Surowe sankcje zakazujące sprzedaży ropy nałożone przez administrację Trumpa zostały zniesione w październiku po tym, jak Maduro obiecał, że dopuści konkurencyjne wybory prezydenckie tego lata. Od tego czasu prezydent Wenezueli aresztował członków opozycji i wykluczył jej głównego kandydata z wyścigu, co doprowadziło do oświadczenia Departamentu Stanu pod koniec stycznia, że ​​w przypadku braku postępów ze strony Maduro nie przedłuży sześciomiesięcznego zawieszenia sankcji, które wygasają 18 kwietnia.

Wydana w zeszłym roku „generalna licencja” Departamentu Skarbu USA umożliwia nabywcom z całego świata zakup wenezuelskiej ropy i płacenie za nią w dolarach amerykańskich po raz pierwszy od czasu, gdy polityka maksymalnego ciśnienia Trumpa skutecznie usunęła ją z rynku międzynarodowego. Chiny, które zignorowały amerykańskie sankcje, stały się głównym odbiorcą Wenezueli, a Iran głównym dostawcą chemikaliów potrzebnych do rozcieńczania i produkować krajową ropę ciężką.

W związku z tym, że Maduro nie dotrzymał swojej części umowy, administracja chce go ukarać, nie tracąc jednocześnie tego, co zyskała na porozumieniu wynegocjowanym pod naciskiem wenezuelskiej opozycji.

Zgodnie z jedną z przedstawionych propozycji Departament Skarbu nałożyłby nowy system sankcji umożliwiający Wenezueli dalszą sprzedaż ropy klientom międzynarodowym, ale nie za dolary amerykańskie, które są dominującą walutą na rynku.

Zamiast tego Wenezuela otrzyma płatność we własnej walucie, boliwarze, zdeponowanej bezpośrednio w jej banku centralnym w drodze spłaty zadłużenia lub porozumienia barterowe umożliwiające zamianę ropy na rozcieńczalnik, benzynę lub olej napędowy, twierdzi doradca przedsiębiorstw energetycznych działających w wenezuelskim sektorze naftowym, który wypowiadał się pod warunkiem zachowania anonimowości w celu ochrony poufności klientów.

To jest „najbardziej prawdopodobna” droga – zdaniem osoby zaznajomionej z wewnętrznymi obradami administracji, której zapewniono anonimowość w celu omówienia drażliwej kwestii. Rzecznik Rady Bezpieczeństwa Narodowego odmówił komentarza w tej sprawie.

Urzędnicy Bidena zaniepokojeni politycznym odwetem za zrobienie tego postrzegane ustępstwa na rzecz autorytarnego przywódcy, musi udowodnić, że nowa polityka nie oznacza naginania interesów rządu Maduro, który wielokrotnie represjonował opozycję demokratyczną.

Biden zaczął zmieniać politykę Trumpa w 2022 roku, łagodząc ograniczenia nałożone na Chevron, od dawna głównym producentem w Wenezueli i umożliwienie mu sprzedaży wydobywanej tam ropy do Stanów Zjednoczonych. Nie przewiduje się nałożenia na spółkę żadnych dodatkowych ograniczeń według urzędnika rządu USA, który wypowiadał się pod warunkiem zachowania anonimowości zgodnie z przepisami administracyjnymi, jeśli szersza ogólna licencja zostanie cofnięta.

Urzędnicy administracji rozpoczęli negocjacje z rządem Maduro pod naciskiem wenezuelskiej opozycji i działających tam firm, wywołując niezadowolenie części wpływowych członków Kongresu, zwłaszcza dwóch republikańskich senatorów z Florydy, Ricka Scotta i Marco Rubio, a także senatora Teda Cruza (R) -Tex.).

Krytycy wyrazili wątpliwości, czy złagodzenie sankcji będzie miało zamierzony wpływ na Maduro.

„Zrezygnowaliśmy z naszej wpływowości, kiedy w ogóle znieśliśmy sankcje… w oparciu o obietnicę, której wszyscy wiedzieli, że nie dotrzyma” – powiedział Eric Farnsworth, ekspert ds. Ameryki Łacińskiej w waszyngtońskim biurze Rady ds. Americas and the Americas Society oraz były urzędnik Departamentu Stanu. „Czy próbujecie teraz ponownie nałożyć sankcje i na jakim szczeblu?”

Powrót do polityki sankcji za czasów Trumpa mógłby zdenerwować ważne lewicowe rządy w regionie, zwłaszcza Brazylię i Kolumbię, które zmagają się z własnymi problemami migracyjnymi z sąsiedniej Wenezueli. Indie stały się także krytycznym partnerem USA głównym importerem wenezuelskiej ropy naftowej w ramach bardziej liberalnej istniejącej licencji.

„Najgorsze, co może się zdarzyć, to to, że postrzega się nas jako zwolenników złej polityki, którą odziedziczyliśmy od administracji Trumpa” – powiedziała osoba zaznajomiona z tą kwestią. „Maduro poszedłby na lipcowe wybory ze wszystkimi ograniczeniami i zrzuciłby winę na nas. A kraje, z którymi musimy współpracować w sprawie migracji” i innych kwestii, „pośpieszą z normalizacją stosunków” z Maduro i „zwrócą się przeciwko nam jako agresorom i reżimowi jako ofierze”.

Proponowany nowy środek nadal pozwalają na „ulgę dla krajowej gospodarki” poprzez dostarczanie zamienionego gazu i innych produktów rafinacji ropy naftowej na wenezuelską energię elektryczną, rolnictwo i gaz, powiedział David L. Goldwyn, który za rządów Obamy był specjalnym wysłannikiem Departamentu Stanu i koordynatorem ds. międzynarodowych spraw energetycznych .

Istniejąca licencja miała ograniczony pozytywny wpływ na przepływ środków pieniężnych do Wenezueli i nie zapewniła jeszcze szerszego dostępu do rynku amerykańskiego, częściowo z powodu niepewności co do jej sześciomiesięcznego limitu, powiedział Francisco Monaldi, ekspert ds. wenezuelskiej energii na Uniwersytecie Rice w Houston.

Firmy zagraniczne, w tym niektóre ze Stanów Zjednoczonych, zaczął badać możliwe nowe kontrakty w Wenezueli w nadziei, że złagodzenie sankcji będzie trwałe. Ale koniec licencji byłby korzystny Według jednego z liderów biznesu sektora naftowego, który przemawiał w programie, interesy Chin, Iranu i Rosji warunek anonimowości w związku z obecnie niepewną sytuacją w celu ochrony poufności swojej działalności.

Z sankcjami, osoba stwierdził: „Amerykański konsument jest zmuszony płacić za złą politykę zagraniczną kraju, podczas gdy Chiny kupują ropę po obniżonych cenach”.

Rząd Maduro zakazał, ze względu na zarzuty korupcji potwierdzone przez powołany przez Maduro Sąd Najwyższy, wybranej kandydatce głównej koalicji opozycji, Maríi Corinie Machado, kandydowania w wyborach prezydenckich. Po przejęciu prawyborów opozycji Machado nie był w stanie zarejestrować się jako kandydat przed ostatecznym terminem, który upłynął w ubiegły poniedziałek. Rejestracja wybranej przez nią alternatywy również została zablokowana. W ostatniej chwili koalicji udało się zarejestrować tymczasowego kandydata, byłego wenezuelskiego dyplomatę Edmundo Gonzáleza.

Teraz historycznie skłócona opozycja w kraju próbuje uzgodnić kandydata jedności, który mogą poprzeć wszystkie frakcje. Jeśli rząd na to pozwoli, opozycja to zrobi do 20 kwietnia, aby zaproponować zastępcę Gonzáleza.

Blokady wyborcze Maduro wywołały w tym tygodniu rzadkie potępienie ze strony przywódców Kolumbii i Brazylii, rządów zwykle postrzeganych jako bardziej przyjazne przywódcom Wenezueli niż inne na półkuli. Prezydent Brazylii Luiz Inácio Lula da Silva powiedział w czwartek, że nie ma uzasadnionego powodu, aby Maduro zakazywał kandydatom opozycji kandydowania.

Ana Vanessa Herrero z Caracas przyczyniła się do powstania tego raportu.