W niedawnym badaniu opublikowanym w Badania środowiskowenaukowcy zbadali wpływ prenatalnej ekspozycji na chemikalia na zdolności językowe wczesnego dziecka.

Tło

Rozwój języka jest złożony i zależy od genetyki, czynników prenatalnych i socjalizacji. Okres prenatalny ma kluczowe znaczenie dla rozwoju mózgu, ponieważ substancje chemiczne mogą przenikać przez łożysko i wpływać na rozwój płodu. Chociaż wiele badań koncentrowało się na wpływie chemikaliów na rozwój neurologiczny dzieci, niewiele jest prac skupiających się konkretnie na ich wczesnych zdolnościach językowych.

O badaniu

W niniejszym badaniu naukowcy ocenili, w jaki sposób prenatalna ekspozycja na chemikalia wpływa na zdolności językowe dzieci. Uczestnicy byli rekrutowani do norweskiego badania kohortowego Matki, Ojca i Dziecka (MoBa). Zostali rekrutowani podczas pierwszej wizyty ultrasonograficznej w 17 tygodniu ciąży w całym kraju w latach 1999-2008.

Badana populacja do niniejszej analizy została wybrana z zagnieżdżonych badań cząstkowych MoBa, które koncentrowały się na zespole nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD). Autorzy wykorzystali 1) próbkę ADHD z przedszkola, w której rodzice wskazywali objawy podobne do ADHD u swoich dzieci, co zostało później ocenione na miejscu, 2) przypadki ADHD z Krajowego Rejestru Pacjentów (NPR) oraz 3) losową próbkę z MoBa niezależnie od Objawy podobne do ADHD.

Próbki moczu pobrano od matek około 17 tygodnia ciąży. Zmierzono poziomy metabolitów 12 ftalanów, sześciu pestycydów fosforoorganicznych (OP) i czterech metabolitów estrów fosforoorganicznych (OPE) w moczu matki. Rodzice określali zdolności komunikacyjne swoich dzieci za pomocą skróconej wersji podskali komunikacyjnej kwestionariusza Wiek i Etapy na 18-miesięcznym kwestionariuszu MoBa.

Podczas przeprowadzanej na miejscu oceny ADHD rodzice/nauczyciele informowali o ekspresywnych zdolnościach językowych, korzystając z inwentarza rozwoju dziecka (CDI) i podskali ekspresji językowej. Analizy głównych składników (PCA) przeprowadzono dla każdej rodziny chemicznej (ftalany, OPE i OP).

Zastosowano modelowanie równań strukturalnych w celu zbadania wpływu ftalanów, OPE i OP na komunikację dzieci w wieku 18 miesięcy i ekspresyjny język w wieku przedszkolnym. Ponadto przeprowadzono analizy wrażliwości w celu zbadania związków między prenatalnym narażeniem na chemikalia a komunikacją dziecka w wieku 18 miesięcy.

Wyniki

Matki w grupie dzieci z ADHD w wieku przedszkolnym miały średnio 30 lat, a większość badanych ukończyła studia lub studia wyższe. Dzieci miały około trzech lat i urodziły się w latach 2004-07. Matki z przedszkolnej próby z ADHD częściej były nieródkami. PCA ujawniło dwa czynniki leżące u podstaw ftalanów i po jednym dla OP i OPE.

Pierwszy czynnik ftalanowy miał wysokie ładunki ftalanu mono-izo-butylu (MiBP), ftalanu mono-n-butylu (MnBP) i ftalanu monobenzylu (MBzP), określanych jako ftalany o niskiej masie cząsteczkowej (LMWP). Drugi czynnik ftalanowy miał wysokie ładunki ftalanu diizononylu (DiNP) i ftalanu di(2-etyloheksylu) (DEHP), określanych jako ftalany o dużej masie cząsteczkowej (HMWP).

Czynnik OP wykazał wysokie ładunki fosforanu dietylu (DEP) i fosforanu dimetylu (DMP), podczas gdy czynnik OPE wykazał wysokie ładunki fosforanu di-n-butylu (DNBP) i fosforanu difenylu (DPHP). Metabolity w rodzinach chemicznych miały większe korelacje niż między rodzinami. Prenatalna ekspozycja na OP była związana z gorszą komunikacją po 18 miesiącach.

18-miesięczna komunikacja była pozytywnie związana z ekspresyjnym językiem w wieku przedszkolnym. Autorzy zaobserwowali negatywny wpływ OP na komunikację zgłaszaną przez rodziców po 18 miesiącach. Prenatalna ekspozycja na wyższe poziomy LMWP była związana z niższą ekspresją języka w wieku przedszkolnym. Wyniki analiz wrażliwości były podobne do wyników analizy pierwotnej.

Wnioski

Podsumowując, naukowcy ocenili powiązania między ekspozycją prenatalną na trzy rodziny związków chemicznych (ftalany, OPE i OP) a rozwojem języka we wczesnym dzieciństwie. Odkryli negatywny związek między prenatalną ekspozycją na OP a ekspresyjnym językiem w wieku przedszkolnym poprzez deficyty komunikacyjne po 18 miesiącach.

Co więcej, widoczne były również negatywne powiązania między LMWP a ekspresyjnym językiem w wieku przedszkolnym, niezależnie od wpływu na komunikację w wieku 18 miesięcy. Prenatalna ekspozycja na OPE nie była związana ze zdolnościami językowymi w żadnym wieku. Chociaż uczestnicy pochodzili z dobrze scharakteryzowanej kohorty MoBa, próba była nieproporcjonalnie reprezentowana przez starsze zamężne kobiety z mniejszą liczbą zachowań wysokiego ryzyka.

Warto zauważyć, że dzieci z objawami podobnymi do ADHD były nadpróbkowane, co ograniczyło możliwość uogólnienia. Podsumowując, odkrycia ujawniły, że prenatalna ekspozycja na OP lub ftalany była związana z deficytami rozwoju językowego w wieku 18 miesięcy i wieku przedszkolnym. Przyszłe badania powinny rozróżniać tworzenie i rozumienie języka oraz koncentrować się na ogólnych konstrukcjach rozwoju języka.