Próba przejścia do historii przez Virgin Orbit poprzez wystrzelenie pierwszego zestawu satelitów z brytyjskiej ziemi w poniedziałek wieczorem nie poszła zgodnie z planem, co spowodowało utratę wszystkich dziewięciu satelitów na pokładzie.

Cosmic Girl, zmodyfikowany 747, kołował ku historii, gdy wystartował o 17:02 czasu wschodniego z portu kosmicznego Cornwall w Newquay w Anglii, mając nadzieję na pomyślne ochrzczenie nowego portu kosmicznego. Gdy samolot osiągnął wysokość 35 000 stóp, wystrzelił rakietę o nazwie LauncherOne, która następnie wystrzeliła swoje ładunki w kosmos.

Wewnątrz osłony ładunku LauncherOne schowanych było dziewięć małych satelitów, reprezentujących siedmiu różnych klientów. Dwustopniowa rakieta została specjalnie zaprojektowana do poziomego wynoszenia na orbitę małych satelitów. Zamiast tradycyjnej rakiety, która unosi się pionowo z platformy startowej, LauncherOne został zaprojektowany tak, aby można go było przymocować do samolotu i odpalić na określonej wysokości przed umieszczeniem ładunku na wyznaczonych orbitach.

Pierwszy i drugi stopień rakiety rozdzieliły się zgodnie z planem, przy czym górny stopień rakiety zakończył prawie pięciominutowe spalanie przed przejściem na długie wybrzeże przed rozmieszczeniem ładunku. Po odpaleniu szybko okazało się, że coś jest nie tak.

„Wygląda na to, że LauncherOne doznał anomalii, która uniemożliwi nam wejście na orbitę podczas tej misji” — powiedział Chris Relf z Virgin Orbit, dyrektor ds. inżynierii i weryfikacji systemów, podczas transmisji internetowej z misji. Szczegóły nie były od razu dostępne, ale przedstawiciele firmy poinformowali, że anomalia doprowadziła do utraty wszystkich dziewięciu ładunków na pokładzie rakiety.

LauncherOne przewoził dziewięć małych satelitów wewnątrz owiewki ładunkowej, w tym ładunki dla brytyjskiego Ministerstwa Obrony, rządu brytyjskiego, polskiego Cubesata, satelity dla Sułtanatu Omanu i Laboratorium Badawczego Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych.

Misja o nazwie „Start Me Up” wzięła swoją nazwę od piosenki legendarnego brytyjskiego zespołu The Rolling Stones.

„Nie mogę sobie wyobrazić bardziej idealnej nazwy dla pierwszego startu z Wielkiej Brytanii” — powiedział Sir Richard Branson, miliarder, który założył linię lotniczą Virgin Atlantic i firmę lotniczą Virgin Galactic. Branson jest także współwłaścicielem Virgin Orbit.

Według Bransona, wszystkie premiery Virgin Orbit zostały nazwane, aby uhonorować kultowe momenty w długiej muzycznej historii Virgin, takie jak podpisanie przez firmę The Rolling Stones. Do tej pory Virgin Orbit ma na swoim koncie pięć startów, z których wszystkie wystartowały z jej amerykańskiego portu kosmicznego w Kalifornii.

Po nieudanym pierwszym locie testowym w maju 2020 r. kolejne cztery misje zakończyły się sukcesem, a firma wysłała na orbitę 33 satelity. Niestety, firma dopisuje do swoich rekordów kolejny nieudany lot.

Technika poziomego wystrzeliwania statku kosmicznego z rakiety przymocowanej do samolotu pasażerskiego została opracowana ponad 20 lat temu jako tani sposób wystrzeliwania mniejszych satelitów. Tradycyjne rakiety były zbyt drogie, aby wystrzelić określone ładunki, a to zapewniło nowy sposób dotarcia w kosmos.

Jednak wraz ze wzrostem liczby startów małych satelitów może to okazać się pierwszym z wielu startów dla Wielkiej Brytanii i Virgin Orbit. Ten rodzaj misji zapewnia elastyczność startu z dowolnego miejsca, które ma pas startowy i może zagwarantować, że satelity dotrą na zamierzone orbity. Oferuje również inną opcję dla europejskich klientów, którzy mieli do czynienia z opóźnieniami Ariane 6, uziemieniem rakiet Vega po nieudanej próbie wystrzelenia i utratą dostępu do rosyjskich pojazdów Sojuz po rosyjskiej inwazji na Ukrainę.

„Kiedy spojrzy się na sposób, w jaki rozwija się gospodarka na niskiej orbicie okołoziemskiej, jest to miejsce, w którym wszyscy chcą umieścić swoje satelity, czy to w celu zmiany klimatu, obserwacji lub rozwoju miast, czy też w celach bezpieczeństwa” — powiedział Ian Annett, zastępca dyrektora generalnego brytyjskiej Agencji Kosmicznej przed startem. „Możliwość uzyskiwania dostępu do LEO za pomocą mikro-uruchomień zdecydowanie nie jest rynkiem statycznym — to rynek, który wciąż rośnie”.

W tym celu przekształcenie małego lotniska Newquay w Spaceport Cornwall kosztowało 20 milionów funtów (24 miliony dolarów). „Podstawy już tu były” – powiedziała przed poniedziałkowym startem Melissa Thorpe, dyrektor generalny Spaceport Cornwall. „Mamy jeden z najdłuższych pasów startowych w Wielkiej Brytanii i tylko zespół, który przekształci go w port kosmiczny”.

Thorpe powiedział również, że zespół pracował nad wzmocnieniem dróg kołowania i zbudowaniem ośrodka integracji systemów kosmicznych, w którym klienci mogliby połączyć swoje satelity z wyrzutnią.

Ale Spaceport Cornwall to tylko jedna z siedmiu lokalizacji w Wielkiej Brytanii, którym krajowa agencja kosmiczna przyznała fundusze w 2017 r. Inne obiekty startowe obejmują jeden na północy Szkocji, a także na Szetlandach.

Thorpe mówi, że pomimo niepowodzenia tego inauguracyjnego startu z Wielkiej Brytanii, nadal może on zainspirować inne kraje europejskie do inwestowania w porty kosmiczne i przyłączenia się do przemysłu lotniczego. Urzędnicy Virgin Orbit powiedzieli, że firma chce ugruntować swoją pozycję jako mająca możliwość wystrzelenia z dowolnego miejsca, w którym może wylądować 747.

Ale aby to zrobić, musi udowodnić, że może pomyślnie uruchomić się z wielu lokalizacji.