Ukraina wzmacnia Awdiivkę. Istnieją też uzasadnione powody, by sądzić, że wzmacnia on wschodnie miasto – obecne miejsce rosyjskiej ofensywy zimowej – jedną z najlepszych brygad armii ukraińskiej.

3. Brygada Szturmowa. The tylko Ukraińska brygada szturmowa, o której wiemy na pewno, od zeszłego tygodnia znajdowała się w rezerwie we wschodniej Ukrainie.

Bryg. Gen. Ołeksandr Tarnawski, dowódca grupy sił Tawriya w Awdijce, ogłosił w sobotę w Telegramie wzmocnienie. „Wzmacniamy linię blokującą, tworzymy dodatkowe stanowiska strzeleckie i wykorzystujemy nowe skuteczne siły” – napisał Tarnawski. „Dostawa logistyczna jest kontynuowana.”

To, że Ukraińcy wzmocnią Awdijewkę, nie było z góry przesądzone. Najwyraźniej decydując się na pozostanie i walkę, siły ukraińskie akceptują ogromne ryzyko.

Po czterech miesiącach ciężkich walk, na początku tego miesiąca rosyjskie oddziały z 2. i 41. Połączonej Armii w końcu przedarły się do Awdijiwki – kluczowej ukraińskiej twierdzy położonej zaledwie pięć mil na północny zachód od okupowanego przez Rosję Doniecka i zbliżyły się na kilkaset metrów od głównej drogi którym ukraiński garnizon, skupiony w 110. Brygadzie Zmechanizowanej, zaopatruje miasto.

W tym momencie Tarnawski miał dwie możliwości. Wycofaj niedobitki 110. Brygady z odsłoniętej wschodniej części miasta i skonsoliduj linię ukraińską w środkowej Awdijiwce lub tuż za miastem, na zachodzie.

Albo: wzmocnij 110. Brygadę i spróbuj odepchnąć znacznie większe siły rosyjskie od linii zaopatrzenia garnizonu.

Możliwe, że to nie była decyzja Tarnawskiego.

W zeszłym tygodniu ukraiński prezydent Wołodymyr Zełenski usunął swojego popularnego najwyższego generała, charyzmatycznego Walerego Załużnego, i zastąpił go nowym niepopularny były szef wojsk lądowych gen. Oleksandr Syrski.

Załużny cieszy się reputacją – zasłużoną lub nie – osobą, która przyjęła mobilną obronę w celu zminimalizowania ofiar ukraińskich. Syrski natomiast ma reputację – zasłużoną czy nie – osoby, która akceptuje duże straty w uporczywych, statycznych walkach.

Możliwe, że promując Syrskiego, Zełenski zasygnalizował zamiar walki o Awdijiwę. Nawet wysokim kosztem.

W każdym razie wygląda na to, że do martwych ruin niegdyś kwitnącego miasta przemysłowego, liczącego przed wojną 30 000 mieszkańców, przybyły świeże siły ukraińskie. Ich pierwszym i najbardziej oczywistym zadaniem jest odciążenie głównej utwardzonej drogi ze wschodu na zachód prowadzącej do centrum Awdijówki, przy ulicy Hruszewskiego.

Do Awdijiwki prowadzą inne, mniej przejezdne drogi, ale Hruszewski jest krytyczny. „Intencja rosyjskich agresorów jest jasna: chcą oni przede wszystkim przejąć kontrolę nad środkami logistycznymi zaopatrzenia naszych jednostek na północnej flance” – napisał Tarnawski. „My jednak dajemy adekwatną reakcję na działania wroga”.

Ta „odpowiednia reakcja” mogłaby obejmować rozmieszczenie elementów 3. Brygady Szturmowej. Jednostka od grudnia znajduje się w rezerwie w Kramatorsku, 50 km na północ od Awdijiwki.

Licząca 2000 osób brygada stoczyła jedną z ostatnich zwycięskich bitew ukraińskiej ofensywy w 2023 r. i wyzwoliła miasto Andrijówka, 40 km na północ od Awdijiwki. Zwycięstwo zapewniło rocznej brygadzie możliwość odpoczynku, przeszkolenia, rekrutacji nowych żołnierzy i, jeśli pogłoski są prawdziwe, ponownego wyposażenia w amerykańskie wozy bojowe M-2.

„Jak mija luty trzeciego szturmu?” żołnierz brygady Egor Sugar napisał. „Tylko na treningu i tylko hardcorowo. Kontynuowane są regularne szkolenia, szkolenia strzelnicze i aktywne przygotowanie do nowych ataków na okupantów.”

Powolny upadek obrony Awdijiwki w ostatnich tygodniach mógł zmusić 3. Brygadę do zawieszenia szkoleń i powrotu na front. Ten upadek nie był nieunikniony.

Kiedy na początku października zaatakowało 40 000 żołnierzy rosyjskich, grupa sił Tawriya zrobiła wszystko dobrze. Okopał się w Awdijiwce, wzmacniając północną i południową flankę miasta odpowiednio elementami 47. i 53. Brygady. Miał on na celu przekształcenie nizin wokół miasta w strzelnicę.

Nie, porażka w obronie w Awdijiwce była wyborem – dokonanym przez sprzymierzonych z Rosją Republikanów w Kongresie USA. Kiedy ci prawodawcy odmówili wyrażenia zgody na dalszą pomoc dla Ukrainy począwszy od października – przypadkowo mniej więcej w tym samym czasie, gdy Rosjanie zaatakowali Awdijiwkę – haubice, na które 110. Brygada liczyła, że ​​zamienią flanki Awdijiwki w strefę ostrzału artyleryjskiego, zaczęły milknąć.

W końcu Ameryka była głównym dostawcą amunicji dla wysiłków wojennych Ukrainy. Ukraińska artyleria szybko odeszła dopasowanie Siła ognia rosyjskiej artylerii do strzelania właśnie piąty tyle pocisków, co Rosjanie. W tym samym czasie ukraińskiej obronie przeciwlotniczej również zaczęła brakować amunicji.

Rosjanie dostrzegli szansę. „Lotnictwo wroga zwiększyło dzienną liczbę lotów bojowych w celu wsparcia działań ofensywnych na wschodzie Ukrainy, zwłaszcza w pobliżu Awdijki” – podało Ukraińskie Centrum Strategii Obronnych. „Ta sytuacja jest konsekwencją niedoboru przeciwlotniczych rakiet kierowanych w ukraińskich siłach obronnych”.

Rosyjskie bomby spadły na najlepsze fortyfikacje 110. Brygady, wysadzając luki w powiązanych ze sobą sektorach ognia. Korzystając ze złej pogody, która w zeszłym tygodniu uziemiła ukraińskie drony, rosyjska piechota wkroczyła do północnej Awdijiwki, czołgając się na południe, aż praktycznie mogła Widzieć Ulica Hruszewskiego.

Dla armii zaangażowanej w mobilną obronę – zamieniającej przestrzeń na czas i zadając atakującemu maksymalne straty – infiltracja piechoty mogła spowodować bojowy odwrót.

W końcu, jeśli Ukraińcy uważają Awdijiwkę za pułapkę na wyniszczenie dla Rosjan, muszą opuścić Awdijiwkę, dopóki nadal zabijają więcej Rosjan, niż Rosjanie zabijają Ukraińców.

Przez cztery miesiące garnizon Awdijewki mógł zabić 10 Rosjan na każdego utraconego żołnierza. Jednak okrążenie przez rosyjskie armie polowe grozi zniszczeniem tej wyniszczającej przewagi.

W końcu zdarzało się to już wcześniej. W maju ubiegłego roku, w zaciętej bitwie podobnej do tej pod Awdijówką, ukraiński garnizon miesiącami walczył w ruinach wschodniego miasta Bachmut.

Ukraińcy zabili aż 10 Rosjan za każdą straconą osobę – dopóki Rosjanie nie zamienili krwi na ziemię i nie przecięli linii zaopatrzenia miasta. „Kiedy siłom rosyjskim udało się zająć ukraińskie flanki i przerwać szlaki dostaw, wskaźniki ofiar prawie się zrównały” – wyjaśniła ukraińska grupa analityczna Frontelligence Insight.

Zgadnijcie, kto dowodził walką z Bachmutem? Zgadza się – Syrski.

To, co stanie się dalej w Awdijiwce, można tylko zgadnąć. Jeśli rzeczywiście 3. Brygada Szturmowa dotarła do miasta, należy spodziewać się kontrataków na pozycje rosyjskie w pobliżu ulicy Hruszewskiego.

Ale nie spodziewać się, że Ukraińcy nagle znajdą mnóstwo zapasowej amunicji. Przewidując długi okres pogłębiania się amerykańskiego izolacjonizmu i autorytaryzmu, kraje europejskie inwestują więcej we własne siły zbrojne, a to oznacza większe wydatki na produkcję pocisków artyleryjskich i rakiet.

Zanim jednak którakolwiek z tych amunicji dotrze na Ukrainę, może minąć wiele miesięcy. Tak więc, jeśli Republikanie w Stanach Zjednoczonych nie ustąpią, a Stany Zjednoczone w jakiś sposób zdołają przyspieszyć świeżą pomoc dla Awdijiwki, 110. Brygada i wszelkie jej jednostki wzmacniające będą w dalszym ciągu wycofywać swoje szybko opróżniające się arsenały.

Kiedy zabraknie amunicji, nie będzie miało znaczenia, czy w Awdijce będzie jedna ukraińska brygada, czy dwie. A decyzja ukraińskich dowódców o wzmocnieniu miasta będzie w najlepszym przypadku dyskusyjna.

W najgorszym przypadku może to doprowadzić do krwawej łaźni dla żołnierzy ukraińskich próbujących uciec na zachód z miasta, którego nie mogą już bronić.