Vodafone Idea Ltd (Vi) zaapelowała w poniedziałek do Sądu Najwyższego o pilne rozpatrzenie jej wniosku o wznowienie postępowania przeciwko wcześniejszemu orzeczeniu sądu dotyczącemu jej należności z tytułu skorygowanego przychodu brutto (AGR).

Prezes Sądu Najwyższego DY Chandrachud zapewnił firmę telekomunikacyjną, że decyzja o umieszczeniu sprawy na liście zostanie wkrótce podjęta.

Starszy prawnik Harish Salve, reprezentujący Vodafone Idea, powiedział, że firma zamierza pozyskać finansowanie dłużne, aby uregulować swoje zobowiązania, ale potencjalni pożyczkodawcy wymagają jasności co do dokładnej odpowiedzialności firmy.

Jak powiedział Salve, Vodafone Idea złożył petycję w zeszłym roku.

Twierdził, że Departament Telekomunikacji (DoT) popełnił błędy w obliczeniu ostatecznego zapotrzebowania i że Vodafone Idea nie zostało przesłuchane przed nałożeniem kary.

Operatorzy telekomunikacyjni są zobowiązani do płacenia rządowi rocznej opłaty licencyjnej stanowiącej pewien procent ich skorygowanego przychodu brutto, co sprawia, że ​​definicja AGR ma kluczowe znaczenie dla ich rentowności.

Salve poinformował również, że spółka Vodafone Idea przeszła restrukturyzację, odnosząc się do decyzji o zamianie składek rządowych na kapitał własny, w wyniku czego rząd Indii stał się największym udziałowcem w spółce, posiadając ponad 32% udziałów.

₹1 bilion w opłatach telekomunikacyjnych

We wrześniu spółki Bharti Airtel Ltd i Vodafone Idea złożyły wnioski o przeprowadzenie postępowania naprawczego.

Petycje wynikały z postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 1 września 2020 r. nakazującego firmom telekomunikacyjnym uiszczanie składek AGR w okresie 10 lat. W lipcu 2021 r. Sąd Najwyższy oddalił wniosek o korektę żądania składek AGR, przy czym firmy telekomunikacyjne twierdziły, że w obliczeniach wystąpiło wiele błędów, których łączna kwota wyniosła ponad ₹1 trylion.

Vodafone Idea w swoim piśmie do Sądu Najwyższego wyraziło zaniepokojenie swoim kryzysem finansowym, stwierdzając, że żądania AGR przekroczyły kwotę kapitału i nalegając, że działało w dobrej wierze, kwestionując definicje przychodów.

Sąd Najwyższy w swoim orzeczeniu z 2020 r. nakazał firmom telekomunikacyjnym zapłatę 10% należności z góry do 31 marca 2021 r., z odroczonym harmonogramem płatności do 2031 r. Każdego roku 10% kwoty miało być płacone do 31 marca.

Sąd Najwyższy stwierdził również, że nie będzie żadnej rewaluacji należności AGR, a każde opóźnienie będzie skutkowało naliczeniem odsetek, kar i zarzutów obrazy sądu.

DoT oszacował, że Airtel jest winien ₹43 980 crore w składkach AGR, podczas gdy szacunki Airtel wyniosły ₹13 004 crore. W przypadku Vodafone Idea, żądanie DoT wynosiło ₹58 254 crore, w porównaniu do wyceny spółki ₹21 533 crore. Tata Teleservices stanęła przed żądaniem ₹16 798 crore, podczas gdy jego obliczenie wynosiło ₹2,197 crore.

Spór o definicję

Problem ten sięga czasów National Telecom Policy (NTP) z 1999 r., która zezwalała firmom telekomunikacyjnym na płacenie opłat za licencje i widmo jako procent od ich rocznego dochodu. Jednak pojawiły się spory dotyczące definicji przychodu brutto, przy czym firmy telekomunikacyjne argumentowały, że AGR powinien obejmować wyłącznie dochód z działalności telekomunikacyjnej, podczas gdy DoT opowiadał się za szerszą definicją obejmującą wszystkie przychody.

W 2015 r. Trybunał Apelacyjny ds. Rozstrzygania Sporów Telekomunikacyjnych (TDSAT) orzekł, że AGR należy obliczać wyłącznie na podstawie przychodów z usług telekomunikacyjnych.

Jednak w 2019 r. Sąd Najwyższy orzekł, że AGR powinien opierać się na całkowitym dochodzie firmy, niezależnie od jego źródła, i pozwolił Centrum odzyskać około ₹92 000 crore od firm.