Etykiety żywności na pakowanych produktach mogą wprowadzać w błąd – stwierdziła ICMR, jednostka badawcza Apex Health, podkreślając, że konsumenci powinni uważnie przeczytać informacje, aby móc dokonywać świadomych i zdrowych wyborów. Zwrócono także uwagę, że żywność bez cukru może być bogata w tłuszcze, podczas gdy pakowane soki owocowe mogą zawierać jedynie 10% miąższu owocowego.

W niedawno wydanych wytycznych żywieniowych Indyjska Rada ds. Badań Medycznych (ICMR) stwierdziła, że ​​oświadczenia zdrowotne umieszczane na żywności opakowanej mają na celu przyciągnięcie uwagi konsumentów i przekonanie ich, że produkt jest zdrowy. „Chociaż Indyjski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności i Standardów (FSSAI) ma rygorystyczne normy, informacje prezentowane na etykietach mogą wprowadzać w błąd” – wytyczne żywieniowe dla Hindusów wydane przez Narodowy Instytut Żywienia (NIN) z siedzibą w Hyderabadzie, podlegający najwyższemu organowi badawczemu ds. zdrowia powiedział w środę. Podając kilka przykładów, NIN stwierdził, że produkt spożywczy można nazwać „naturalnym”, jeśli nie zawiera dodatków barwników i aromatów ani sztucznych substancji oraz podlega minimalnemu przetwarzaniu.

„Termin ten jest często używany dość luźno. Producenci często używają go do identyfikacji jednego lub dwóch naturalnych składników w mieszance, co może wprowadzać w błąd” – stwierdzono, zachęcając ludzi do dokładnego przeczytania etykiety, a w szczególności składników i innych informacji, aby sprawdź roszczenia. NIN przedstawiło kilka przykładów stwierdzeń na etykietach, które mogą wprowadzać w błąd.

W przypadku oświadczenia „prawdziwy owoc lub sok owocowy” NIN stwierdził, że zgodnie z rozporządzeniem FSSAI każdy produkt spożywczy zawierający nawet niewielką ilość, na przykład soki owocowe zawierające jedynie 10 lub mniej procent owoców dodanych do produktu, może być oświadczać, że produkt powstał z prawdziwego miąższu lub soku owocowego. Jednak produkt rzekomo zawierający prawdziwe owoce mógł zawierać cukier i inne dodatki zawierające jedynie 10% miąższu owocowego.

W odniesieniu do słowa „Wyprodukowano z pełnego ziarna” stwierdzono, że słowa te mogą zostać błędnie zinterpretowane. Takie stwierdzenie nie musi koniecznie oznaczać, że dane artykuły spożywcze nie są trzeciorzędne ani ultraprzetworzone. Kiedy na etykiecie żywności znajduje się informacja „organiczna”, może to po prostu oznaczać, że jest ona wolna od wszelkich sztucznych konserwantów, aromatów i kolorów oraz że składniki żywności nie zawierają pestycydów i nawozów chemicznych.

Jeśli spełnione są oba powyższe, na etykiecie może znajdować się informacja „100% organiczne” i logo „Jaivik Bharat” zatwierdzone przez FSSAI. Ponadto stwierdzono, że ludzie często kojarzą żywność bezcukrową z niższą kalorycznością i postrzegają ją jako korzystną dla diabetyków i osób dbających o wagę.

„Żywność bez cukru może zawierać tłuszcze, rafinowane zboża (biała mąka, skrobia), a nawet ukryte cukry (maltitol, fruktoza, syrop kukurydziany, melasa). Oznaczałoby to wysoki indeks glikemiczny i wysoką kaloryczność produktu spożywczego” – stwierdziła NIN. Chociaż oświadczenia żywieniowe i zdrowotne są regulowane przez FSSAI, konsumentom zaleca się zachowanie ostrożności poprzez porównywanie oświadczeń ze składnikami i informacjami o wartościach odżywczych na etykiecie, zgodnie z zalecanymi wytycznymi.

Zgodnie z wytycznymi producenci wykorzystują etykiety również do umieszczania błędnych i niekompletnych informacji na temat swoich produktów spożywczych. Panuje ogólne błędne przekonanie, że „fakty żywieniowe” i „informacje o wartościach odżywczych/składnikach odżywczych” są tym samym.

Oświadczenia żywieniowe to wszelkie stwierdzenia, które sugerują lub dają do zrozumienia, że ​​żywność ma szczególne właściwości odżywcze. Stwierdzenia takie jak „niskokaloryczny”, „wysoka zawartość błonnika”, „niskotłuszczowa” lub „niska zawartość sodu” nie są pełną informacją. Należy je uzasadnić, podając rzeczywiste wartości lub fakty odżywcze dotyczące produktu. Wytyczne zalecają również, aby „data produkcji” i „data przydatności do spożycia” wskazywały, że jakość i bezpieczeństwo produktu mogą ulec pogorszeniu, a spożycie po tej dacie zwiększa ryzyko zatrucia pokarmowego.

Na etykiecie pod słowami „Wartości odżywcze” znajduje się informacja dotycząca „wielkości porcji”. Jest to jedna z najważniejszych informacji na etykiecie, ponieważ wszystkie podane informacje o wartości odżywczej opierają się na podanej wielkości porcji, zgodnie z podanymi wytycznymi. Wielkość porcji można opisać na etykiecie na kilka różnych sposobów i zależy to od artykułu spożywczego, o którym mowa. Najpopularniejsze miary to gramy, kubki, miarki i kawałki. W większości przypadków podaje się gramy, nawet jeśli wielkość porcji może być również podana w inny sposób.

Wytyczne wymagały również sprawdzenia wagi netto paczki. Jest to całkowita ilość produktu zawarta w opakowaniu. Informacje na etykiecie zawierające informacje o wartościach odżywczych zazwyczaj dotyczą jednej porcji na 100 g/100 ml, ale wiele opakowań może zawierać więcej niż jedną porcję lub więcej niż 100 g lub 100 ml.