Ukraina otrzymuje pojazdy opancerzone AMX-10RC z francuskich zasobów. Sześciokołowy AMX-10RC ze 105-milimetrowym działem wygląda jak czołg, ale bez gąsienic.

Jego nie czołg. To lekko opancerzony pojazd rozpoznawczy o dużej sile ognia. A jeśli ukraiński armia używa swoich nowych-starych AMX-10RC w sposób, w jaki Francuski armia używa tych samych pojazdów, mogą pomóc ukraińskim brygadom i batalionom poruszać się szybciej, mądrzej walczyć i wykorzystywać luki w rosyjskich liniach.

Innymi słowy, mogliby pomóc siłom ukraińskim walczyć mniej jak siły rosyjskie – a bardziej jak siły NATO.

Temat AMX-10RC pojawił się w środowej rozmowie między prezydentem Francji Emmanuelem Macronem a prezydentem Ukrainy Wołodymyrem Zełenskim.

„Odbyłem długą i szczegółową rozmowę z prezydentem Francji Emmanuelem Macronem na temat obecnej sytuacji” – powiedział Zełenski tweetował. „Podziękowałem za decyzję o przekazaniu Ukrainie czołgów lekkich i transporterów opancerzonych Bastion”.

Transportery opancerzone Bastion nie stanowią nowej zdolności dla ukraińskiej armii. „Czołgi lekkie” — czyli AMX-10RC —robić reprezentują nową zdolność. Ciężkie zdolności rozpoznawcze.

Francuskie rządowe przedsiębiorstwo zbrojeniowe GIAT opracowało AMX-10RC w latach 70. XX wieku, kiedy armia francuska przyjmowała nową, bardziej agresywną doktrynę dotyczącą działań wojennych na lądzie. GIAT zbudował 457 15-tonowych AMX-10RC dla armii francuskiej, kameruńskiej, marokańskiej i katarskiej. Około 250 pozostaje w służbie francuskiej.

W armii francuskiej czteroosobowe AMX-10RC stanowią wyposażenie jednostek rozpoznawczych. Zadaniem tych zwiadowców jest przetaczanie się przed głównymi siłami czołgów i piechoty, rozpoznanie pozycji wroga zasadniczo poprzez wbieganie na nie i wdawanie się w niespodziewane strzelaniny.

Chodzi o to, aby dowiedzieć się, gdzie wróg jest najsilniejszy. A co za tym idzie, gdzie są najsłabsze. „Ruch taktyczny opiera się na rozpoznaniu i dowodzeniu w strefie wysuniętej, która skupia główne siły w słaby punkt wroga”, wyjaśniła armia francuska w swoim podręczniku taktyki ogólnej.

AMX-10RC są tak samo uzbrojone jak niektóre starsze czołgi, więc mogą dawać z siebie wszystko w tych potyczkach zwiadowczych. Ale francuskie pojazdy są słabo opancerzone. Więc ich załogi nie mogą stać i walczyć. Zamiast tego namierzają wroga, wymieniają kilka pocisków, a następnie uciekają. Duża prędkość AMX-10RC — 50 mil na godzinę na drodze — oznacza, że ​​może szybko uciec. A jego zdolność pływania oznacza, że ​​nawet mniejsze rzeki nie mogą go powstrzymać.

Ten ciężki zwiad naziemny jest tak ważny dla doktryny armii francuskiej, że specjalnie do tego celu opracowano unikalny pojazd. A kiedy Francuzi wysłali dywizję wojskową na Bliski Wschód na wojnę w Zatoce Perskiej w 1991 roku, dwa z sześciu batalionów manewrowych dywizji były batalionami zwiadowczymi. Jedna trzecia całej siły.

Francuzi nie są sami. Wiele armii NATO dysponuje unikalnymi pojazdami zwiadowczymi o dużej sile ognia. Z kolei armia amerykańska wyposaża wiele swoich jednostek zwiadowczych w pojazdy bojowe M-3, wyposażone w 25-milimetrowe działko automatyczne i pociski przeciwpancerne TOW.

Armia radziecka – później armia rosyjska – również opracowała niestandardowy pojazd zwiadowczy, wyposażając różne modele bojowego wozu BMP w dodatkowe czujniki i radia. Rosjanie stracili dziesiątki tych BRM w obecnej, szerszej wojnie na Ukrainie.

Ale „większość jednostek rosyjskich nie ma wydzielonych jednostek rozpoznawczych poniżej brygady [or] poziom dywizji” – wyjaśnili Lester Grau i Charles Bartles w swojej ostatecznej decyzji Rosyjski sposób wojny.

Zamiast tego „Rosja ma dobrze zdefiniowany system jednostek organizujących zadania w tym celu”. Dowódcy batalionów przydzielają zwykłe oddziały zmechanizowane do przeprowadzania rozpoznania… tocząc się przed główną formacją w swoich zwykłych BMP lub kołowych pojazdach bojowych BTR.

To odpowiada rosyjskiej doktrynie. W rosyjskim stylu prowadzenia wojny dowodzenie jest wysoce scentralizowane i obejmuje niewielką liczbę starszych oficerów. Dowódcy brygad, dywizji i armii podejmują wszystkie ważne decyzje samodzielnie, często bez udziału niezależnego sztabu wywiadowczego informującego lub zastanawiającego się nad instynktami i przypuszczeniami dowódcy.

W praktyce oznacza to, że dowódcy mają tendencję do wybierania planów spośród tego, co Grau i Bartles opisali jako „dobrze przećwiczone taktyczne ćwiczenia bojowe”. Szczegółowe informacje, zdobyte w bolesny sposób przez oddziały zwiadowcze jadące w specjalnych pojazdach opancerzonych, po prostu nie są konieczne, jeśli zamierzasz postępować zgodnie z tym samym planem, który przećwiczyłeś rok temu podczas niektórych ćwiczeń.

Armia ukraińska wyznawała kiedyś tę samą scentralizowaną, nieelastyczną doktrynę, co armia radziecka, do której kiedyś należała. Zaczęło się to zmieniać, gdy Ukraina zbliżyła się do Zachodu i NATO, począwszy od 2014 roku.

Powolna ewolucja armii ukraińskiej w siłę na wzór NATO powinna spowodować, że ukraińscy dowódcy będą w większym stopniu polegać na specjalnie wyposażonych oddziałach zwiadowczych na wszystkich szczeblach armii.

Pojazdy zwiadowcze, takie jak AMX-10RC, powinny pomagać zwiadowcom w wykonywaniu ich pracy: wszczynaniu walk z Rosjanami, aby powiedzieć reszcie ukraińskiej armii, gdzie są Rosjanie… i gdzie oni nie są.