Po ośmiu wyniszczających miesiącach wojny muzułmanie w Gazie będą w niedzielę obchodzić ponure Id al-Adha, główne święto religijne obchodzone zwykle podczas dzielenia się mięsem wśród przyjaciół, rodziny i potrzebujących.

Adha oznacza ofiarę, a rytualne zabicie owcy, kozy lub krowy tego dnia ma być symbolem gotowości proroka Abrahama do poświęcenia swojego syna. Ale w tym roku prawie wszyscy w Gazie są w potrzebie. Głód ogarnął terytorium Palestyny, gdy Izrael rozpoczął ośmiomiesięczną ofensywę wojskową w enklawie i poważnie ograniczył dostęp do tego, co może wjechać, w tym pomoc humanitarną.

Wielu nie ma ochoty świętować.

„Nie będzie żadnego Eid ani żadnej atmosfery Eid” – powiedziała Zaina Kamuni, która mieszkała z rodziną w namiocie na piaszczystym obszarze w południowej Gazie zwanym Al-Mawasi. „Nie jadłem mięsa od pięciu miesięcy”.

„To będzie dzień jak każdy inny, taki jak Id al-Fitr” – dodała, odnosząc się do innego ważnego święta muzułmańskiego, które Gazańczycy obchodzili ponad dwa miesiące temu na tych samych warunkach.

Odkąd wojna rozpoczęła się 7 października po kierowanym przez Hamas ataku na Izrael, w którym według szacunków Izraela zginęło 1200 osób, mieszkańcy Gazy doświadczają intensywnych, regularnych bombardowań i nędzy. Według władz odpowiedzialnych za służbę zdrowia w Gazie zginęło ponad 37 000 osób, a głód jest powszechny.

„W obliczu utrzymujących się ograniczeń w dostępie do pomocy humanitarnej mieszkańcy Gazy w dalszym ciągu borykają się z rozpaczliwym poziomem głodu” – napisała w sobotę w mediach społecznościowych UNRWA, agencja Narodów Zjednoczonych ds. uchodźców palestyńskich, dodając, że ponad 50 000 dzieci wymaga leczenia z powodu ostrego niedożywienia.

W niedzielę izraelskie wojsko ogłosiło codzienną przerwę w operacjach wojskowych w pobliżu przejścia granicznego w południowej Strefie Gazy, aby umożliwić napływ większej pomocy na terytorium, chociaż nie było od razu jasne, czy dotrze znacznie więcej dostaw. Światowy Program Żywnościowy ONZ ostrzegł w ubiegłym tygodniu południowa Gaza mogła wkrótce odczuć katastrofalny poziom głodu, jakiego doświadczyli wcześniej mieszkańcy Gazy na północy terytorium.

Wielu mieszkańców Gazy zachowało nadzieję w związku z doniesieniami o negocjacjach i propozycjami porozumień o zawieszeniu broni między Izraelem a Hamasem. Jednak upływ każdego święta – w tym Bożego Narodzenia i Wielkanocy dla małej chrześcijańskiej populacji w Gazie – przypomina, jak zakorzeniona jest ta wojna.

W ubiegłych latach 53-letni Adnan Abdul Aziz mieszkający w Deir al Balah w środkowej Gazie mógł kupić jagnię i dokonać jego uboju w święto Eid. Rankiem w święto Id on i jego rodzina jedli na śniadanie wątróbkę jagnięcą, a na lunch przygotowywali z tego mięsa tradycyjne palestyńskie danie. Resztę przekazali rodzinie i przyjaciołom oraz potrzebującym.

Obecnie, z powodu braku prądu i wyższych kosztów na targowiskach, pan Abdul Aziz musi codziennie kupować żywność, w zależności od tego, co jest dostępne i na co go stać. Ale ucztowanie to nie jedyna rzecz, której będzie mu brakowało w tym roku, powiedział.

„Są wizyty i spotkania rodzinne, dawanie pieniędzy dzieciom, kupowanie wszystkim nowych ubrań, robienie słodyczy i odmawianie modlitw Eid” – powiedział. „W tym roku nic z tego nie będzie możliwe. Każdy jest smutny i stracił kogoś lub coś.”

Aya Ali Adwan, lat 26, zaręczyła się przed wybuchem wojny. Jej ślub, który miał się odbyć w lutym, został przełożony, a konflikt przerwał kolejną uroczystość.

Pochodzi z północnej Gazy. Podczas wojny ona i jej rodzina byli zmuszeni do ucieczki osiem razy. Teraz chronią się w ciasnym namiocie w Deir al Balah, gdzie upał sięga 35 stopni Fahrenheita, przez co w namiocie jest nieznośnie gorąco.

„Moja dusza jest zdruzgotana” – powiedziała. „Powinniśmy być zajęci przygotowaniami do Eid, na przykład pieczeniem ciastek i zwykłymi zadaniami, takimi jak sprzątanie domu i kupowanie ubrań, jak każda palestyńska rodzina przed Eid. Ale w tym roku nie ma nic.”

Powiedziała, że ​​wielu krewnych, którzy odwiedziliby ich dom podczas Eid, zginęło podczas wojny.

„W tej chwili jedyne, czego nam potrzeba, to czuć się bezpiecznie, mimo że wszystkiego nam brakuje” – powiedziała. „Jedyne, czego potrzebujemy, to zakończenie wojny i powrót do domów”.

Ameera Harouda I Bilala Szbaira raportowanie wniesione.