Pete Davidson osiągnął wiele dzięki… byciu Pete Davidsonem. Od ośmiu sezonów SNL, Davidson był najbardziej znany z tego, że grał samego siebie w segmentach „Weekendowych aktualizacji”, dostarczając zarówno bieżących komentarzy na temat swojego życia, jak i reagując na postrzeganie go przez opinię publiczną. W 2020 roku Pete Davidson ponownie w zasadzie zagrał siebie w Judd Apatow’s Król Staten Islandluźno autobiograficzna komedia o facecie, którego ojciec strażak zginął 11 września, który bierze narkotyki i generalnie nie chce dorosnąć.

W BupkisPete Davidson gra Pete’a Davidsona, luźną autobiograficzną wersję samego siebie, znanego z bycia w serialu SNLza to, że ma wielkiego konia w spodniach i za ojca strażaka, który zginął 11 września (zabawne, Edie Falco — grająca mamę Davidsona w Bupkis — wspomina kiedyś, że w filmie o życiu Davidsona grała ją Marisa Tomei, Król Staten Island).

Osobliwością opowieści o życiu Davidsona jest to, że nie poświęcają one zbyt wiele czasu temu, z czego Davidson jest najbardziej znany: jego życiu randkowemu. Umawiał się z Arianą Grande, Kate Beckinsale, córką Cindy Crawford, Kaią Gerber, Emily Ratajkowski i Kim Kardashian, ale te fikcyjne wersje życia Davidisona zawsze przedstawiają go jako mieszkańca Staten Island, który spędza cały swój czas włócząc się ze swoimi chłopcami. Spotkania celebrytów w Bupkis są w większości ulotne, podczas gdy Davidson jest przedstawiany jako facet, który masturbuje się w piwnicy swojej mamy, zamiast uprawiać seks z głównym bohaterem Bridgertona.

Nie chodzi o to, że życie Davidsona na Staten Island nie jest interesujące, chodzi o to, że wydobywa ten sam materiał (którego używa również w swoim stand-upie). Pete Davidson w Bupkis ma 29 lat, a Pete Davidson w Król Staten Island jest po dwudziestce, a jednak obie postacie w zasadzie grają Pete’a Davidsona, który istniał wcześniej Sobotni wieczór na żywo. Davidson gra zatrzymanych postaci rozwojowych, ale jego życie twórcze również zostaje zawieszone w 2014 roku.

Co próbuje Davidson Bupkis to kinowa, komediowa wersja jego życia, coś w rodzaju Atlanta Lub Dave’aale ląduje gdzieś bliżej Otoczenie. Atlanta I Dave’a obojgu udaje się umieścić swoich bohaterów w absurdalnych sytuacjach, ale bohaterowie pozostają uziemieni, ale ilekroć Davidson i jego współautorzy, Judah Miller i Dave Sirus, próbują to zrobić, Bupkis traci grunt pod nogami. Mianowicie, w ostatnim sezonie AtlantaPaper Boi zostaje uwikłany w masową strzelaninę w centrum handlowym i ledwo uchodzi z życiem. Jest intensywny, aw niektórych momentach naprawdę dziwny, ale wydaje się na tyle prawdziwy, że możemy zawiesić nasze niedowierzanie. W Bupkisz drugiej strony, Pete Davidson i jego załoga lądują w szybcy i wściekli– jak strzelanina, w której giną dwie osoby, a Davidson odchodzi. Czuje się bardziej Wile E. Coyote niż Dave’a.

Sytuacji przesadzonych jest bardzo dużo Bupkis które nie działają, aw przypadku ośmioodcinkowej serii, która trwa mniej niż cztery godziny, jest też dużo nieskoncentrowanych meandrów. To komedia o spotkaniach towarzyskich, ale czy ktoś naprawdę chce spędzać czas z Davidsonem lub jego wrednymi przyjaciółmi? To wymowne, że historie o mamie Davidsona, Amy, lub jego dziadku (Joe Pesci) i wujku (Brad Garrett), są często najlepszymi i najbardziej przejmującymi częściami serii, ponieważ często nie dotyczą Davidsona. W międzyczasie Davidson składa deklaracje na temat traumy z dzieciństwa, której doznał po stracie ojca, ale nigdy w pełni nie wydobywa żadnego z tych uczuć poza wielokrotnym powtarzaniem w trakcie serii, że chce się zabić.

Davidson ma w serialu dość poważną dziewczynę, Nikki (Chase Sui Wonders), ale spędza z nią bardzo mało czasu. Seria nigdy nie daje nam żadnego wglądu w to, jaki może być Davidson jako romantyczny partner, mimo że z tego jest najbardziej znany i Bupkis ma być autobiograficzna. W porządku, jeśli Davidson nie chce tam iść — chociaż nie miał problemu z zrobieniem tego w swoim programie specjalnym — ale odtwarza wiele tych samych nut z Staten Island tylko z większą liczbą występów celebrytów nie jest nowy ani interesujący. To tak jak z facetem, który powtarza dowcip po raz drugi, tylko głośniej, bo myśli, że nikt go nie usłyszał.

To nie znaczy, że tak Bupkis nie jest wart oglądania Jest kilka zabawnych momentów, choć niekoniecznie moment, w którym Davidson spuszcza się na swoją matkę. Kilka z tych celebrytów też jest świetnych: Jon Stewart, Al Gore, Ray Romano, Charlie Day i John Mulaney są najlepsi (przy czym ten ostatni w zasadzie pracuje trochę w serialu). Po prostu Davidson nie ma Hiro Murai do reżyserowania swoich odcinków; ma kumpla, z którym pracował Wielki okres dojrzewania, Jason Orley, który nie ma takiego talentu do nadawania tonu, stylu, klimatu. Kiedy Hiro Murai kręci czarno-biały odcinek, jest ku temu powód. Kiedy Pete Davidson kręci czarno-biały odcinek, chce, żebyś to zrobił myśleć jest powód.

Bupkis nie jest zły. Jest niespokojnie zabawny — zwłaszcza odcinek, który jest w zasadzie jego parodią Legion samobójców doświadczenie — ale zdecydowanie nie wymagane oglądanie. Jest powód, dla którego Peacock wyrzucił wszystkie osiem odcinków naraz, a powodem jest to, że serial nie byłby w stanie utrzymać zainteresowania widzów przez sześć lub siedem tygodni. Warto kliknąć „następny odcinek”, ale nie warto szukać raz w tygodniu.

Wszystkie odcinki „Bupkis” są już dostępne na Peacock.