Badania dowodzą, że kontakt ze zwierzakiem zmniejsza poczucie osamotnienia. Pies lub kot z pewnością nie zastąpi kontaktu z drugim człowiekiem, ale może wnieść wiele radości w życie starszej osoby, zwłaszcza samotnej. Obowiązki związane z opieką nad czworonogiem powodują również, że seniorzy czują się potrzebni. Powrót do domu staje się przyjemniejszy, kiedy ktoś czeka, a widok psa merdającego radośnie ogonem na powitanie jest bezcenny. Skutecznym lekarstwem na samotność są też regularne spacery z pupilem, które umożliwiają nawiązywanie znajomości z innymi posiadaczami czworonogów. Wspólne przechadzki stają się okazją do rozmów i bliższego poznania innych spacerowiczów. Nawiązane w ten sposób znajomości mogą z czasem przerodzić się w bliższe relacje i w ten sposób dzięki pupilowi można zyskać przyjaciół. 

Seniorzy opiekujący się zwierzakami są zdrowsi, szczęśliwsi i mają poczucie sensu życia. Głaskanie lub przytulanie psa czy kota łagodzi stres, który może przyczynić się do problemów sercowo-naczyniowych. Zabawa z pupilem obniża też ciśnienie krwi, spowalnia tętno i oddech, a także zmniejsza napięcie mięśniowe. Kontakt ze zwierzęciem powoduje także wzrost poziomu endorfin, czyli hormonu szczęścia, odpowiedzialnego za dobry nastrój. Dodatkowo obowiązki związane z opieką nad zwierzęciem wymuszają aktywność, która ma pozytywny wpływ nie tylko na zdrowie fizyczne, ale też psychiczne. Codzienne spacery z psem wpływają korzystnie na ogólną sprawność i dotlenienie organizmu. Koty z kolei, poza zapewnieniem towarzystwa i miłym mruczeniem, mogą pomóc w uśmierzaniu bólu. Wyczuwają one bolące miejsca, przytulają się do nich i ogrzewają własnym ciepłem, przynosząc ulgę. 

Z przebywania ze zwierzakiem można czerpać wiele przyjemności, które przekładają się na dobre samopoczucie i zdrowie. Pupil mobilizuje do aktywności i sprawia, że jest po co wstać rano z łóżka.

Poza czerpaniem przyjemności z mieszkania ze zwierzętami trzeba pamiętać, że wymagają one troski i pielęgnacji. Z psem trzeba wychodzić na spacery (kilka razy w ciągu dnia), raz na jakiś czas go wykąpać i wyczyścić mu uszy, a także odpowiednio karmić (a dobra karma kosztuje). Kot jest mniej wymagający w opiece – trzeba mu tylko regularnie czyścić kuwetę i go karmić. Jeśli chcemy, aby nasi podopieczni nie chorowali (dotyczy to zarówno psa, jak i kota), należy pamiętać o odrobaczaniu i szczepieniach. Oczywiście zdarza się, że mimo to niekiedy trzeba udać się z czworonożnym przyjacielem do weterynarza.

Jeżeli senior decyduje się na adopcję psa, dobrze, aby było to zwierzę dojrzalsze. Szczeniak, choć uroczy, może być dla starszej osoby zbyt absorbujący, hałaśliwy i dynamiczny. Pies nie powinien też być zbyt duży, aby nie było problemu z utrzymaniem go na smyczy. Warto wiedzieć, że jeśli weźmiesz pod swój dach kota, np. takiego z ulicy, jego charakter będzie niespodzianką – zdarzają się koty odważne i lękliwe, aktywne i spokojne, niezależne i przytulaśne. Jeżeli natomiast zechcesz kupić lub zostać osobą obdarowaną kotem rasowym, postaw na rasy łagodne i spokojne – ragdoll, kot perski czy maine coon będą idealne dla seniora. 

Przed podjęciem decyzji o adopcji psa lub kota warto wiedzieć, że ich obecność w domu wiąże się z większym nieporządkiem – sierść na tapczanie i dywanie, błoto wniesione na łapach po spacerze czy porozrzucana karma. Zwierzę to także dodatkowe wydatki: weterynarz, żywienie, akcesoria czy szczepienia. Jeśli jednak kochasz czworonogi, z pewnością nie odstraszą Cię te niedogodności, a bezwarunkowa miłość pupila wszystko wynagrodzi. 

Trzeba też brać pod uwagę, że opiekę nad zwierzęciem będziemy musieli pogodzić np. z planem wyjazdu na 3 tygodnie do sanatorium. Czy wtedy będzie miał się kto zaopiekować pupilem? Czy to ktoś, kogo zwierzak akceptuje? A kto przyjdzie wyprowadzić psa i nakarmić kota, gdy zdrowie zmusi nas do pobytu w szpitalu? Trzeba też niestety pomyśleć, co w przypadku tak tragicznej sytuacji, jak… śmierć opiekuna. Na takie pytania też musimy sobie odpowiedzieć nim zdecydujemy się na przyjęcie psa czy kota do naszego domu.