W jaki sposób ograniczenie kalorii może spowolnić procesy starzenia?
- Badania na zwierzętach sugerują, że ograniczenie kalorii może przedłużyć życie i istnieją dowody na podobny efekt u ludzi, ale eksperci nie rozumieją jeszcze dokładnie, dlaczego.
- Telomery to odcinki na końcach chromosomów, które skracają się wraz ze starzeniem się komórek. W nowym badaniu sprawdzano, czy ograniczenie kalorii może spowolnić ten proces, a tym samym tempo starzenia się komórek.
- W badaniu osoby spożywające ograniczoną ilość kalorii początkowo utraciły większą długość telomerów, ale później skrócenie uległo spowolnieniu.
- Naukowcy planują obserwować uczestników po 10 latach, aby sprawdzić, czy długotrwałe ograniczenie kalorii spowalnia dalsze skracanie telomerów.
Powszechnie wiadomo, że dieta i aktywność fizyczna wpływają na zdrowie i
Dieta może mieć wpływ na to wtórne starzenie się
Chociaż zaproponowano kilka mechanizmów wyjaśniających ten efekt, nie ma niezbitych dowodów wskazujących, dlaczego ograniczenie kalorii może przedłużyć życie.
W miarę starzenia się komórek
Śmierć komórki jest cechą starzenia się, więc jeśli śmierć komórki opóźnia się poprzez zmniejszenie tempa skracania się telomerów, czy może to opóźnić starzenie?
Teraz naukowcy z Penn State University przeanalizowali dane z kompleksowej oceny długoterminowych skutków zmniejszenia spożycia energii (
Odkryli, że początkowo ograniczenie kalorii przyspieszało skracanie telomerów, ale po roku zaczęło ten proces spowalniać. Pod koniec 2 lat grupa kontrolna i grupa ograniczająca kalorie straciła podobną długość telomerów.
Ich prace pojawiają się w
Sebnem Unluisler, dyrektor ds. długowieczności i inżynier genetyczny w London Regenerative Institute w Wielkiej Brytanii, niezaangażowany w te badania, powiedział Wiadomości medyczne dzisiaj:
„W badaniu wykorzystano metodę śledzenia zmian długości telomerów w czasie przy ograniczeniu kalorii. Początkowo u osób jedzących mniej zaobserwowano szybsze skracanie telomerów, ale później proces ten uległ spowolnieniu. Co zaskakujące, po 2 latach obie grupy wykazały minimalną różnicę, co sugeruje możliwy efekt plateau. To podkreśla, dlaczego długoterminowe badania są niezbędne do pełnego zrozumienia procesów związanych ze starzeniem się”.
Do badania CALERIE zrekrutowano 220 uczestników, z których 175 uwzględniono w niniejszej analizie danych. Wszyscy uczestnicy byli w wieku od 21 do 50 lat, byli zdrowi i mieli:
Dwie trzecie uczestników zobowiązało się do ograniczenia kalorii o 25% przez 24 miesiące, a pozostali stanowili grupę kontrolną, która kontynuowała normalną dietę.
Naukowcy doradzili wszystkim uczestnikom, aby podejmowali umiarkowane ćwiczenia przez 30 minut, co najmniej 5 razy w tygodniu, ale nie zmieniali poziomu aktywności w trakcie dwuletniego badania. Zapewniali posiłki osobom z grupy restrykcyjnej przez pierwsze 27 dni, aby pomóc im w wyborze pożywienia i wielkości porcji, aby zapewnić odpowiednie spożycie niezbędnych składników odżywczych przez cały okres badania.
W trakcie badania średnie ograniczenie kalorii nie osiągnęło docelowego poziomu 25%, a uczestnicy osiągnęli średnią redukcję o 11,9%.
Na początku i co 2 tygodnie w trakcie badania naukowcy rejestrowali wagę wszystkich uczestników. W ciągu pierwszych 12 miesięcy osoby stosujące ograniczenie kaloryczne straciły na wadze, a następnie w ciągu kolejnych 12 miesięcy ich waga ustabilizowała się. Każda osoba, której BMI spadło poniżej 18,5 (niedowaga) przerywała badanie.
Poprzednie analizy danych CALERIE wykazały, że ograniczenie kalorii przynosi pewne korzyści zdrowotne, w tym całkowite zmniejszenie spożycia kalorii
Naukowcy zmierzyli długość telomerów w próbkach krwi pobranych na początku badania, po 12 i 24 miesiącach.
Odkryli, że w ciągu pierwszych 12 miesięcy długość telomerów zmniejszała się szybciej u osób stosujących ograniczenie kalorii. W drugim roku tempo spadku spadło do niższego poziomu niż u osób kontrolnych.
Naukowcy wyjaśnili, dlaczego tak się mogło stać:
„[T]stres związany z utratą masy ciała, który towarzyszy wczesnej fazie CR [caloric restriction] przyspiesza TL [telomere] ścieranie, które następnie ulega złagodzeniu lub całkowitemu zanikowi w miarę ustalania się nowych norm homeostatycznych” – napisali.
Unluisler zasugerował, że: „Jedzenie mniej może zmniejszyć stres i stany zapalne w organizmie, spowalniając skracanie telomerów. Może również pomóc komórkom lepiej się regenerować.”
W ciągu 2-letniego badania nie zaobserwowano istotnej różnicy w zmianie długości telomerów pomiędzy obiema grupami.
Doktor Idan Shalev, profesor nadzwyczajny zdrowia biobehawioralnego w Penn State, który kierował badaniami, stwierdził, że dwuletnie badanie nie było wystarczająco długie, aby wyciągnąć jednoznaczne wnioski na temat wpływu ograniczenia kalorii na długość telomerów.
„To badanie pokazuje złożoność wpływu ograniczenia kalorii na utratę telomerów” – stwierdził w komunikacie prasowym. „Postawiliśmy hipotezę, że utrata telomerów będzie wolniejsza u osób stosujących ograniczenie kalorii. Zamiast tego odkryliśmy, że osoby stosujące ograniczenie kalorii początkowo traciły telomery szybciej, a potem wolniej, gdy ich waga ustabilizowała się”.
Zespół będzie obserwował losy kohorty po 10 latach, aby zobaczyć, co stanie się z długością telomerów w tym dłuższym okresie.
Unluisler powiedział MNT że dynamika telomerów była prawdopodobnie tylko jednym z czynników starzenia się: „To badanie dostarcza cennych spostrzeżeń na temat wpływu diety na starzenie się komórek. Podkreśla złożony związek między genami, środowiskiem i wyborami dotyczącymi stylu życia w kształtowaniu wyników zdrowotnych”.
„Przyszłe badania powinny łączyć różne dziedziny, aby stworzyć spersonalizowane podejście do zdrowego starzenia się i zapobiegania chorobom” – dodała.
