Hajdarabad, 23 lipca (IANS): Wraz z szybką urbanizacją, siedzącym trybem życia i zmianami nawyków żywieniowych częstość występowania cukrzycy dramatycznie wzrosła w ostatnich latach.

Indie stoją obecnie w obliczu epidemii cukrzycy, a kraj ten jest domem dla drugiej co do wielkości populacji diabetyków na świecie, po Chinach. Według ostatnich statystyk na cukrzycę cierpi ponad 77 milionów Hindusów, a liczba ta znacznie wzrośnie w nadchodzących latach. Ciężar cukrzycy rozciąga się na wszystkie grupy wiekowe, dotykając zarówno populacje miejskie, jak i wiejskie, mówi dr Ravindra Kumar, diabetolog ze szpitali Amor w Hyderabadzie.

Według niego kilka czynników przyczynia się do eskalacji wskaźnika cukrzycy w Indiach. Szybka urbanizacja doprowadziła do zmian w stylu życia, w tym do ograniczenia aktywności fizycznej i zwiększonego spożycia wysokokalorycznej, przetworzonej żywności. Ponadto predyspozycje genetyczne, otyłość, stres i cukrzyca ciążowa również przyczyniają się do wzrostu częstości występowania tej choroby. Indyjska dieta, bogata w węglowodany i niezdrowe tłuszcze, dodatkowo zwiększa ryzyko.

Uważa, że ​​zajęcie się tym poważnym problemem zdrowotnym wymaga wielopłaszczyznowego podejścia, skupiającego się na profilaktyce, świadomości i dostępnych usługach opieki zdrowotnej. Stawiając na pierwszym miejscu profilaktykę i leczenie cukrzycy, Indie mogą zmniejszyć ciężar tej przewlekłej choroby i utorować drogę do zdrowszej przyszłości dla swoich obywateli.

Fragmenty wywiadu z dr Ravindra Kumar.

ROSNĄCE OBCIĄŻENIE CUKRZYCĄ TYPU 1

Rosnąca częstość występowania cukrzycy typu 1 jest złożonym problemem, na który wpływa kombinacja czynników genetycznych, środowiskowych i immunologicznych.

Chociaż dokładna przyczyna pozostaje niejasna, uważa się, że kilka czynników przyczynia się do wzrostu przypadków cukrzycy typu 1. Postępy w badaniach doprowadziły do ​​opracowania nowych metod leczenia, których celem jest poprawa leczenia i wyników u osób żyjących z cukrzycą typu 1.

Cukrzyca typu 1 ma silny komponent genetyczny. Osoby z pewnymi markerami genetycznymi są bardziej podatne na rozwój choroby. Jednak sama genetyka nie może wyjaśnić rosnącej częstości występowania, ponieważ pula genetyczna pozostaje względnie stabilna w czasie.

Cukrzyca typu 1 jest chorobą autoimmunologiczną, w której układ odpornościowy organizmu omyłkowo atakuje i niszczy komórki beta trzustki produkujące insulinę. Wyzwalacze środowiskowe, takie jak wirusy lub inne infekcje, mogą inicjować lub przyspieszać tę odpowiedź autoimmunologiczną u osób podatnych genetycznie.

Narażenie na pewne czynniki środowiskowe, takie jak infekcje wirusowe (np. enterowirusy), czynniki dietetyczne lub toksyny, może odgrywać rolę w wyzwalaniu odpowiedzi autoimmunologicznej u podatnych osób. Jednak konkretne wyzwalacze są nadal badane.

Niektórzy badacze sugerują, że zmniejszona ekspozycja na infekcje i bardziej odkażone środowisko we wczesnym dzieciństwie może zmienić rozwój układu odpornościowego, zwiększając ryzyko chorób autoimmunologicznych, takich jak cukrzyca typu 1.

Częstość występowania cukrzycy typu 1 różni się znacznie w zależności od położenia geograficznego, co sugeruje, że w grę mogą wchodzić czynniki środowiskowe. Regiony o wyższej częstości występowania skłoniły do ​​zbadania możliwych czynników środowiskowych.

Nowe metody leczenia cukrzycy typu 1 obejmują ciągłe monitorowanie glukozy (CGM). System ten umożliwia osobom z cukrzycą typu 1 ciągłe monitorowanie poziomu glukozy, dostarczając dane w czasie rzeczywistym, które pomagają w podejmowaniu natychmiastowych decyzji dotyczących leczenia i jego dostosowaniu.

Istnieje terapia pompą insulinową. Pompy insulinowe zapewniają ciągły dopływ insuliny, umożliwiając dokładniejsze dawkowanie insuliny i oferując większą elastyczność w kontrolowaniu poziomu cukru we krwi.

Zabiegi obejmują Sztuczny System Trzustki. Systemy sztucznej trzustki, znane również jako systemy zamkniętej pętli, łączą technologię CGM i pompy insulinowej w celu zautomatyzowania podawania insuliny w oparciu o dane dotyczące poziomu glukozy w czasie rzeczywistym, oferując lepszą kontrolę poziomu glukozy i zmniejszając ryzyko hipoglikemii.

Istnieją terapie immunomodulujące. Niektóre eksperymentalne terapie mają na celu modyfikację odpowiedzi układu odpornościowego, aby zapobiec lub spowolnić niszczenie komórek produkujących insulinę w trzustce.

Inną metodą leczenia jest przeszczep komórek wysp trzustkowych. Polega na przeszczepieniu komórek wysp trzustkowych produkujących insulinę do trzustki w celu przywrócenia produkcji insuliny. Chociaż nadal uważa się to za eksperymentalne, to leczenie jest obiecujące w niektórych przypadkach.

Trwają badania mające na celu znalezienie sposobów na stymulację regeneracji lub wymiany uszkodzonych komórek beta w trzustce.

Rosnąca zachorowalność na cukrzycę typu 1 jest problemem wielopłaszczyznowym, na który wpływają czynniki genetyczne, środowiskowe i immunologiczne. Zrozumienie tych czynników ma kluczowe znaczenie dla opracowania strategii zapobiegawczych.

Postępy w badaniach nad cukrzycą doprowadziły do ​​opracowania nowych metod leczenia, których celem jest poprawa kontroli glukozy, poprawa jakości życia i ostatecznie znalezienie lekarstwa na tę przewlekłą chorobę. W miarę postępu badań istnieje nadzieja na dalsze postępy w opiece nad cukrzycą i leczeniu, aby lepiej wspierać osoby żyjące z cukrzycą typu 1.

NIEMIECKIE ŻYWNOŚCI A CUKRZYCA

Wzrost spożycia śmieciowego jedzenia jest rzeczywiście jednym z istotnych czynników przyczyniających się do wzrostu zachorowalności na cukrzycę typu 2. Śmieciowe jedzenie, znane również jako fast food lub wysoko przetworzona żywność, jest zazwyczaj bogate w niezdrowe tłuszcze, dodane cukry, rafinowane węglowodany i sód, a jednocześnie ma niską zawartość niezbędnych składników odżywczych.

Regularne spożywanie śmieciowego jedzenia może mieć szkodliwy wpływ na ogólny stan zdrowia, prowadząc do różnych problemów zdrowotnych, w tym zwiększonego ryzyka zachorowania na cukrzycę typu 2.

Śmieciowe jedzenie jest kaloryczne i może prowadzić do nadmiernego spożycia kalorii. Regularne spożywanie tych wysokoenergetycznych pokarmów przyczynia się do przyrostu masy ciała i otyłości, co jest dobrze znanym czynnikiem ryzyka cukrzycy typu 2.

Diety bogate w niezdrowe tłuszcze i dodane cukry mogą prowadzić do insulinooporności, czyli stanu, w którym komórki organizmu stają się mniej wrażliwe na działanie insuliny. W rezultacie glukoza nie może skutecznie przedostać się do komórek, co prowadzi do podwyższonego poziomu cukru we krwi.

Śmieciowe jedzenie ma tendencję do powodowania gwałtownych skoków poziomu cukru we krwi ze względu na wysoki indeks glikemiczny i niską zawartość błonnika. Stale podwyższony poziom cukru we krwi może nadwyrężyć zdolność organizmu do produkcji insuliny, prowadząc ostatecznie do cukrzycy typu 2.

W śmieciowym jedzeniu brakuje niezbędnych składników odżywczych, takich jak witaminy, minerały i błonnik, które są niezbędne do utrzymania ogólnego stanu zdrowia i procesów metabolicznych. Niedobory tych składników odżywczych mogą przyczyniać się do różnych zaburzeń równowagi metabolicznej, zwiększając ryzyko cukrzycy typu 2.

Siedzący tryb życia, predyspozycje genetyczne, starzenie się, cukrzyca ciążowa, pochodzenie etniczne i rasa oraz stres i brak snu to inne przyczyny.

POSTĘP TECHNOLOGICZNY

Postęp technologiczny w leczeniu cukrzycy znacznie poprawił zarządzanie i jakość życia osób żyjących z cukrzycą. Innowacje te nadal szybko ewoluują, zapewniając skuteczniejsze sposoby monitorowania poziomu glukozy we krwi, dostarczania insuliny i radzenia sobie z chorobą.

Niektóre z godnych uwagi postępów technologicznych w leczeniu cukrzycy obejmują ciągłe monitorowanie glukozy (CGM), pompy insulinowe, systemy zamkniętej pętli (sztuczna trzustka), inteligentne wstrzykiwacze insuliny, aplikacje mobilne i platformy zarządzania cukrzycą, sztuczną inteligencję (AI) i analizę danych, inteligentną insulinę, wszczepiane urządzenia i nieinwazyjne monitorowanie glukozy.

CUKRZYCA CIĘŻARNYCH

Wzrost przypadków cukrzycy ciążowej w Indiach można przypisać kombinacji czynników związanych ze stylem życia, genetyką i zmianami w stanie zdrowia matki. Niektóre z głównych przyczyn przyczyniających się do coraz częstszego występowania cukrzycy ciążowej w Indiach to otyłość i siedzący tryb życia, niezdrowe wzorce żywieniowe, predyspozycje genetyczne, wiek i ciąża w późniejszym okresie, brak aktywności fizycznej, przyrost masy ciała podczas ciąży, urbanizacja i stres, brak świadomości i badań przesiewowych, ograniczony dostęp do opieki prenatalnej, zły stan zdrowia matki i praktyki kulturowe.

Kluczowe znaczenie ma zajęcie się tymi przyczynami poprzez interwencje w zakresie zdrowia publicznego, edukację i opiekę prenatalną, aby zmniejszyć częstość występowania cukrzycy ciążowej w Indiach. Podnoszenie świadomości na temat praktyk związanych ze zdrowym stylem życia, promowanie regularnej aktywności fizycznej i zachęcanie do stosowania zbilansowanej diety w czasie ciąży to podstawowe kroki w leczeniu i zapobieganiu cukrzycy ciążowej.

Ponadto wczesne i regularne prenatalne badania przesiewowe w kierunku cukrzycy ciążowej mogą pomóc we wczesnym wykryciu i odpowiednim leczeniu, zmniejszając potencjalne ryzyko zarówno dla matki, jak i dla dziecka.

KOKTAJL PRZEWLEKŁYCH CHORÓB

Cukrzyca może znacznie pogorszyć choroby przewlekłe, takie jak choroby serca i choroby nerek, ze względu na jej wpływ na naczynia krwionośne, nerwy i ogólny stan metaboliczny. Niekontrolowana cukrzyca może prowadzić do kaskady powikłań, które zaostrzają te wcześniej istniejące stany.

Cukrzyca zwiększa ryzyko miażdżycy tętnic, stanu, w którym złogi tłuszczu (blaszki) gromadzą się wewnątrz naczyń krwionośnych, zwężając je i twardniejąc. Zmniejsza to przepływ krwi i dopływ tlenu do serca, zwiększając ryzyko zawałów serca i udarów mózgu.

Cukrzyca może prowadzić do nadciśnienia (wysokiego ciśnienia krwi), co dodatkowo obciąża serce i naczynia krwionośne, zwiększając ryzyko chorób serca.

Długotrwałe narażenie na wysoki poziom cukru we krwi może spowodować uszkodzenie mięśnia sercowego, prowadząc do kardiomiopatii cukrzycowej, stanu, który osłabia zdolność serca do skutecznego pompowania krwi.

Cukrzyca może sprzyjać krzepnięciu krwi, zwiększając ryzyko powstawania zakrzepów krwi, które mogą prowadzić do zawałów serca i udarów mózgu.

Nefropatia cukrzycowa jest częstym powikłaniem cukrzycy, w którym wysoki poziom cukru we krwi uszkadza małe naczynia krwionośne w nerkach. Uszkodzenie to upośledza zdolność nerek do filtrowania produktów przemiany materii i nadmiaru płynów, co prowadzi do gromadzenia się toksyn i zatrzymywania płynów.

W nefropatii cukrzycowej nerki przepuszczają białko do moczu (białkomocz), co jest oznaką uszkodzenia nerek.

Uszkodzenie nerek w cukrzycy może prowadzić do nadciśnienia, dodatkowo przyczyniając się do postępu choroby nerek. Niekontrolowana nefropatia cukrzycowa może prowadzić do schyłkowej niewydolności nerek, wymagającej dializy lub przeszczepu nerki, aby przeżyć.

Insulinooporność, powszechna w cukrzycy, może dodatkowo pogorszyć zdrowie metaboliczne osób z chorobami serca i nerek, utrudniając skuteczne leczenie tych schorzeń.

Wysoki poziom cukru we krwi może prowadzić do stanu zapalnego, stresu oksydacyjnego i uszkodzenia tkanek, co może negatywnie wpływać na serce i nerki.

Cukrzyca często prowadzi do dyslipidemii, nieprawidłowego profilu lipidowego z podwyższonym poziomem cholesterolu i trójglicerydów, zwiększając ryzyko chorób serca.

Cukrzyca i otyłość często idą w parze, a nadmierna masa ciała może nasilać choroby serca i nerek.

Leczenie cukrzycy jest niezbędne, aby zapobiegać lub spowalniać postęp chorób serca i nerek u osób z cukrzycą. Właściwa kontrola poziomu cukru we krwi, zdrowa dieta, regularne ćwiczenia i przestrzeganie przepisanych leków mają kluczowe znaczenie dla zmniejszenia wpływu cukrzycy na choroby przewlekłe i poprawy ogólnych wyników zdrowotnych. Ponadto regularne kontrole lekarskie i wczesna interwencja mogą pomóc w identyfikacji i leczeniu powikłań, zanim staną się one poważne.