Piosenkarz Tony’ego Bennetta, którego radosne i poruszające interpretacje takich klasyków jak „Rags to Riches”, „The Way You Look Tonight” oraz jego charakterystyczna piosenka „I Left My Heart in San Francisco” uczyniły go jednym z najpopularniejszych interpretatorów jazzu, popu i standardów Broadwayu, zmarł w piątek w Nowym Jorku, jego przedstawiciel potwierdził CBS News. Miał 96 lat.

Nie podano przyczyny śmierci. U Bennetta zdiagnozowano chorobę Alzheimera w 2016 roku, a jego ostatnie publiczne koncerty odbyły się z Lady Gagę w Radio City Music Hall w Nowym Jorku z okazji jego 95. urodzin w 2021 roku.

Zdobywca 19 nagród Grammy podczas swojej siedemdziesięcioletniej kariery, Bennett nagrał 60 albumów studyjnych oraz dziesiątki albumów koncertowych i kompilacji. Siedem znalazło się w pierwszej dziesiątce albumów na listach przebojów Billboardu.

Ale był nierozerwalnie związany z jedną piosenką ponad wszystkimi innymi – piosenką, którą po raz pierwszy przećwiczył bez postawienia stopy w San Francisco.

Bennett odwołał za „Niedzielny poranek” w 2014 roku jak jego dyrektor muzyczny, Ralph Sharon, znalazł piosenkę, gdy po raz pierwszy jechali do San Francisco. Obaj ćwiczyli to pewnego popołudnia w nocnym klubie w Little Rock w Arkansas: „A barman powiedział:„ Nie chcę wam przeszkadzać, chłopaki, ale jeśli kiedykolwiek to nagracie, będę pierwszym facetem, który kupi płytę. I poczuliśmy się trochę zachęceni! A kiedy dotarłem do San Francisco, na próbie zacząłem ją śpiewać, wszyscy podbiegli do mnie i powiedzieli: „Musisz nagrać tę piosenkę”.

„I Left My Heart in San Francisco” został właściwie wydany jako strona B płyty Bennetta „Once Upon a Time” z 1962 roku. Ale to właśnie ta strona B zdobyła nagrodę Grammy za płytę roku i przyniosła Bennettowi nagrodę Grammy za swój występ. Stał się jego charakterystycznym utworem.

„Większość artystów, którzy są związani z jedną sławną rzeczą, denerwuje się: dlaczego miałaby to być tylko jedna rzecz? A co z wszystkimi innymi rzeczami, które robię?” Bennett powiedział „Sunday Morning”. „Ale czuję się inaczej. Uwielbiam piosenkę„ San Francisco ”. Śpiewam ją każdej nocy, jakbym śpiewała ją po raz pierwszy”.

Śpiewał ją nawet podczas występu w 1994 roku w programie „MTV Unplugged”, w którym wystąpił z Elvisem Costello i kd langiem. Nagranie koncertu pokryło się platyną i zdobyło dwie nagrody Grammy, w tym album roku.

Trwałość Bennetta jako wykonawcy nie była przypisywana tylko jego spektakularnemu zestawowi piszczałek; z niezwykłą radością wszedł na scenę, dzieląc się Great American Songbook — utworami George’a i Iry Gershwinów, EY Yarburga, Irvinga Berlina, Cole’a Portera, Duke’a Ellingtona i Johnny’ego Mercera.

„Najlepszy w branży”

Bennett przypomniał sobie radę, jakiej udzielił mu Frank Sinatra w 1956 roku, kiedy młody piosenkarz odwiedził Prezesa Zarządu za kulisami Paramount Theatre. Bennett odniósł wczesny sukces i otrzymał propozycję zrobienia letniego zastępczego programu telewizyjnego. „Nigdy go nie spotkałem. Kiedy wszedłem do jego garderoby, powiedział:„ O co w tym wszystkim chodzi, dzieciaku? Przez całe życie nazywał mnie dzieciakiem! Powiedziałem mu: „Jestem całkowicie zdenerwowany. Idę do telewizji sieciowej. I jestem przerażony”. I dał mi najlepsze urządzenie: „Jeśli ludzie zobaczą, że się boisz, podejdą bliżej i pomogą ci jeszcze bardziej”.

„I zmienił całe moje nastawienie. Publiczność nie jest wrogiem. To twoi przyjaciele. Występujesz dla nich, a im więcej dla nich występujesz, tym bardziej oni na to idą. Nauczył mnie, jak występować tylko tym jednym zdaniem”.

Bennett przypisał Sinatrze poprawę jego profilu po tym, jak zacytowano go w wywiadzie dla magazynu Life z 1965 roku, mówiąc: „Za moje pieniądze, Tony Bennett jest najlepszy w branży”.

„Zmienił moją karierę” – powiedział Bennett „Sunday Morning”. „Wszyscy jego fani chcieli dowiedzieć się, o czym mówi. I od tego dnia jestem wyprzedany na całym świecie”.

Bennett zyskał nowe pokolenie fanów w 2014 roku, kiedy w wieku 88 lat połączył siły z piosenkarką Lady Gagą – młodszą o 60 lat – nad albumem duetów „Cheek to Cheek”, zawierającym takie standardy, jak „Anything Goes”, „I Can’t Give You Anything But Love”, „Let’s Face the Music and Dance” i „It Don’t Mean a Thing (If It Ain’t Got That Swing)”. Album zajął pierwsze miejsce i zdobył nagrodę Grammy za najlepszy album z tradycyjnym popowym wokalem.

W 2015 roku para koncertowała w Europie i Ameryce Północnej. Bennett nagrał drugi album z Lady Gagą, „Love for Sale” i kolejną kolekcję duetów z Dianą Krall, „Love Is Here to Stay”.

Chłopak z królowej

Urodzony na Long Island w Nowym Jorku 3 sierpnia 1926 roku, Anthony Dominick Benedetto wychował się w Astorii w Queens, dorastając w biedzie po tym, jak jego ojciec poważnie zachorował i nie mógł pracować. John Benedetto zmarł, gdy Anthony miał 10 lat. Jego matka, Anna, pracowała jako krawcowa.

Jako młody student Bennett pielęgnował ekspresję artystyczną zarówno poprzez muzykę, jak i sztukę. „Wszyscy moi krewni powiedzieli:„ Uwielbiamy sposób, w jaki śpiewasz i podoba nam się sposób, w jaki malujesz ”- powiedział Bennett w „Sunday Morning” w 2014 roku. „Więc obudziło to we mnie pasję do śpiewania i malowania”.

W High School of Industrial Art na Manhattanie przypomniał sobie, jak jeden z nauczycieli plastyki powiedział mu: „Wiesz, jesteś bardzo dobrym piosenkarzem”. I wściekał się na niego wszystkich innych nauczycieli, bo [I’m] miał studiować sztukę, a nie muzykę!

Rzucił szkołę, aby pomóc utrzymać rodzinę, zarabiając śpiewając w restauracjach i salonach. Po drugiej wojnie światowej, dzięki ustawie GI, Bennett uczęszczał do American Theatre Wing, biorąc lekcje śpiewu. Rozpoczął oszałamiająco udaną karierę wokalną. Ale malarstwo nigdy nie było daleko w tyle. „I do dziś każdego dnia studiuję muzykę i sztukę. I kocham to”.

„Wspaniale jest mieć dwie rzeczy, które kochasz, i móc przemieszczać się między nimi” – powiedział Anthony Mason z CBS News.

„Uciekam od tego!” Bennet roześmiał się.

„Szmaty do bogactwa”

Piosenkarka Pearl Bailey poprosiła Bennetta, aby otworzył przed nim występ podczas występu w nowojorskim Greenwich Village. To tam zwrócił na siebie uwagę Boba Hope’a, który zasugerował Anthony’emu Benedetto, aby skrócił swoje pseudonim sceniczny do Tony Bennett.

Podpisany przez Columbia, pierwszy singiel Bennetta „Because of You” zajął pierwsze miejsce w 1951 roku. Po nim pojawiły się takie hity, jak „Cold, Cold Heart”, „Rags to Riches”, „There’ll Be No Teardrops Tonight”, „Stranger in Paradise” i „Can You Find It In Your Heart?”

Jego album „The Beat of My Heart” z 1957 roku zapoczątkował współpracę Bennetta z pianistą jazzowym i aranżerem Ralphem Sharonem oraz zmianę kierunku dla Bennetta, z bujnych orkiestrowych akompaniamentów piosenek takich jak „Rags to Riches” na bardziej perkusyjny styl. Z muzykami takimi jak Art Blakey, Chico Hamilton, Herbie Mann, Billy Exiner i kubański grający na bongo Candido, którzy dołączyli do niego na płycie, utwory takie jak „Lullaby of Broadway”, „Crazy Rhythm” i „Just One of Those Things” były stylem bliższe swingującemu jazzowi Elli Fitzgerald.

Późniejsze hity Bennetta to „The Good Life”, „Do kogo mogę się zwrócić (kiedy nikt mnie nie potrzebuje)”, „Fly Me to the Moon”, „The Shadow of Your Smile” i „For Once In My Life”.

Powrót

Bennett miał problemy w latach 70., gdy zmieniły się gusta muzyczne w branży, a jego albumy nie znalazły publiczności. Był bez menadżera i wytwórni płytowej. Jego własna wytwórnia płytowa upadła. Jego występy na żywo ograniczały się do Las Vegas. Po rozwodzie z pierwszą żoną jego drugie małżeństwo chwiało się. Był uzależniony od narkotyków, a IRS wszczął postępowanie w celu przejęcia jego domu.

Syn Bennetta, Danny, objął stanowisko menadżera i sprawił, że ponownie podpisał kontrakt z Columbia Records; dostał też swojego ojca w „MTV Unplugged”. „Zdałem sobie sprawę, że młodzi ludzie nigdy nie słyszeli tych piosenek” – powiedział Tony magazynowi AARP. „Cole Porter, Gershwin – mówili:„ Kto to napisał? ”

W latach 90. albumy Bennetta „Perfectly Frank” (hołd dla Franka Sinatry) i „Steppin’ Out” (hołd dla Freda Astaire’a) pokryły się złotem. „Here’s to the Ladies” i „Tony Bennett on Holiday” zajęły pierwsze miejsce na jazzowych listach przebojów Billboardu.

Począwszy od 2001 roku Bennett wydał serię nagrań duetów, demonstrując szacunek, z jakim odnosili się do niego inni przedstawiciele gatunków pop, rock i country. Na „Playin’ With My Friends: Bennett Sings the Blues” dołączyli do niego tacy artyści jak Diana Krall, Stevie Wonder, BB King, Bonnie Raitt, Billy Joel czy Ray Charles.

Bennett nagrał „A Wonderful World” z kd lang, aw 2006 roku wydał album „Duets: An American Classic” z udziałem Barbry Streisand, Paula McCartneya, Eltona Johna, Michaela Bublé, Celine Dion, Tima McGrawa i Stinga.

Na kolejnym albumie „Duets” z 2011 roku Bennett połączył się z Amy Winehouse, Lady Gagą, Arethą Franklin, Sheryl Crow, Williem Nelsonem, Joshem Grobanem i Mariah Carey. Zadebiutował na pierwszym miejscu listy przebojów Billboardu.

Pandemia zabrała go z drogi. Ale podobnie jak wielu artystów podczas COVID, Bennett nagrywał występy, aby udostępniać je na YouTube.

Legendarny showman

Na początku 2021 roku Bennett ujawnił w artykule magazynu AARP, że cierpi na chorobę Alzheimera.

Nadal dwa razy w tygodniu odbywał próby w swoim salonie. A w sierpniu 2021 roku zagrał swój ostatni koncert w Radio City Music Hall w Nowym Jorku, dzieląc scenę z Lady Gagą. Jego rodzina nie była pewna, czy będzie w stanie wystąpić, ale kiedy przyszedł czas na próby, akompaniator Bennetta, Lee Musiker, zaczął grać i nagle legendarny showman powrócił.

Nie miał żadnych notatek, żadnych kart wskazujących. Zaśpiewał godzinny set z pamięci.

W dniu, w którym Bennett obchodził 95. urodziny, czekał na niego wyprzedany tłum. Jego żona, Susan, powiedziała „60 Minutes”: „Kiedy zobaczył publiczność i, wiesz, podniósł ręce, wiedziałem, że wszystko jest w porządku, ponieważ stał się sobą. Po prostu się włączył. Wiesz, to było jak włącznik światła”.

Bennett zaśpiewał kilkanaście piosenek i otrzymał co najmniej 20 owacji na stojąco.

Kilka dni później Bennett w ogóle nie pamiętał, że grał w Radio City.

Wraz z Susan, jego trzecią żoną, Bennett pozostawił czwórkę dzieci — Danny’ego; Dae, producent muzyczny i inżynier; Johanna; i Antonia, piosenkarka — i dziewięcioro wnucząt.