Ślady urazu są głębokie i długotrwałe.

Psychiczne rany, które pozostawia, mogą prowadzić do problemów zdrowotnych; trauma we wczesnym dzieciństwie może prowadzić do problemów zdrowotnych w wieku dorosłym. Może również prowadzić do zmian w sposobie ekspresji genu, pozostawiając znacznik w DNA, fizyczny znak reakcji organizmu na zdarzenie.

Te znaczniki można zmierzyć. Według badań przeprowadzonych przez naukowców z Virginia Commonwealth University School of Pharmacy, opracowanie narzędzia, które mogłoby pomóc w identyfikacji markerów u dzieci, które są podatne na rozwój poważnych niekorzystnych warunków w późniejszym życiu, pozwoliłoby im wcześniej złagodzić złe wyniki.

„Patrząc na reakcje DNA związane z traumą, opracowaliśmy nowatorskie narzędzie do przewidywania długoterminowych zagrożeń dla zdrowia”, zgodnie z oświadczeniem dr Edwina Van den Oorda, dyrektora Centrum Badań nad Biomarkerami i Medycyny Precyzyjnej w VCU School of Pharmacy i główny autor badania.

Badanie zostało opisane w sierpniowym numerze Molecular Psychiatry i zostało przeprowadzone z grantem w wysokości 3,5 miliona dolarów za pośrednictwem Narodowego Instytutu Zdrowia Psychicznego. Opierał się na analizie danych i próbek krwi z badania dzieci i nastolatków w Karolinie Północnej, które rozpoczęło się w 1992 roku. Badanie Great Smoky Mountain, przeprowadzone przez Duke University i Departament Zdrowia i Opieki Społecznej Karoliny Północnej, rozpoczęło się od wielu dzieci, gdy miały od 9 do 13 lat i trwały do ​​​​30 roku życia.

Grupa Van den Oorda dokonała przeglądu próbek DNA zebranych podczas badania Duke’a w badaniu podłużnym, aby przyjrzeć się odpowiedziom DNA, znanym jako metylacja, z traumy w dzieciństwie i wykorzystać te informacje do oceny ich zastosowania w przewidywaniu zaburzeń psychicznych, w tym depresji lub nadużywania substancji i innych negatywnych skutków, takich jak ubóstwo, które może ujawnić się po latach. W ocenie opracowano oceny ryzyka, które były skutecznym predyktorem późniejszych problemów zdrowotnych.

Van den Oord zauważa, że ​​metylacja jest stosunkowo łatwa do zbadania.

Metylacja wychwytuje zmiany genetyczne wynikające z urazu i może być przydatna w przewidywaniu, kto jest podatny i jest bardziej skuteczna niż samoopis. Według Van den Oord nie tylko pokazuje, że dziecko przeżyło traumę, ale także, jak dana osoba zareagowała. Ponieważ jest to biomarker, jest to fizyczny marker, który jest dostępny w próbce krwi, co może okazać się przydatne u dzieci, które nie są w stanie mówić o traumatycznym wydarzeniu lub w przypadkach zaniedbania lub wykorzystywania seksualnego.

“[It’s] tak spektakularne, że wypadło tak dobrze” — mówi.

Van den Oord mówi, że następnym logicznym krokiem byłoby przejrzenie podobnego zestawu danych w celu porównania, aby ustalić, czy zaobserwowano podobne wyniki. Może to być problematyczne, ponieważ badane dane pochodziły z wyjątkowego badania podłużnego, które trwało 20-30 lat. Wymagałoby to kolejnej dotacji na prace.

– Musimy wrócić do laboratorium – mówi.

O epigenetyce

Pierwsze rzeczy na pierwszym miejscu

Twój epigenom składa się ze związków chemicznych, które regulują twój genom (twój zestaw genów/materiał genetyczny). Epigenetyka to nauka o tym, jak na geny może wpływać zachowanie (takie jak aktywność fizyczna) lub środowisko (takie jak toksyny lub to, co jesz). Zmiany zachodzą również podczas rozwoju i starzenia. Ponieważ czynniki środowiskowe mogą wpływać na ekspresję genów, indywidualna reakcja jest wyjątkowa; nawet bliźnięta jednojajowe mogą mieć różne wyniki w zakresie zdrowia i zachowania.

Co się dzieje

Czynniki te mogą wpływać na ekspresję genu, niezależnie od tego, czy jest on włączony, czy wyłączony. Nie ma to wpływu na twoją sekwencję genetyczną, a te zmiany w sposobie ekspresji genu mogą być odwracalne. Twój epigenom zmienia się przez całe życie pod wpływem czynników, takich jak palenie tytoniu lub choroby, które prowadzą do reakcji chemicznych i uszkadzają epigenom. Zdolność epigenomu do przystosowania się do różnych wydarzeń życiowych ma kluczowe znaczenie dla zdrowia, ale może również prowadzić do niekorzystnych skutków.

To badanie

Jednym ze sposobów śledzenia zmian w ekspresji genów jest monitorowanie metylacji DNA, rodzaju zmiany epigenetycznej, w której grupa chemiczna (grupa metylowa) jest dodawana do określonych miejsc w DNA, gdzie blokuje przyłączające się białka i zasadniczo wyłącza gen . Usunięcie grupy chemicznej nazywa się demetylacją, która włącza gen. Wykorzystano próbki krwi i rozdrobniono liczby, aby ocenić metylację DNA w około 28 milionach miejsc. Następnie zidentyfikowano zmiany w metylacji, które korelowały z doniesieniami o traumie, od poważnych obrażeń po przemoc seksualną. Naukowcy wykorzystali uczenie maszynowe na danych do wygenerowania ocen ryzyka, które okazały się predykcyjne w ocenie niekorzystnych skutków zdrowotnych, które wystąpiły wiele lat po traumie z dzieciństwa.

Źródła: Centers for Disease Control and Prevention, National Human Genome Research Institute, Virginia Commonwealth University