Bengaluru: Kiedy ponad osiem lat temu u mieszkańca Bengaluru u Aruna Mohana zdiagnozowano stwardnienie rozsiane, zmusiło to dyrektora sprzedaży do zostania trenerem dobrego samopoczucia, aby zapewnić ludziom wsparcie.

Obecnie Arun, członek rady zarządzającej i komitetu wykonawczego oddziału indyjskiego stowarzyszenia na stwardnienie rozsiane (MSSI) w Bengaluru, pracuje nad podniesieniem świadomości na temat stwardnienia rozsianego, przewlekłej choroby neurologicznej występującej, gdy układ odpornościowy omyłkowo atakuje zdrową tkankę w organizmie. centralny układ nerwowy, który obejmuje mózg i rdzeń kręgowy. Na stwardnienie rozsiane nie ma lekarstwa.

MSSI ujawniło, że nieco ponad 2000 osób w Karnatace cierpi na stwardnienie rozsiane. Jednak dokładna częstość występowania pozostaje nieznana, co wpływa na wysiłki w zakresie wsparcia pacjentów.

„Istnieją rozbieżności w liczbach ze względu na brak świadomości. Objawy stwardnienia rozsianego często naśladują objawy kilku innych chorób, szczególnie choroby Parkinsona” – powiedział Mohan, który zauważył, że przed postawieniem diagnozy był leczony na chorobę Parkinsona przez sześć miesięcy. stwardnienie rozsiane.

MSSI twierdzi, że w Karnatace na tę chorobę choruje nieco ponad 2000 osób. Jednak dokładna częstość występowania stwardnienia rozsianego nie jest znana, co wpływa na wsparcie pacjentów. W zależności od ciężkości i lokalizacji uszkodzenia nerwów, stwardnienie rozsiane może powodować między innymi niewyraźne widzenie, zawroty głowy, drżenie, problemy z mową, problemy z pęcherzem, sztywność kończyn dolnych i problemy motoryczne.

Diagnozę stawia się na podstawie rezonansu magnetycznego mózgu, rdzenia kręgowego i nerwu wzrokowego, powiedział starszy neurolog dr Rajesh B. Iyer. W niektórych przypadkach może być konieczne nakłucie lędźwiowe w celu pobrania płynu mózgowo-rdzeniowego do badania.

Chociaż częstość występowania stwardnienia rozsianego w Indiach nie jest tak wysoka, jak w przypadku innych chorób neurologicznych, takich jak migreny czy udary, dr Iyer w ciągu ostatnich 20 lat leczył prawie 500 osób chorych na stwardnienie rozsiane i każdego miesiąca diagnozował co najmniej jeden nowy przypadek.

„Zapadalność wzrosła w porównaniu z sytuacją sprzed 20 lat, prawdopodobnie dzięki lepszej diagnostyce i lepszemu dostępowi do zasobów, zwłaszcza na obszarach miejskich. Chociaż nie ma dowodów na to, że czynniki genetyczne powodują stwardnienie rozsiane, czynniki środowiskowe odgrywają rolę” – wyjaśnił.

Jeśli choroba nie zostanie wcześnie zdiagnozowana i leczona, w ciągu 15 lat mniej więcej połowa pacjentów ze stwardnieniem rozsianym stanie się niepełnosprawna i będzie poruszała się na wózku inwalidzkim – dodał.

Stwardnienie rozsiane nie jest objęte ubezpieczeniem zdrowotnym. Według Aruna średni koszt leczenia różni się w zależności od rodzaju leku i waha się od 10 000 rupii do 1 lakh rupii miesięcznie.

W ramach budżetu państwa na 2024 rok opiekunowie osób chorych na cztery choroby, w tym na stwardnienie rozsiane, otrzymają miesięczne świadczenie w wysokości 1000 rupii.

Tematem tegorocznego Światowego Dnia Stwardnienia Rozsianego przypadającego 30 maja jest diagnoza, a hasło „Wspólnie nawigujemy po stwardnieniu rozsianym” podkreśla znaczenie wczesnej diagnozy i leczenia choroby.

Ravi Ganeshan, działacz na rzecz praw osób niepełnosprawnych w Fundacji Czwarta Fala, podkreślił potrzebę przeprowadzenia ogólnostanowego badania osób niepełnosprawnych, zauważając, że od spisu powszechnego z 2011 r. nie było aktualizowanej bazy danych.

„Mamy nadzieję wkrótce przeprowadzić kompleksowe badanie dotyczące niepełnosprawności w stanie” – powiedział DH Das Suryavamshi, stanowy komisarz ds. osób niepełnosprawnych w stanie Karnataka.

Powiedział, że napisał do kilku prywatnych szpitali w mieście, aby zapewnić bezpłatne leczenie osobom chorym na stwardnienie rozsiane.