OGLĄDAĆ: Ukraińscy uchodźcy opowiadają, jak wygląda życie w Berlinie w Światowy Dzień Uchodźcy

Według Agencji ONZ ds. Uchodźców prawie 6 milionów ludzi uciekło z Ukrainy od czasu inwazji sił rosyjskich na ten kraj prawie 16 miesięcy temu. Wśród tych milionów była garstka uchodźców, którzy rozmawiali z „Good Morning America”, aby podzielić się tym, jak prowadzą nowe życie w obcym kraju, podczas gdy ich ojczyzna pozostaje atakowana.

Życie 23-letniej Sofii Istkowskiej i milionów innych Ukraińców zmieniło się w jednej chwili 24 lutego 2022 r., kiedy siły rosyjskie rozpoczęły inwazję na stolicę Kijów.

„Pamiętam tę noc, naprawdę trudno było mi zasnąć, a potem usłyszałem jak super głośna bomba i pierwsza emocja, nie możesz w to uwierzyć i mówisz:„ Nie, nie, proszę nie ”, powiedziała Istkowskaja współprowadzącej „Good Morning America”, Robinowi Robertsowi w Berlinie.

Istkowska powiedziała, że ​​pamięta tylko „setki tysięcy” ludzi ukrywających się na dworcach kolejowych.

„Mnóstwo ludzi płacze, dzieci. Tyle, tyle bólu, tyle zmartwień” – powiedziała – „Ludzie nie wiedzieli, co robić, co będzie dalej”.

Istkowska powiedziała, że ​​jej rodzice namawiali ją, by szukała schronienia, podczas gdy oni pozostaną na Ukrainie.

„Nie możesz sobie wyobrazić, jak to boli, gdy słyszysz od matki i ojca, że ​​musisz przeżyć. Serce pęka ci za każdym razem, gdy powtarzasz to zdanie w głowie” – powiedziała.

Jak wielu innych, Istkowska uciekła do Berlina. Teraz jest jedną z ponad miliona uchodźców wciąż mieszkających w Niemczech. Podczas gdy na Ukrainie szaleje wojna, Istkowska powiedziała, że ​​pozostanie w Berlinie wydaje się skomplikowanym „podwójnym życiem”.

„Jedna część mojej duszy, największa, zostaje na Ukrainie” – powiedziała. „Z drugiej strony, jestem teraz tutaj, w Berlinie… Mam niesamowitą okazję do zbudowania nowego życia. Ale to takie surrealistyczne”.

WIĘCEJ: Jak ukraińska drużyna Olimpiad Specjalnych odnalazła nadzieję dzięki treningom

Nataliia Kovalenko, kolejna uchodźczyni z Ukrainy w Berlinie, uciekła z Mariupola ze swoją młodą córką. Z pomocą tłumacza rozmawiała z „Good Morning America”.

„Właściwie to ze względu na moją córkę, dzieci nie powinny słyszeć wojny, powinny być w bezpiecznej przestrzeni. Dlatego to nie był wybór sam w sobie. Muszę jechać ze względu na moją córkę, muszę ją zabrać w bezpiecznej przestrzeni” – powiedziała.

Dodając: „Najtrudniejsze [part] idziesz i nie wiesz dokąd idziesz. Nikt tam na ciebie nie czeka. Myśleliśmy, że nikt nam tam nie pomoże”.

Berlin Arrival Support (BAS) powstała jako grupa mająca na celu przyjmowanie i pomoc w zapewnianiu ukraińskim uchodźcom żywności, zakwaterowania i poradnictwa, gdy przybywają do Berlina. Grupa powiedziała ABC News, że każdego tygodnia na główny dworzec kolejowy w Berlinie wciąż przybywa 400 uchodźców.

Wolontariuszka Nelli Isaieva, która również jest uchodźczynią, powiedziała, że ​​znalazła cel w wolontariacie w organizacji.

„Ponieważ mówię po ukraińsku i angielsku, jest to bardzo przydatne w wolontariacie tutaj w Berlinie”, powiedziała Isaieva w „Good Morning America”. „A także kiedy robisz coś dla kogoś innego, pomagasz sobie”.

WIĘCEJ: Przesłanie ukraińskiej pierwszej damy do Amerykanów

Kovalenko również odpowiedział na wezwanie do działania i od tego czasu zaczął organizować comiesięczne spotkania społeczności w Café Ukraine dla innych uchodźców. Od momentu powstania Café Ukraine zgromadziło ponad 4500 osób i było gospodarzem 55 wydarzeń. Teraz jej celem jest stworzenie bardziej trwałego centrum międzykulturowego w Berlinie.

Uczestniczka Wiktoria Nikołajenko powiedziała, że ​​Café Ukraine to miejsce, w którym ludzie gromadzą się i gotują dania kuchni narodowej, celebrują wydarzenia, organizują warsztaty i spędzają razem czas.

„Dla mnie Café Ukraine to miejsce, w którym mogę znaleźć wszystkich moich ludzi” – powiedziała. „Kiedy tu przyjeżdżasz, czujesz się jak w domu.”

Poczucie bycia w domu często przynosi ulgę wielu uchodźcom. Jednak Istkovskaya powiedziała, że ​​jej przesłanie do narodu amerykańskiego brzmi: „Proszę, nie przyzwyczajajcie się do naszego bólu. Proszę nie zapominać, że wojna jeszcze się nie skończyła”.

„Nigdy nie zapomnimy, zawsze będziemy pamiętać cenę, jaką płacimy teraz za naszą niepodległość i przyszłość… Naprawdę nie mogę się doczekać powrotu na wolną Ukrainę bez wojny” – powiedziała. „Więc proszę, nie zapominajcie, że nadal potrzebujemy waszej pomocy. I potrzebuje twojego wsparcia. To moja jedyna wiadomość.