Cardiological Society of India (CSI) przedstawiło pierwsze w historii indyjskie wytyczne dotyczące leczenia dyslipidemii. Ta znacząca inicjatywa stanowi kamień milowy w rozwiązywaniu wyjątkowych wyzwań i różnic w częstości występowania dyslipidemii w całym kraju poprzez włączenie obszernych danych indyjskich.

Dyslipidemia, charakteryzująca się wysokim całkowitym cholesterolem, podwyższonym poziomem cholesterolu LDL (złego cholesterolu), wysokim poziomem trójglicerydów i niskim poziomem cholesterolu HDL (dobrego cholesterolu), jest krytycznym czynnikiem ryzyka chorób układu krążenia, takich jak zawały serca, udary i choroba tętnic obwodowych. Częstość występowania dyslipidemii w Indiach jest alarmująco wysoka, ze znacznymi różnicami międzystanowymi i szczególnie wysokimi wskaźnikami na obszarach miejskich.

Mówiąc o powadze dyslipidemii, dr Pratap Chandra Rath, prezes Cardiological Society of India (CSI), stwierdził: „Dyslipidemia to cichy zabójca, często bezobjawowy w przeciwieństwie do nadciśnienia i cukrzycy. Podkreślił znaczenie proaktywnego leczenia i wczesnego wykrywania. Nowe wytyczne zalecają pomiary lipidów bez postu w celu oszacowania ryzyka i leczenia, odchodząc od tradycyjnych pomiarów na czczo. Podwyższony poziom LDL-C pozostaje głównym celem, ale u pacjentów z wysokim poziomem trójglicerydów (>150 mg/dl) główny nacisk kładzie się na cholesterol nie-HDL”.

Dr Durjati Prasad Sinha, Honorowy Sekretarz Generalny CSI, podkreślił, mówiąc: „Pomiary lipidów bez postu sprawiają, że testy są wygodniejsze i bardziej dostępne, zachęcając więcej osób do testowania się i leczenia. Wytyczne zalecają pierwszy profil lipidowy w wieku 18 lat lub wcześniej w przypadku pozytywnej historii rodzinnej przedwczesnej choroby serca lub rodzinnej hipercholesterolemii. Ogólna populacja i osoby o niskim ryzyku powinny utrzymywać poziom LDL-C poniżej 100 mg/dl, a poziom non-HDL-C poniżej 130 mg/dl. Osoby o wysokim ryzyku, takie jak osoby z cukrzycą lub nadciśnieniem, powinny dążyć do LDL-C poniżej 70 mg/dl, a non-HDL poniżej 100 mg/dl”.

„Agresywne cele są sugerowane dla pacjentów bardzo wysokiego ryzyka, w tym tych z historią zawałów serca, dusznicy bolesnej, udaru mózgu lub przewlekłej choroby nerek” – wyjaśnił dr JPS Sawhney, przewodniczący Wydziału Kardiologii w Sir Gangaram Hospital i przewodniczący Lipid Guidelines. „Ci pacjenci powinni dążyć do poziomu LDL-C poniżej 55 mg/dl lub poziomu nie-HDL poniżej 85 mg/dl”.

Modyfikacje stylu życia są podkreślane jako kamień węgielny leczenia dyslipidemii. Biorąc pod uwagę nawyki żywieniowe w Indiach, zaleca się ograniczenie spożycia cukru i węglowodanów, ponieważ przyczyniają się one bardziej do blokad w porównaniu do umiarkowanego spożycia tłuszczu. Zalecane są również regularne ćwiczenia i joga, które oferują korzyści kardioprotekcyjne i są istotne kulturowo.

„Wysokie LDL-C i nie-HDL-C można kontrolować za pomocą kombinacji statyn i doustnych leków niestatynowych. Jeśli cele nie zostaną osiągnięte, zaleca się wstrzykiwalne leki obniżające poziom lipidów, takie jak inhibitory PCSK9 lub Inclisiran” — zauważył dr S. Ramakrishnan, profesor kardiologii w AIIMS w New Delhi i współautor Lipid Guidelines.

W przypadku pacjentów z wysokim poziomem trójglicerydów (>150 mg/dl) celem jest cholesterol nie-HDL. Zmiany stylu życia, takie jak regularne ćwiczenia, zaprzestanie picia alkoholu i palenia tytoniu oraz ograniczenie spożycia cukru i węglowodanów, są kluczowe. U pacjentów z chorobą serca, udarem mózgu lub cukrzycą zaleca się stosowanie statyn, leków niestatynowych i oleju rybiego (EPA). Poziomy trójglicerydów powyżej 500 mg/dl wymagają stosowania fenofibratu, saraglitzoru i oleju rybiego.

„Genetyczne przyczyny dyslipidemii, takie jak rodzinna hipercholesterolemia, są częstsze w Indiach niż w innych częściach świata. Istotne jest, aby wcześnie identyfikować i leczyć te przypadki poprzez kaskadowe badania przesiewowe członków rodziny” — podkreślił dr Ashwani Mehta, starszy konsultant kardiolog w szpitalu Sir Ganga Ram i współautor Lipid Guidelines. Ponadto wytyczne zalecają ocenę poziomu lipoproteiny (a) co najmniej raz, ponieważ podwyższone poziomy (>50 mg/dl) są związane z chorobą sercowo-naczyniową. Częstość występowania podwyższonego poziomu lipoproteiny (a) jest wyższa w Indiach (25%) w porównaniu ze światem zachodnim (15-20%).