko przebiega płynnie, nie zdobył nominacji do Oscara dla najlepszego aktora. Cruise jest nie tylko największą gwiazdą filmową na świecie, a może nawet ostatnią prawdziwą gwiazdą, ale ma też historię bycia przekręcanym przez Akademię. Nigdy nie zdobył Oscara za aktorstwo, mimo że zasłużył na wygrane Jerry’ego Maguire’a oraz Magnolia, i nie był nominowany do Oscara od ponad dwóch dekad. W całej swojej karierze ma tylko trzy aktorskie skinienia głową (dwa wspomniane filmy plus Urodzony czwartego lipca). Czy scjentologiczne wybryki Cruise’a wciągnęły go w konflikt z Akademią? Na pewno nie pomogły.

Danielle Deadwyler i Violi Davis

Tegoroczne Oscary mają niefortunne wyróżnienie, polegające na uhonorowaniu zera czarnych aktorów w kategoriach Najlepsza aktorka i Najlepszy aktor, pomimo wielu zasłużonych kreacji. Pominięcia są najbardziej widoczne w Najlepszej Aktorce, gdzie spodziewano się, że dwie potężne role zyskają uznanie: Danielle Deadwyler jako Mamie Till, matka zabitego 14-letniego Emmetta Tilla, w Do, oraz przemiana Violi Davis w generała wojownika Nanisca z Agojie w Kobieta Król. Zarówno Deadwyler, jak i Davis byli aktywni w okresie kampanii, ale żaden z nich nie otrzymał przyzwolenia. Afront Deadwyler jest chyba najbardziej szokujący, biorąc pod uwagę powagę roli i sposób, w jaki sprostała tej okazji.

Dyrektorzy kobiet

Tak, minął kolejny rok, w którym żadna kobieta nie jest nominowana do nagrody dla najlepszego reżysera. Miałem nadzieję, że Charlotte Wells zostanie doceniona za jej umiejętnie powściągliwe sterowanie Po słońcu, osobista i rozdzierająca serce opowieść o udręczonym młodym ojcu (Mescal) i jego 11-letniej córce (Frankie Corio) spędzających razem ostatnie letnie wakacje w Turcji, ale tak się nie stało. Zamiast tego Ruben Östlund otrzymał ukłon w stronę trójkąt smutku, zdaniem tego pisarza jeden z bardziej ostentacyjnych, oklepanych fabularnie filmów ostatniego roku. Może Greta Gerwig pomoże naprawić te krzywdy tego lata Lalka Barbie.

Dolly de Leon

Mówiąc o trójkąt smutku, film ma jedną zbawienną łaskę: Dolly de Leon, która otrzymała nagrodę BAFTA i Złoty Glob za swoją natchnioną rolę Abigail, sprzątaczki, która staje się swego rodzaju przywódczynią plemienia, gdy luksusowy jacht wypełnił jedne z najgorszych jednoprocentowych ty Widzieliśmy kiedykolwiek wywrotki, a ci, którzy przeżyli, zostają opuszczeni na odległej wyspie. Dzięki swoim umiejętnościom przetrwania de Leon odwraca sytuację tych rozpieszczonych mięczaków, mieszkających w swoim prywatnym mieszkaniu w łodzi ratunkowej i namawiających do seksu Carla (Harris Dickinson), niepewnego siebie modela, w zamian za specjalne przywileje. Byłoby cudownie zobaczyć, jak de Leon, filipińska weteranka teatralna i filmowa, została doceniona przez Akademię za jej ogromny wysiłek.

Paweł Dano

Pomimo dwudziestoletniej kariery wyróżniających się ról, w tym w tak uznanych filmach jak Małe słoneczko, Tam będzie krwawo, oraz Więźniowie, Dano nie otrzymał jeszcze ani jednej nominacji do Oscara. Myślano, że w swojej czułej roli Burt Fabelman, surowy, ale czuły inżynier komputerowy, ojciec Sammy’ego Fabelmana, w autobiograficznym filmie Stevena Spielberga Fabelmanowie, ale tak nie miało być. Szkoda, biorąc pod uwagę, jak niektóre z bardziej operowych występów filmu są rozpoznawane, podczas gdy jego skromny, potężny nie jest – w połączeniu z ogromnym rokiem Dano, między tym a jego Zagadką w Batman. Z drugiej strony Dano został również okrutnie zlekceważony za pełne wcielenie Briana Wilsona z Beach Boys Miłość i Miłosierdzie, co powinno mu dać wszystkie nominacje pod słońcem.