Urzędnicy obrony i wywiadu Stanów Zjednoczonych obawiają się, że izraelska inwazja na Liban może jeszcze bardziej zapalić sojuszników Iranu w regionie i scementować współpracę wojskową Teheranu z Rosją.

Obawy dotyczące „wtórnych” i „trzeciorzędnych” skutków izraelskiego ataku lądowego na Hezbollah, jak obecni i byli urzędnicy amerykańscy opisali w wywiadzie dla Middle East Eye, są podsycane przez amerykańskie służby wywiadowcze, które twierdzą, że Rosja rozważa zwiększenie wsparcia dla irańskiej tzw. Osi Oporu.

W Jemenie prezydent Rosji Władimir Putin rozważał wyposażenie rebeliantów Huti w przeciwokrętowe pociski manewrujące, powiedział agencji MEE wysoki rangą urzędnik USA, powołując się na informacje wywiadowcze i prosząc o zachowanie anonimowości w celu omówienia wrażliwego raportu.

Pomysł nie jest bezprecedensowy. W listopadzie „Wall Street Journal” doniósł, że rosyjska grupa Wagnera, paramilitarna, planowała wyposażenie libańskiego Hezbollahu w rosyjski system obrony powietrznej.

„Jeśli Izrael zaatakuje Liban, prawdopodobnie doprowadzi to do dalszego zacieśnienia stosunków militarnych Iranu z Rosją, aby pomóc Hezbollahowi w obronie” – powiedział MEE William Usher, były starszy analityk ds. Bliskiego Wschodu w CIA.

„Rosja mogła już myśleć o tym, jak pomoże Houthi”.

Rosja jest sprzymierzona z siłami irańskimi i grupami sojuszniczymi wspierającymi prezydenta Bashara al-Assada w Syrii. W styczniu najwyższy urzędnik Kremla ds. Bliskiego Wschodu, wiceminister spraw zagranicznych Michaił Bogdanow, przyjął w Moskwie delegację Huti.

Mohammed bin Salman zawetował transfer

Dostarczanie broni Huti jest jednak potencjalnie bardziej drażliwe niż wspieranie Hezbollahu, ze względu na wysiłki Rosji zmierzające do pozyskania bogatych w ropę państw Zatoki Perskiej.

Według amerykańskiego wywiadu, następca tronu Arabii Saudyjskiej, książę Mohammed bin Salman, interweniował, aby powstrzymać Putina przed dostarczeniem rakiet Huti.

MEE skontaktowało się z Białym Domem i Pentagonem z prośbą o komentarz na temat wywiadu USA, ale nie otrzymało odpowiedzi do czasu publikacji. Ambasada Arabii Saudyjskiej w Waszyngtonie i MSZ Rosji nie odpowiedziały na prośby o komentarz.

„Istnieje związek między wojną Rosji na Ukrainie a Morzem Czerwonym”

– Generał Frank Mckenzie, były szef Centcom

„Putin zaangażował Mohammeda bin Salmana, który o to poprosił [Russia] nie kontynuować porozumienia” – powiedział MEE wyższy rangą urzędnik USA.

Dyskusje odbyły się po grudniowej wizycie Putina w Arabii Saudyjskiej i Zjednoczonych Emiratach Arabskich, według amerykańskiego wywiadu. Podczas grudniowego spotkania Reuters poinformował, że Putin i Mohammed bin Salman zgodzili się „usunąć napięcia” w regionie.

Wszelkie rosyjskie wysiłki mające na celu dostarczenie broni członkowi tzw. irańskiej osi oporu walczącemu z USA i ich sojusznikami byłyby zwrotem sytuacji.

Moskwa kupiła tysiące irańskich dronów i wykorzystała wiedzę ekspercką Republiki Islamskiej, aby wyprodukować w kraju własną wersję irańskiego drona Shahed. Rosja zwróciła się również do Iranu o rakiety balistyczne ziemia-ziemia, według Reutersa.

Rakiety manewrujące na „liście zakupów Huti”

Jednak Fabian Hinz, ekspert ds. rakiet balistycznych i manewrujących w Międzynarodowym Instytucie Studiów Strategicznych, powiedział, że między Houthi a Rosją podaż i popyt pasują.

Houthi na ogół atakują statki, wykorzystując drony i rakiety balistyczne. Ich arsenał rakiet manewrujących zawiera modele oparte na produkcji irańskiej. Hinz powiedział, że dwoma najważniejszymi pociskami Houthi są pociski Quds i pociski al-Mandeb 2.

Pociski manewrujące są na ogół wolniejsze od pocisków balistycznych, ale lecą nisko nad ziemią, co sprawia, że ​​są trudniejsze do wykrycia i bardziej precyzyjne, ponieważ można nimi sterować przez cały lot. Są dobrze przystosowane do atakowania określonych celów, takich jak statki.

„Gdybym był Huti, naddźwiękowe pociski manewrujące byłyby wysoko na mojej liście zakupów” – powiedział Hinz. „A Rosjanie mają całkiem dobre naddźwiękowe pociski manewrujące przeciw okrętom”.

Hinz powiedział, że Rosja może dostarczyć naddźwiękowy pocisk przeciwokrętowy Kh-31, który jest wystrzeliwany z powietrza, ale można go przerobić na wystrzelenie z ziemi i który był szeroko eksportowany, w tym do Wenezueli i Jemenu przed wojną domową.

„Moskwa skacze z radości”

Huti zaczęli atakować statki handlowe na Morzu Czerwonym w listopadzie w ramach, jak twierdzili, solidarności z oblężonymi Palestyńczykami w Gazie. Ich ataki stanowią wyzwanie dla celu administracji prezydenta USA Joe Bidena, jakim jest zapobieżenie rozszerzeniu wojny w Gazie.

Ataki Huti ustały w czasie muzułmańskiego świętego miesiąca Ramadanu, ale w czerwcu, wraz z zaostrzeniem walk między Hezbollahem a Izraelem, ataki te nasiliły się.

Tutor, statek należący do Greków, został zatopiony w zeszłym tygodniu po ataku na niego łodzi dronowej Huti, naładowanej bombami. Amerykańscy urzędnicy powiedzieli, że rosyjskie statki znajdowały się wśród statków wystarczająco blisko, aby odpowiedzieć na wezwania o pomoc Tutora, ale tego nie zrobiły.

„Z rosyjskiej perspektywy, pozwoliło to Amerykanom wciągnąć się w wojnę z irańskimi pełnomocnikami”

– Patrick Theros, były ambasador USA w Katarze

Również w czerwcu Huti zaatakowali statek należący do Ukrainy, w wyniku czego konieczne okazało się jego odholowanie do pobliskiego portu.

„Istnieje związek między wojną Rosji na Ukrainie a Morzem Czerwonym” – powiedział MEE generał Frank Mckenzie, emerytowany dowódca Centralnego Dowództwa USA.

„Putin uważa, że ​​Stany Zjednoczone są odpowiedzialne za ukraińskie ataki na rosyjskie statki na Morzu Czarnym. Możliwe, że jako zemstę postrzega zrobienie czegoś na Morzu Czerwonym”.

Rosja postrzega rozszerzenie wojny na Bliskim Wschodzie jako okazję do nałożenia kosztów na USA w związku ze wsparciem dla Ukrainy, ale Kreml ograniczają jego powiązania dyplomatyczne z Zatoką Perską i skupienie się na walkach w Europie, byli urzędnicy i analitycy USA mowić.

Rosja polega na bogatych w ropę państwach Zatoki Perskiej, aby pokazać, że nie jest odizolowana na arenie międzynarodowej. Zjednoczone Emiraty Arabskie stały się głównym celem podróży rosyjskich podmiotów chcących uniknąć amerykańskich sankcji, a Rosja wspierała decyzję Arabii Saudyjskiej o przystąpieniu do Brics jako wyzwanie dla porządku światowego kierowanego przez Zachód. W czerwcu minister spraw zagranicznych Arabii Saudyjskiej, książę Faisal bin Farhan, wziął udział w spotkaniu Brics w Rosji.

Rosja i Arabia Saudyjska są również partnerami w sojuszu energetycznym o nazwie OPEC+. Eksperci ds. energii twierdzą, że Arabia Saudyjska wykonała większość ciężkiej pracy, aby utrzymać ceny ropy, ograniczając produkcję, podczas gdy Rosja i ZEA korzystają z wyższych cen i większej produkcji. Rosja jest zależna od dochodów z ropy, aby sfinansować wojnę na Ukrainie.

Arabia Saudyjska i Zjednoczone Emiraty Arabskie rozpoczęły krwawą kampanię przeciwko Hutich po tym, jak w 2014 roku w Jemenie wybuchła wojna domowa.

Koalicja pod przewodnictwem Arabii Saudyjskiej przeprowadziła tysiące nalotów na Jemen, które nie zdołały wyprzeć Houthi, ale spowodowały śmierć tysięcy cywilów i poważny kryzys humanitarny. W odpowiedzi Houthi rzucili rakietami i dronami na Arabię ​​Saudyjską i Zjednoczone Emiraty Arabskie.

„Rosjanom naprawdę dobrze układa się współpraca z Saudyjczykami w OPEC+” – powiedział MEE Patrick Theros, były ambasador USA w Katarze. „Z rosyjskiego punktu widzenia oznacza to wciągnięcie Amerykanów w wojnę z pełnomocnikami Iranu. Moskwa będzie skakać z radości, ale nie chce izolować Riyadu”.

Ale obecni i byli urzędnicy USA twierdzą, że gdyby Izrael rozpoczął ofensywę na Hezbollah, mogłoby to skłonić Rosję do poszukiwania sposobów na wyciągnięcie większych kosztów od USA. USA zasygnalizowały, że poprą izraelską ofensywę na Hezbollah w nadchodzących tygodniach, ujawnił MEE na początku tego miesiąca.

„Rosja nie chce ryzykować alienacji Arabii Saudyjskiej” – powiedział MEE Samuel Ramani, ekspert ds. polityki zagranicznej Rosji na Bliskim Wschodzie i w Afryce w Royal United Services Institute.

„Ale izraelski atak na Hezbollah może zaszkodzić Iranowi i pozycji osi oporu w Syrii”.

Wciągając Rosję

Jedyna obecność rosyjskiej marynarki wojennej na Morzu Śródziemnym jest w syryjskim porcie Tartus. Rosja już przygląda się innym portom w regionie Bliskiego Wschodu. MEE poinformowało w czerwcu, że rosyjskie działania mające na celu zabezpieczenie bazy morskiej na Morzu Czerwonym w Sudanie są kontynuowane.

Huti przysięgli rozszerzyć swoje ataki morskie poza Morze Czerwone na Morze Śródziemne. Urzędnicy Houthi obiecali, że nie będą atakować rosyjskich statków. Huti polegali na podstawowych informacjach wywiadowczych typu open source i irańskim wsparciu przy atakowaniu statków, ale czasami uderzali w statki powiązane z Iranem, a nawet Rosją.

Podobnie jak inni sojusznicy USA na Bliskim Wschodzie, Izrael i Rosja utrzymują stosunki pomimo wojny na Ukrainie.

Jednak pogłębiające się więzi wojskowe Rosji z Iranem okazały się nieciekawym punktem w stosunkach. W czwartek „Financial Times” poinformował, że Izrael prowadzi rozmowy w sprawie dostarczenia Ukrainie amerykańskich systemów obrony powietrznej Patriot, co może nadwyrężyć stosunki między Izraelem a Moskwą.

Theros, były ambasador USA, powiedział, że jeśli USA poprą izraelski atak na Hezbollah, co już zasygnalizowały, może to wciągnąć w to Rosję.

„Po pierwsze, jeśli Izrael zaatakuje Hezbollah, popełni wielki błąd. Ale jeśli USA go wesprą, Rosja wkroczy” – powiedział Theros.

„Rosjanie mogliby zaopatrywać Hutich poprzez Irańczyków potajemnie lub dostarczać więcej informacji wywiadowczych. Mogę nawet zobaczyć kilku dziwnych Rosjan pojawiających się w Jemenie, aby pomóc Hutich”.