W ostatecznym zarządzeniu dr Annabelle Bennett, jedynej arbitrki Sądu Arbitrażowego ds. Sportu (CAS), które potwierdziło, że Vinesh Phogat opuści Paryż bez medalu, nie można było zignorować kilku kluczowych uwag. Sekcja 10.107 stwierdza, że ​​„warto powtórzyć, że ani utworzenie, ani ważność polityki UWW nie są przedmiotem obrad Jedynego Arbitra i nie ma dowodów ani wniosków co do powodu takiej polityki”.

Bennett nazwała również listę ważenia drugiego dnia, która zdyskwalifikowała Vinesh z jej finału, „tajemniczą”. Skomentowała również, że język zasad UWW był „niefortunny” – oznacza to „wadliwy” lub „nieodpowiedni w zastosowaniu”. Jej najbardziej rozpowszechnionym słowem w Indiach było to: że konsekwencje nieudanego drugiego ważenia były „drakońskie”. Bennett napisała, że ​​„konsekwencją eliminacji bez rankingu z rundy, do której uznano Zawodniczkę za niedopuszczalną… wydaje się być sprawiedliwsze rozwiązanie”.

Sprawiedliwsze rozwiązanie w porównaniu z tym, co się wydarzyło: Vinesh ukarana za rundy, w których wygrała jako uprawniona zawodniczka. Ale jak napisano w 10.107, Bennett nie znalazł żadnego wyzwania ani problemu podniesionego w kwestii ważności lub uzasadnienia „drakońskich” konsekwencji przedstawionych CAS.

Bycie mądrym po wydarzeniu można by uznać za przemądrzałość, ale czyż nie o to chodziło w sytuacji, w której znalazła się Vinesh? O zasadniczej niesprawiedliwości i nieproporcjonalności zasad, które wykluczyły ją z trzech rund zawodów pierwszego dnia z powodu nieudanego ważenia drugiego dnia?

I nie chodzi o serię argumentów o marnowaniu czasu, które znajdują się w nakazie. Że 100 g to za mało. Albo o pedanterię, że „on” nie oznacza „ona”. Albo o bezsensowność słów „międzynarodowe zawody” obejmujące lub wykluczające igrzyska olimpijskie. Zgodnie z nakazem CAS nie ma wzmianki o tym, że UWW zostało poproszone o wyjaśnienie, jakie było uzasadnienie i/lub naukowy argument za ich dwudniową zasadą odchudzania i odpowiednimi konsekwencjami. Nakaz nie odnosi się do żadnego stanowczego lub stanowczego sprzeciwu wobec zasady, która ukarała Vinesha.

UWW jest federacją sportową. Globalna czy inna, większość z nich nie jest usprawnionymi, przemysłowymi konglomeratami z dokumentami bez luk. Mówi się, że zasady UWW są zbyt luźno sformułowane. Podczas igrzysk olimpijskich w Paryżu przewodnik dla liderów drużyn UWW przekazywany szefom drużyn narodowych powoływał się na zasady z 2019 r., a nie na zaktualizowaną wersję ze stycznia 2023 r. Tajemnicze, niefortunne, drakońskie i niechlujne.

UWW powinno zostać poproszone o przedstawienie tego, co Bennett nazwał „formowaniem lub ważnością” swoich zasad. Jakie było uzasadnienie dla tolerancji 2 kg dla innych wydarzeń, ale nie dla igrzysk olimpijskich? Dlaczego ważenie pierwszego dnia trwa 30 minut, a drugiego dnia 15 minut? Jak UWW zareagowałoby na zarzut, że jego zasady lub kary dotyczące redukcji wagi są arbitralne i/lub szkodliwe dla zdrowia sportowców? Nie oznacza to, że Bennett zmieniłaby swoją ostateczną decyzję. Ale mogłoby to przynajmniej doprowadzić do ponownej oceny polityki przez UWW.

Jest jeszcze jedno pytanie. Dlaczego tak długo trwało, zanim Hindusi na stanowiskach kierowniczych zareagowali prawnie na dyskwalifikację indyjskiego sportowca w Paryżu? Vinesh została zdyskwalifikowana około 8 rano czasu paryskiego, jej ostateczna rozprawa miała się odbyć około 10 godzin później, o 18:15. Jej prawny protest złożony przez francuskich prawników pro bono trafił do wydziału ad hoc CAS o 16:45, a IOA została wymieniona jako strona zainteresowana.

Pomyśl, ile nagłówków przeczytaliśmy o urzędnikach Narodowej Federacji Sportu (NSF) pędzących do sądu z maksymalną prędkością po tymczasowe zarządzenia, aby „wstrzymać” wynik wyborów? Albo uchylić decyzje sądów niższej instancji dotyczące zarządzania? Albo cofnąć decyzje dotyczące nominacji urzędników? W ciągu ostatnich 12 miesięcy szachy, zapasy, siatkówka, jeździectwo, piłka nożna, piłka ręczna, aby wymienić tylko kilka, pędziły do ​​sądu.

Jednak pierwsza reakcja kogokolwiek, kto miał władzę, by działać w interesie Vinesha po dyskwalifikacji – indyjskiej delegacji olimpijskiej, najważniejszych szefów IOA, przedstawicieli Wrestling Federation of India i/lub ministerstwa sportu związkowego, wszystkich z prawnymi orłami na wezwanie – była niczym przez wiele godzin. Ich intencje i oświadczenia reakcyjne były dobrze zamierzone, ale nie było szybkości reakcji. Żadnego prawnego ruchu, by powstrzymać finał. Żadnej pilności, by zapewnić, że szansa indyjskiego sportowca na udział w finale olimpijskim będzie mogła być promowana tak bardzo, jak to możliwe. Nawet gdyby się nie udało, przynajmniej wszystko zostało wypróbowane. Kiedy wniosek prawny dotarł do CAS, było już za późno, by powstrzymać finał.

Pamiętaj o tej liczbie: osiem godzin, 45 minut. Czas między dyskwalifikacją Vinesha a pierwszą odpowiedzią prawną IOA jako zainteresowanej strony. I czy będzie jakaś kontynuacja po tym werdykcie CAS? Czy IOA lub ministerstwo będą szukać dodatkowych środków prawnych? Najlepiej nie wstrzymywać oddechu.

Anomalia wokół Olimpiady Vinesh na tym się nie kończy. Oficjalna strona internetowa Paryża 2024 wymienia Vinesh jako drugą od dołu z LFO (przegrana walkowerem) przy jej nazwisku. Całkowita liczba punktów Vinesh przedstawia się następująco: punkty klasyfikacyjne 9, punkty techniczne wygrane 15 i punkty stracone 7.

Książka z wynikami końcowymi igrzysk olimpijskich UWW nie zawiera również żadnej logicznej notatki o nieobecności Vinesha poza drabinką drabinek od półfinału do finału. Nie wymienia ani walkowera, ani dyskwalifikacji. Pod kolumną Waga-II zaznaczono X dla wszystkich zapaśników biorących udział w zawodach, z wyjątkiem Yui Susaki i Oksany Livach. Srebrni i złoci medaliści również są oznaczeni jako X. Jeśli nie wiedziałeś nic o tym, co wydarzyło się w kategorii 50 kg, te dokumenty nie mają sensu.

Wymazanie Vinesh pomiędzy półfinałami a finałami zawiera kolejną zagadkę. Jeśli jej pierwszy dzień zawodów mógł zostać zdyskwalifikowany, to w jaki sposób zapaśnicy, których pokonała, pojawili się w repasażu? Czy UWW nie można było zapytać, jak reguła mogła zarówno zdusić, jak i oddusić tego samego zawodnika? Tego niezwykłego zawodnika, naszego zawodnika?