Odblokuj Editor’s Digest za darmo

Roula Khalaf, redaktorka FT, wybiera swoje ulubione historie w tym cotygodniowym biuletynie.

Ze wstępnych wyników wynika, że ​​Panama jest na dobrej drodze do wyboru na prezydenta konserwatysty José Raúla Mulino po tym, jak zastąpił on popularnego byłego prezydenta skazanego za pranie pieniędzy.

W niedzielny wieczór Mulino zdobył 34 procent głosów, po przeliczeniu 92 procent głosów, podczas gdy Ricardo Lombana, kandydat antykorupcyjny z zewnątrz, był na drugim miejscu z 25 procentami. Ponad trzy czwarte wyborców w Ameryce Środkowej wzięło udział w urn.

Przewidywane zwycięstwo Mulino udało się uzyskać dzięki wsparciu byłego prezydenta Ricardo Martinelliego, którego zastąpił w wyborach po tym, jak ten ostatni został skazany za pranie pieniędzy.

Mulino, prawnik, który stał się politykiem i były minister bezpieczeństwa, obiecał budowę nowej linii kolei przełajowej, ożywienie gospodarki i rozprawienie się z rekordową migracją przez kraj z Ameryki Południowej.

„Mniej „bla bla bla”, więcej robót publicznych, postępu i pieniędzy w kieszeni” – obiecał wyborcom Mulino.

Kampania prezydencka miała charakter niezwykle nietypowy, gdyż Mulino, który nie brał udziału w żadnych debatach prezydenckich, miał wątpliwości co do swojej kandydatury aż do tygodnia, kiedy Sąd Najwyższy uznał ją za zgodną z konstytucją.

Martinelli, prosto mówiący biznesmen, któremu wielokrotnie oskarżano o korupcję, od lutego prowadzi kampanię w magazynie ambasady Nikaragui, dokąd uciekł po tym, jak w zeszłym roku skazano go na 10 lat więzienia za pranie pieniędzy, co pozbawiło go prawa do kandydowania.

Mulino, który prowadził kampanię przeciwko dyktaturze wojskowej Manuela Noriegi, odziedziczy kraj stojący przed najbardziej złożonymi wyzwaniami gospodarczymi i społecznymi od czasu przywrócenia demokracji po inwazji Stanów Zjednoczonych w 1989 r.

Boom gospodarczy, który przyspieszył pod rządami Martinelliego, obecnie słabnie. MFW prognozuje gwałtowne spowolnienie wzrostu PKB do 2,5 proc. w tym roku z 7,5 proc. w 2023 r., a w marcu agencja Fitch obniżyła rating panamskich obligacji do poziomu „śmieciowego”.

Problemy pogłębiają się: krajowy kanał desperacko potrzebuje nowego źródła wody w obliczu suszy, masowe protesty doprowadziły w zeszłym roku do nagłego zamknięcia jednej z największych kopalni miedzi na świecie, a ekonomiści twierdzą, że system emerytalny wymaga pilnej reformy.

Propozycje Mulino skupiały się na dużych projektach infrastrukturalnych. „[There are] ogromne wyzwania społeczne, gospodarcze i fiskalne, którym będzie mógł stawić czoła, jeśli utworzy rząd jedności narodowej w celu budowy zaufania” – powiedział Felipe Chapman, partner zarządzający w firmie konsultingowej Indesa. „Teraz wszystko zależy od niego”.

Do niedzielnego wieczoru naliczono zaledwie 6,5 procent głosów oddanych na zgromadzenie ustawodawcze, ale analitycy twierdzą, że liczba ta prawdopodobnie zostanie podzielona między różne partie.

Panama próbuje zmienić swój wizerunek raju podatkowego i niedawno została skreślona z szarej listy Grupy Specjalnej ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy.

Jedno z pierwszych pytań, przed którymi stanie Mulino, dotyczy tego, co zrobić z Martinellim, który pozostaje najpopularniejszym politykiem w kraju i otrzymał azyl w Nikaragui, ale prawdopodobnie zostanie aresztowany, jeśli opuści ambasadę tej instytucji w Panamie.

Mulino powiedział, że „pomoże” swojemu przyjacielowi, ale nie wyjaśnił jeszcze, w jaki sposób.