Na dwa tygodnie przed zbliżającym się szczytem NATO w Wilnie w przyszłym miesiącu, Al-Monitor dowiedział się, że Turcja zwiększa swoje żądania dotyczące strategii obronnej Sojuszu, domagając się, aby krytyczne drogi wodne łączące Morze Czarne z Morzem Egejskim były określane jako „Cieśniny Tureckie”, a nie „Cieśniny Tureckie”. niż „Cieśniny”.

Prezydent Turcji Recep Tayyip Erdogan również nadal naciska na Szwecję, aby rozprawiła się z rzekomymi kurdyjskimi sympatykami terrorystów, co jest warunkiem wstępnym ratyfikacji przystąpienia tego kraju nordyckiego do sojuszu.

W niedzielnej rozmowie telefonicznej z sekretarzem generalnym NATO Jensem Stoltenbergiem Erdogan powiedział, że Ankara konstruktywnie współpracuje ze Szwecją, ale zaostrzanie przez nią ustawodawstwa antyterrorystycznego jest „bez znaczenia”, dopóki zwolennicy zdelegalizowanej Partii Pracujących Kurdystanu i jej Syryjskim oddziałom pozwolono organizować demonstracje przeciwko Turcji w stolicy Szwecji. Stoltenberg ogłosił dzisiaj, że delegacja wysokiego szczebla pod przewodnictwem tureckiego ministra spraw zagranicznych Hakana Fidana, w skład której wejdą przedstawiciele wywiadu, spotka się ze swoimi szwedzkimi odpowiednikami, aby ocenić, czy można poczynić dalsze postępy przed szczytem w Brukseli. Nie ogłoszono daty.

Podczas gdy dyplomaci ścigają się, by przewidzieć, czy Erdogan ustąpi w ostatniej chwili i zapali zielone światło dla członkostwa Szwecji na szczycie zaplanowanym na 11-12 lipca w stolicy Łotwy, Turcja stawia osobne żądania wobec samego sojuszu, które grożą wstrzymaniem nowej strategii obronnej. najambitniejszy przegląd, jaki powstał od zakończenia zimnej wojny. Wysiłek ten zyskał na pilności po inwazji Rosji na Ukrainę w lutym 2022 roku.

Zastrzeżenia Turcji jako pierwszy krótko poruszył New York Times, który nie podał szczegółów. Reuters poinformował 16 czerwca, że ​​ministrowie obrony NATO nie osiągnęli porozumienia w sprawie nowych planów, które określają, w jaki sposób sojusz zareaguje na rosyjski atak, i powiedział, że jeden niezidentyfikowany dyplomata obwinił Turcję za ich zablokowanie. Dyplomata powiedział Reuterowi, że Ankara odmówiła zatwierdzenia dokumentu „z powodu sformułowania lokalizacji geograficznych, w tym w odniesieniu do Cypru”.

Dyplomata nie rozwinął tematu, ale dodał, że jest jeszcze szansa na rozwiązanie tej kwestii przed posiedzeniem NATO.

Impas trwał dzisiaj, dobrze poinformowane źródła powiedziały Al-Monitor pod warunkiem, że nie zostaną zidentyfikowane. Naczelne Dowództwo Sił Sojuszniczych NATO, które jest odpowiedzialne za wszystkie operacje wojskowe NATO, opiera się żądaniom Turcji, które nie ograniczają się do Cypru, podają źródła.

Al-Monitor dowiedział się między innymi, że Turcja chce między innymi, aby tekst odnosił się do krytycznych dróg wodnych łączących Morze Czarne z Morzem Egejskim jako „Cieśniny Tureckie”, a nie „Cieśniny”. Konwencja z Montreux z 1936 r., która reguluje ruch morski przez cieśniny Bosfor i Dardanele oraz leżące między nimi Morze Marmara, określa je po prostu jako „cieśniny”. Choć może się to wydawać bardziej rozdrażnione, komentatorzy sugerują, że użycie terminu „cieśniny tureckie” może mieć konsekwencje prawne, które dałyby Turcji większą kontrolę nad zbiornikami wodnymi niż obecnie pod Montreux i w sposób, który mógłby podważyć interesy Zachodu.

Jednak dokumenty Komitetu Wojskowego NATO z lat 50. XX wieku, kiedy Turcja przystąpiła do sojuszu, odnoszą się do „Cieśnin tureckich”. Źródła informujące Al-Monitor odmówiły wyjaśnienia, skąd wziął się spór co do używania tego terminu, chociaż niektórzy wskazywali, że Grecja jest temu przeciwna, a Wielka Brytania pośredniczy między stronami.

Jak podkreślił cytowany przez Reutera dyplomata, rozmowy na temat nowej strategii NATO są ściśle tajne.

Stanowisko Turcji jest powszechnie postrzegane jako część jej ogólnej postawy wobec Szwecji, która ma przede wszystkim na celu zapewnienie administracji Bidena, że ​​będzie w stanie pozyskać myśliwce F-16 i zestawy modernizacyjne, których sprzedaż jest blokowana przez Kongres USA.

Turcja sprzeciwia się też planom zacieśnienia współpracy NATO-UE, które trwają od 2018 roku, głównie w sprawie statusu Cypru. Wyspa we wschodniej części Morza Śródziemnego jest od 1974 r. podzielona między uznawaną na arenie międzynarodowej administrację Greków cypryjskich i Turecką Republikę Cypru Północnego, która jest chroniona przez wojska tureckie i uznawana wyłącznie przez Ankarę. Cypr jest członkiem UE, ale Turcja zablokowała jego członkostwo w NATO i odmawia uznania jego legitymacji. Sponsorowana przez ONZ mapa drogowa mająca na celu ponowne zjednoczenie wyspy została poparta przez Erdogana i większość Turków cypryjskich. Jednak greccy wyspiarze głosowali przeciwko planowi w referendum w 2004 r., ale mimo to Cyprowi pozwolono przystąpić do UE.

Od tego czasu Cypr wykorzystuje swoje członkostwo w UE do torpedowania zawieszonych obecnie rozmów akcesyjnych Turcji. W podobny sposób Turcja wykorzystała swoje członkostwo w NATO, aby udaremnić greckie wysiłki na rzecz wzmocnienia powiązań między Cyprem a sojuszem.

W ostatnich latach doszło do gwałtownej eskalacji napięć między Turcją a Cyprem w związku z prawami do poszukiwań i wydobycia gazu ziemnego we wschodniej części Morza Śródziemnego. Jednocześnie Turcja i Grecja nadal spierają się o prawa energetyczne i terytorialne na Morzu Egejskim.

Inny turecki spór, jak podają źródła informujące Al-Monitor, dotyczył odniesień do terrorystów i terroryzmu w nowym planie strategicznym NATO. Ankara chce, aby język odzwierciedlał działania grup, które jako takie określa.