Chciałem prawdziwej czapki z długim daszkiem Ernesta Hemingwaya, która pozwoliłaby mi zajrzeć w głąb. Takiej, która zacieniłaby monitor LCD mojego Canona. Takiej, która mogłaby przekazać odrobinę magii pisania. Czapka przybyła wraz z pocztówką przedstawiającą Hemingwaya pozującego przy ogromnym marlinie. Miał na sobie tę kultową czapkę. Natychmiast przypomniałem sobie Santiago i Ten OCzłowiek i morze.
„Był to starzec, który łowił ryby samotnie w łodzi w Zatoce i od osiemdziesięciu czterech dni nie złowił ani jednej ryby. Przez pierwsze czterdzieści dni towarzyszył mu chłopiec. Ale po czterdziestu dniach bez ryby rodzice chłopca powiedzieli mu, że starzec jest teraz definitywnie i ostatecznie salaco jest najgorszą formą pecha, a chłopiec popłynął na ich rozkaz inną łodzią, która złowiła trzy dobre ryby w pierwszym tygodniu. Chłopiec był smutny, widząc, jak starzec każdego dnia przychodził z pustą łodzią i zawsze schodził, aby pomóc mu nieść albo zwinięte liny, albo gafę i harpun oraz żagiel, który był zwinięty wokół masztu. Żagiel był łatany workami mąki i zwinięty wyglądał jak flaga wiecznej klęski”.
Nie ma ani pecha, ani porażki na naszym wybrzeżu, gdzie trwa seria połowów na Billfishing o Puchar Gubernatora Karoliny Południowej. Założę się, że wielu uczestników czyta Stary człowiek i morze. Hemingway nie był dyletantem. Pełnił funkcję wiceprezesa International Game Fish Association. Studiował nauki morskie i pomógł ukształtować wędkarstwo wielkogabarytowe. Nie wiem, czy oznaczał i wypuszczał ryby z rodziny żaglicowatych, ale cenił etykę wędkarską i proponował zasady dotyczące wędkarstwa wielkogabarytowego.
Tegoroczny South Carolina Governor’s Cup Billfishing Series rozpoczął się 8 maja. Od 3 do 6 lipca będzie trwał HMY Lowcountry Cup, a od 17 do 20 lipca Edisto Invitational Billfish Tournament zakończy wydarzenie. Seria zachęca do ochrony zasobów oceanicznych poprzez wypuszczanie ryb z rodziny żaglicowatych. Bez znakowania, tylko filozofia „złów i wypuść”, która nie powoduje stresu u ryb.
Nasze łowisko ryb z rodziny marlinowatych stało się „tematem miasta” dzięki rekordowym wypuszczeniom marlina błękitnego. W maju, po raz drugi z rzędu, kpt. Sean Dooley, West Rivers, Thomas Garmany i mężczyźni, którzy łowili Wersja demonstracyjna Viking 82 u wybrzeży Charleston ustanowiono nowy nieoficjalny jednodniowy rekord stanu Karolina Południowa w liczbie wypuszczonych marlinów błękitnych, siedmiu błękitnopłetwych i dwóch żaglic.
Jeśli chodzi o znakowanie, Program Znakowania Ryb Morskich w Południowej Karolinie — pierwszy publiczny program znakowania sponsorowany przez państwo na wschodnim wybrzeżu — rozpoczął się w 1974 r. Od dawna dostarcza biologom istotnych informacji na temat przemieszczania się, tempa migracji i innych danych i nadal dostarcza cennych informacji.
Oznaczanie przynosi korzyści także wędkarzom. Wędkarze rekreacyjni, którzy uczestniczą w programie znakowania wolontariackiego, uczą się skutecznych technik właściwego obchodzenia się z rybami łownymi i wypuszczania ich na wolność. Widzą korzyści z metody złap i wypuść w krótkoterminowej i długoterminowej odbudowie oznakowanych ryb morskich. Rozwijają uznanie dla zasobów morskich i promują ich ochronę. Ponadto dostarczają naukowcom dokładnych danych na temat rekreacyjnej działalności wędkarskiej, które są przydatne w aplikacjach zarządzania rybołówstwem. Na razie nie oznaczaj ryb z rodziny żaglicowatych. Po prostu złap i wypuść.
Ten South Carolina Governor’s Cup Billfishing Series to oficjalny program South Carolina Department of Natural Resources. Współpracuje również z South Carolina Department of Parks, Recreation & Tourism oraz Harry RE Hampton Memorial Wildlife Fund. Seria ta w świetny sposób łączy ochronę przyrody, wędkarstwo i turystykę. A dla mnie łączy w sobie czapkę Hemingwaya i odrobinę literatury.