Ryzykując wpatrywanie się w pępek i przypisywanie zbyt dużej wagi mediom głównego nurtu, trudno wyobrazić sobie przewagę liczebną przedstawicieli drużyn nad prasą na konferencji prasowej przed półfinałem Pucharu Świata. Główny trener reprezentacji Republiki Południowej Afryki Rob Walter przybył wraz ze swoim specjalistą ds. mediów i specjalistą ds. bezpieczeństwa, aby porozmawiać łącznie z jednym przedstawicielem prasy. Nie jest to pierwszy taki przypadek w przypadku Republiki Południowej Afryki podczas Pucharu Świata – w podobny sposób rozpoczęli oni kampanię na Long Island – ale jest coś niesamowitego w półfinale, który nie wywołuje szumu w jednym z najbardziej pasjonujących się ośrodkami krykieta na stadionie Puchar Świata T20 2024.

No cóż, niemal jeden z najbardziej pasjonujących się ośrodków. Na tym terenie – Brian Lara Cricket Academy – znajduje się 50 km od Port-of-Spain, na obrzeżach San Fernando. Queen’s Park Oval, należący do prywatnego klubu, odmówił modernizacji z duchem czasu i został w tyle, ale przeniósł tak wizytówkę z historycznego miejsca w sercu Port-of-Spain na teren, który nie trzymanie większej liczby osób jest równoznaczne z obcięciem nosa na złość twarzy.

Potem przychodzi harmonogram, który nie daje zespołom nawet czasu na trening. Republika Południowej Afryki przynajmniej odbyła opcjonalną sesję treningową po przybyciu na miejsce w poniedziałkowy wieczór, ale Afganistan zakończył swoje kwalifikacje już we wczesnych godzinach porannych we wtorek przed meczem w środę. Wybaczcie więc im, że nie trenowali dzień przed półfinałem.

Nie oznacza to, że ICC i tak otworzyłoby bramy publiczności, aby mogła obejrzeć szkolenie. Można się czegoś nauczyć od MCG w Melbourne i Eden Gardens w Kalkucie, dwóch z niewielu międzynarodowych stadionów, gdzie ludzie mogą przyjść i obejrzeć siatki.

Pomimo tego i innych problemów Puchar Świata okazał się ogromnym sukcesem. W telewizji tzn. Być może to przyszłość tego sportu? Fani na stadionie po prostu nie są warci zawracania sobie głowy. Karnawałowa atmosfera, jaką niosą ze sobą mistrzostwa świata w sporcie, nie wydaje się być warunkiem sukcesu krykieta.

Nie w tym stylu Afryki Południowej. Podobno zamarzają w świetle reflektorów, więc może lepiej pozostać w ukryciu? „To pusta sala, co moim zdaniem jest dobrym znakiem” – zażartował Walter, zapytany, czy odczuwa wrażenie półfinału. Zanim umieścił prasę na swoim miejscu: „Tak naprawdę nie chodzi o prasę, ale o okazję, prawda?”

Walter powiedział, że nie można się oszukiwać, że to tylko kolejna gra. Lepiej zaakceptować to i emocje, które się z tym wiążą. Jak się to objawia? Czy trenujesz inaczej? Nie śpisz dobrze?

Walter ponownie zażartował, że nie jest najlepszą osobą do wypowiadania się na temat jakości snu, ponieważ jego nigdy nie jest „bardzo dobry”. „Myślę, że zawsze można poczuć energię, którą można wyczuć w półfinale” – dodał. „Będzie mieszanka emocji, wśród których będzie niepokój, ale i podekscytowanie. Myślę, że każdy uprawiający jakikolwiek sport, jeśli dotrze do tej fazy zawodów, to poczuje. Tak naprawdę wystarczy przyznać się do tego i zaakceptować, a potem po prostu zrozumienie, co z tym zrobisz. Nadal chcemy jutro zagrać nasz najlepszy krykiet w kluczowych momentach meczu.

Mówi się, że Republika Południowej Afryki jest inna, ponieważ wygrywa zacięte mecze, ale jest to wygodne, prawie nie do podważenia twierdzenie: jeśli nie uda im się zdobyć tytułu, ponownie powie się, że nie udało jej się wygrać „kiedy miało to znaczenie bardzo”. Walter wolał nie kwestionować tej kwestii, ale stwierdził, że niezależnie od tego, jakie sytuacje bliskie zdarzenia miały miejsce w przeszłości, ciężar nie leży po ich stronie.

„Te bliskie zdarzenia w przeszłości należą do tych, którzy je przegapili” – powiedział Walter. „Szczerze mówiąc, ten zespół to inny zespół. Posiadamy wszystko, co do nas należy. Dlatego najbliższym punktem refleksji jest ten turniej, w którym udało nam się przekroczyć granicę. Dlatego o tym myślimy”.

Właśnie na tym skupia się inny RPA z urodzenia, Anglik z narodowości i trener Afganistanu Jonathan Trott. „Wchodzimy do półfinału bez żadnych blizn ani historii związanej z półfinałami” – powiedział Trott kilka minut po zwycięstwie z Bangladeszem. „To dla nas niezbadane terytorium. Po prostu wyjdziemy tam i damy z siebie wszystko. Nie ma na ten temat żadnych z góry przyjętych wyobrażeń ani historii porażek czy sukcesów w półfinałach w ubiegłych latach. Dla nas jest to nowa sytuacja wyzwanie i myślę, że to czyni nas niebezpiecznymi w półfinale jako drużyna, która nie ma nic do stracenia i oczywiście wywiera dużą presję na przeciwnika”.

Teraz to wygląda jak próba drażnienia na poziomie półfinałowym.