Trening interwałowy o wysokiej intensywności przyspiesza rekonwalescencję u pacjentów po udarze: badanie (Źródło zdjęcia: iStock)

Od lat zaleca się wykonywanie powolnych i stałych ćwiczeń osoby po udarze aby bezpiecznie wyzdrowieć. Jednak nowe badanie opublikowane w czasopiśmie Udar sugeruje, że trening interwałowy o wysokiej intensywności (HIIT) może zapewnić jeszcze większe korzyści niektórym pacjentom po udarze, nie zwiększając ryzyka wystąpienia powikłań zdrowotnych.

Badanie, którym kierowała dr Adą Tang, fizjoterapeutka i profesor nauk rehabilitacyjnych na Uniwersytecie McMaster w Ontario, ujawniło, czy intensywność ćwiczeń odgrywa kluczową rolę w powrocie do zdrowia po udarze. „Były obiecujące badania wskazujące, że intensywniejsze ćwiczenia mogą być lepsze niż ćwiczenia o niskiej lub umiarkowanej intensywności po udarze” — mówi dr Tang. „Nie wiedzieliśmy jednak, czy możemy bezpiecznie nakłonić osoby po udarze do ćwiczeń o wysokiej intensywności”.

Aby zbadać sprawę dokładniej, dr Tang i jej zespół przeprowadzili badanie z udziałem 82 osób po udarze. Uczestnicy ci, ze średnią wieku 65 lat, byli w stanie chodzić i ćwiczyć na początku badania. Zostali losowo przydzieleni do jednego z dwóch programów ćwiczeń, oba miały być wykonywane trzy dni w tygodniu przez 12 tygodni. Jedna grupa wykonywała 19-minutowy trening HIIT, który obejmował 10 jednominutowych interwałów ćwiczeń o wysokiej intensywności przeplatanych dziewięcioma jednominutowymi interwałami ćwiczeń o niskiej intensywności. Druga grupa wykonywała do 30 minut stałych ćwiczeń o umiarkowanej intensywności.

Podczas badania naukowcy oceniali zdolność uczestników do chodzenia i czynniki ryzyka sercowo-naczyniowego, takie jak ciśnienie krwi i sztywność naczyń krwionośnych, w trzech kluczowych punktach: przed rozpoczęciem badania, pod koniec 12-tygodniowej interwencji i ponownie osiem tygodni później. Mierzyli również wydolność układu sercowo-oddechowego, w szczególności szczytowe VO2, które reprezentuje maksymalną ilość tlenu, jaką organizm może wykorzystać w ciągu jednej minuty podczas długotrwałego wysiłku.

Wyniki wykazały, że pod koniec 12-tygodniowej interwencji uczestnicy, którzy brali udział w HIIT, wykazali dwukrotnie większą poprawę zużycia tlenu w porównaniu z tymi, którzy wykonywali treningi o umiarkowanej intensywności. Nawet po dodatkowych ośmiu tygodniach obserwacji grupa HIIT nadal wykazywała lepszą wydolność krążeniowo-oddechową, chociaż różnica zmniejszyła się do punktu, w którym potencjalnie można ją przypisać przypadkowi.

Oba schematy ćwiczeń doprowadziły do ​​poprawy szybkości chodzenia, ale nie było znaczącej różnicy między obiema grupami. Podobnie nie stwierdzono znaczących różnic w czynnikach ryzyka sercowo-naczyniowego, takich jak ciśnienie krwi lub sztywność naczyń krwionośnych.

Co ważne, badanie wykazało również, że oba schematy ćwiczeń były bezpieczne dla osób po udarze. Żaden z uczestników nie doświadczył skutków ubocznych, takich jak zmęczenie, duszność, ból mięśni, skurcze lub zawroty głowy podczas ćwiczeń.

„Te wyniki dostarczają mocnych dowodów na to, że protokoły krótkich, intensywnych treningów interwałowych można bezpiecznie i skutecznie wdrożyć w praktyce klinicznej w rehabilitacji po udarze” — mówi dr Tang. „Wykazaliśmy, że HIIT poprawia kondycję i dystans chodzenia u osób po udarze, co jest kluczowym wynikiem dla ich powrotu do zdrowia”.

Ograniczenia badania

Mimo obiecujących wyników eksperci przestrzegają, że potrzeba więcej badań, zanim HIIT będzie można powszechnie zalecić wszystkim osobom po udarze. „Wyniki tego badania są ekscytujące” — mówi dr Sandra Billinger, profesor neurologii w University of Kansas Medical Center, która nie była zaangażowana w badanie. „Jednak w tej dziedzinie nadal brakuje ostatecznych dowodów, aby zalecić HIIT każdemu pacjentowi po udarze”.

Dr Billinger radzi osobom po udarze mózgu, aby skonsultowały się ze swoimi lekarzami, w tym fizjoterapeutami, w celu ustalenia, czy terapia HIIT jest dla nich odpowiednia, oraz upewnienia się, że sprzęt do ćwiczeń jest dostosowany do ich możliwości fizycznych.

Dr Joshua Willey, adiunkt neurologii na Uniwersytecie Columbia, podkreśla, że ​​nawet osoby po udarze mózgu, będące w lepszym stanie funkcjonalnym, nie powinny podejmować się samodzielnego wykonywania ćwiczeń HIIT w domu bez odpowiedniego przewodnictwa i nadzoru.

Choć HIIT może mieć znaczący potencjał w zakresie przyspieszenia rekonwalescencji po udarze, osoby, które go przeżyły, muszą ściśle współpracować ze specjalistami w dziedzinie zdrowia, aby dostosować plany ćwiczeń do swoich potrzeb i możliwości.