Mindy Kaling Velma jest tutaj! to dziwne! A każdy, kto nie chce się do tego przyzwyczaić, powinien być przygotowany na kpiny w zwiastunach promocyjnych.

Ta seria przedstawia historię jednej z najbardziej kultowych animowanych detektywów w sposób, który poważnie traktuje zarówno jej motywacje, jak i relacje. Zamiast odtwarzać tę samą dynamikę, którą widzieliśmy od dziesięcioleci między członkami Mystery Inc., Velma daje nam wgląd w pochodzenie grupy i relacje, które pomogły ukształtować naszą tytułową postać, Daphne, Freda i Kudłatego we wścibskie dzieciaki, które wszyscy znamy i kochamy.

Nawet na pierwszy rzut oka nie są to te same postacie, które widzieliśmy od dziesięcioleci: grafika i obsada głosowa zręcznie łączą się, nadając głębi wcześniejszym (czasem dosłownie) jednowymiarowym postaciom. Podczas gdy stylizowane proporcje przeprojektowanych rozwiązań zagadek mogą być nieco irytujące, gdy wszyscy przyzwyczailiśmy się do szalejącego „syndromu tej samej twarzy” w animowanych mediach, różnorodność kształtów ust, nosa i oczu pozwala na bardziej rozpoznawalne twarze . W połączeniu z częstymi, przesadzonymi zbliżeniami sama oprawa wizualna tworzy silniejszy związek emocjonalny z postaciami, niż doświadczyliśmy wcześniej.

Velma szybko odróżnia się od poprzednich wersji PG Scooby-Doo z większą ilością kreskówkowej nagości i krwi w ciągu pierwszych 10 minut niż w ciągu ostatnich 50 lat razem wziętych. Wyśmiewa się z tej dokładnej koncepcji — oczywiście pod prysznicem. Nasza pierwsza bohaterka na ekranie beztrosko pyta swoich kolegów z klasy: „Czy zauważyłyście, że odcinki pilotażowe programów telewizyjnych zawsze zawierają więcej darmowego seksu i nagości niż reszta serii?” przed rozebraniem się i przystąpieniem do nagiej walki. Scena jeszcze bardziej podnosi meta ante, by ogólnie przyjąć tropy horroru, gdy Velma żartuje: „Krista, gdyby to był program, zostałbyś zabity za bycie napalonym!”

Wynikający z tego chaos ujawnia, że ​​Daphne (podgłośniona zmysłowo, wrednej dziewczyny przez Constance Wu) i Velma (oczywiście Kaling) są, boleśnie, byłymi najlepszymi przyjaciółkami. W większości wersji Scooby-Doo są tylko przyjaciółmi, ale przeszłość (nie mówiąc już o eksploracji ich związku) jest rzadko wyjaśniana. Posiadanie zarówno klasycznego tropu „przyjaciół z dzieciństwa”, jak i ustawienia „wrogów kochanków” daje szansę, aby dowiedzieć się więcej o tych postaciach, jednocześnie wskazując wcześnie, że ich związek prowadzi do czegoś więcej. Ich przeszłe zranienia i obecne różnice są jeszcze bardziej uwydatnione, gdy kolega z klasy zostaje brutalnie zamordowany, a Velma musi znaleźć prawdziwego zabójcę, aby uniknąć aresztowania.

Zdjęcie: Warner Media

Chociaż jej umiejętność znajdowania wskazówek nigdy nie była kwestionowana, ta seria ustanawia głęboki osobisty związek z rozwiązywaniem zagadek w ogóle, a konkretnie z tajemnicą otaczającą zniknięcie jej matki. Zniknięcie jej ukochanego (jeśli nękanego) rodzica i wynikające z tego poczucie winy prowadzi do żywych halucynacji. Scooby-Doo zawsze prosperował jako komedia grozy, zwłaszcza gdy pozwala się jej być naprawdę przerażającym. Tak jest z pewnością w przypadku halucynacji, ze szponiastymi dłońmi popełniającymi akty horroru ciała na poziomie Junjiego Ito, jasną limonkowozieloną poświatą wokół ust z kłami i mackami oraz małym powrotem do klasycznych obrazów „groźnych oczu w czarnej jak smoła ciemności” w odbicie kałuży, z której wyłania się pierwsza halucynacyjna ręka.

Oprócz wizualnego nawiązania do momentów z potworami z poprzednich serii, wizje te przedstawiają momenty wrażliwości Velmy, które prowadzą do ujawnienia dwóch kluczowych relacji. Pierwszym jest, gdy Norville (znany również jako Kudłaty, ale w tym momencie znany ze swojego okropnego, okropnego, niedobrego kanonicznego imienia) wyznaje swoją miłość, próbując wyrwać ją z halucynacji. To działa, choćby dlatego, że sprawia, że ​​Velma śmieje się w niekontrolowany sposób, ku wielkiemu rozczarowaniu Norville’a. Po drugie, Daphne wyrywa ją z halucynacji, stosując znacznie inne (i lepiej przyjęte) podejście.

Romantyczne uwikłania postaci Scooby-Doo zmieniały się przez dziesięciolecia, ale jedno pozostaje niezmienne: dziwaczne interpretacje Velmy zawsze tam były. Od jej animowanego stylu i zachowania po jej portrety na żywo (w tym grana przez Hayley, dziwaczna Kiyoko w 2009 roku Scooby Doo! Tajemnica się zaczyna i 2010 roku Scooby Doo! Klątwa potwora z jeziora), wskazówki były tam przez cały czas, wystarczająco oczywiste, aby je wychwycić, nawet jeśli chwilowo zgubiłeś okulary. Mnóstwo memów mówi, że nie ma dla niej „heteroseksualnego wyjaśnienia”. wiedząc, jak brzmią jęki Daphnei rzadko okazuje się, że jest zainteresowana randkami z mężczyznami.

Poprzednie wersje w dużej mierze odrzuciły odczyty fanów na temat queerowości Velmy. Ale próba zmuszenia swojej postaci do związku z Kudłatym (ponieważ Fred i Daphne są razem, pozostała dwójka też powinna się połączyć!) rzadko wychodzi tak naturalnie, nawet dla innych postaci. W Scooby Doo! Firma Mystery Incorporated okazuje się, że spotyka się z Kudłatym, ku wielkiemu rozczarowaniu Scooby’ego Apokalipsa Scooby’ego Ogłoszenie ciąży przez Velmę spotyka się z szokiem ze strony Daphne, która twierdzi, że nie sądziła, by Velma interesowała się mężczyznami. Kiedy pozwolono jej na mniej heteroseksualny portret — życie z Daphne w walentynkowym odcinku Co nowego, Scooby Doo? lub ich interakcje w filmie akcji na żywo z 2002 roku (i rzekomo przerwany pocałunek podczas sceny zamiany ciała) — wciąż jest to tylko sugestia, bez względu na to, jak mocno. Chociaż okazuje się, że jest postacią, która nie boi się dążyć do tego, czego chce, jeśli chodzi o romantyczne zainteresowanie kobietami, Velmie zawsze pozwalano jedynie na sugestię, a nie potwierdzenie. Do teraz.

Zdjęcie: Warner Media

Ponieważ seksualność Velmy jest teraz kanonem, widzimy również aktualizację postaci Daphne. Kobiety z Mystery Inc. są wreszcie w centrum uwagi, mogą być pełnymi, dynamicznymi postaciami, co jest szczególnie istotne ze względu na to, jak Daphne była przedstawiana w przeszłości. Charakterystyczna dama w niebezpieczeństwie i przypuszczalna miłość Freda w większości iteracji Scooby-Doo, Daphne rzadko otrzymuje jakikolwiek poziom sprawczości. Nawet jej fizyczne miejsce pobytu jest często poza jej kontrolą, ponieważ często znika w zapadni lub zostaje porwana przez złoczyńcę, podczas gdy reszta grupy jest rozproszona. W najlepszym przypadku użyczyła czystej glazury „girl power” z ambicjami bycia pisarką tajemnic lub posiadania podstawowych umiejętności obronnych.

Dlatego tak cholernie odświeżające jest to, że to ona ratuje życie. Velma jest w niebezpieczeństwie z powodu swoich halucynacji, a Daphne ratuje ją pocałunkiem.

Dodano też więcej niuansów, bez uszczerbku dla jej statusu „Daphne podatnej na zagrożenia”. Po prostu okazuje się, że chociaż raz niebezpieczeństwo jest jej wyborem i czymś, czego aktywnie szuka. Udowodniono, że jest więcej niż zdolna do unikania porwania lub ograniczania i jest zdeterminowana, by kształtować własną tożsamość (w tym sprzedawać narkotyki, mimo że „zamazuje jej markę” postacią złej dziewczyny) i dążyć do własnych celów, a mianowicie odnalezienia swojego narodzin rodzice.

Widząc, że zarówno Velma, jak i Daphne mają własne życie i motywacje, nie tylko czyni je bardziej interesującymi postaciami, ale także nadaje ich relacjom bardziej realistyczną (i uroczą) podstawę. Nieprzekonująca próba Velmy, by zaprzeczyć, że pocałowała Daphne, mówiąc takie rzeczy jak „Gorączka tysiąca słońc przechodząca między nami? Co?!” do Norville po prostu nie miałby takiej wagi bez nowo odkrytej, zademonstrowanej zdolności tych postaci do wzięcia życia we własne ręce.

Zdjęcie: Warner Media

Zdjęcie: Warner Media

Zdjęcie: Warner Media

Podczas gdy postacie Velmy i Daphne wydają się być zaktualizowanymi wersjami ich wcześniej słabo rozwiniętych jaźni, Fred i Norville są drastycznie różni. Norville jest ukochanym i kujonem, pozbawionym ogromnych kanapek i swojego zwykłego psiego towarzysza. Humor jego postaci wydaje się być sprzeczny z oczekiwaniami, jakie zwykle mamy wobec tej roli, jak wtedy, gdy wprost stwierdza, że ​​nienawidzi narkotyków, ze śmiertelną powagą mrugając do kamery. Fred jest rozpieszczonym, dziecinnie bogatym dzieciakiem, który ma niewiele do swojego charakteru poza niepewnością ciała, dopóki nie zostanie skazany za morderstwo. Dwóch męskich członków Mystery Inc. ma na sobie zaktualizowane wersje swoich charakterystycznych strojów i razem biega przez klasyczne „Scooby-Dooby Doors”, ale poza tym są zasadniczo antytezami swoich zwykłych siebie.

Jako punkty wyjścia dla tych postaci, jest w porządku. Nadal istnieją małe powiązania z ich bardziej znanymi tożsamościami, na przykład Norville jest mało znanym vlogerem z przekąskami, a Fred jest spadkobiercą fortuny Ascot. Idealnie byłoby, gdyby obecna odległość od oczekiwanych osobowości zaowocowała bogatszymi łukami postaci, które wyjaśniają, w jaki sposób stali się Kudłatym i Fredem. I być może pokazać, jak „miłosny czworokąt” przekształca się w potężny polikuł rozwiązujący tajemnice? Lub przynajmniej daj nam punkt wyjścia do spin-offu o nowo gotowej Gigi (jednej z popularnych przyjaciółek Daphne) będącej członkiem-założycielem Hex Girls.

Niezależnie od tego, co ma nadejść, Velma awansowała jako główna bohaterka powinna była być cały czas. Ona i Daphne wreszcie mogą kształtować własne przeznaczenie, miejmy nadzieję, że jako szczęśliwa para na ekranie, na którą wszyscy zasługujemy. Do tego czasu długo oczekiwany pocałunek i przyjacielskie uściski, w których „dotykanie cycków, żadnego krocza” zdecydowanie rozwiązuje jedną odwieczną zagadkę dla fanów, jednocześnie odkrywając potencjał lepszej przyszłości dla naszych dwóch ulubionych detektywów.