NOWY ORLEAN (AP) – Harry Connick senior, który przez trzydzieści lat był prokuratorem okręgowym w Nowym Orleanie, a później spotkał się z zarzutami, że jego pracownicy czasami zatajali dowody, które mogły pomóc oskarżonym, zmarł w czwartek w wieku 97 lat.

Jak wynika z nekrologu rozpowszechnianego przez publicystę Harry’ego Connicka Jr., Connick zmarł spokojnie w swoim domu w Nowym Orleanie, wraz z żoną Londą i dziećmi – Suzanną oraz muzykiem i aktorem Harrym Connickiem Jr. Nie podano przyczyny śmierci.

Connick zdetronizował urzędującego prokuratora Jima Garrisona w wyborach w 1973 roku. Czterokrotnie wygrał reelekcję i skutecznie zbudował poparcie dla przedstawicieli obu ras, gdy baza władzy politycznej miasta przeniosła się w stronę Afroamerykanów.

Connick pozostał niepokonany i w 2003 r. przeszedł na emeryturę. Później jednak nie dawały mu spokoju pytania, czy jego biuro zataiło dowody faworyzujące oskarżonych. Sprawa wyszła na pierwszy plan wraz z orzeczeniem Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych z 2011 r. w pozwie złożonym przez Johna Thompsona, który został uniewinniony po 14 latach spędzonych w celi śmierci w Luizjanie za zabójstwo, którego nie popełnił.

Decyzją 5 do 4 Sąd Najwyższy uchylił nagrodę w wysokości 14 milionów dolarów dla Thompsona, orzekając, że biuro prokuratora okręgowego w Nowym Orleanie nie powinno być karane za nieprzeszkolenie prokuratorów w zakresie obowiązków udostępniania dowodów mogących udowodnić niewinność oskarżonego. W zjadliwym sprzeciwie sędzia Ruth Bader Ginsberg potępiła „celowo obojętną postawę Connicka”.

Sprawa powróciła w 2014 r., kiedy unieważniono wyrok skazujący Reginalda Adamsa, przetrzymywanego przez 34 lata, za morderstwo. Adwokaci Innocence Project New Orleans przedstawili dowody na to, że detektywi i prokuratorzy zajmujący się tą sprawą zataili najważniejsze informacje przed skazaniem Adamsa w 1990 roku.

Adams otrzymał później 1,25 miliona dolarów w ramach ugody sądowej.

Connick wielokrotnie odmawiał komentarza w tej sprawie. Jednak w 2012 roku obronił swoje dziedzictwo w zabarwionym odniesieniami sportowymi wywiadzie dla The Times-Picayune.

„Moja reputacja opiera się na czymś innym niż jeden przypadek, dwa przypadki, pięć przypadków, jedno przechwycenie czy 20 przechwyceń. Spójrz na resztę moich akt. Mam więcej jardów niż ktokolwiek inny” – powiedział Connick gazecie.

Dodał: „Muszę spojrzeć na siebie i powiedzieć, że taki właśnie jestem. To jest to, co zrobiłem. Doskonały? Nie. Ale nie zrobiłem nic, z czym mógłbym się spowiadać w tym biurze. W ogóle.”

Obecny prokurator okręgowy Nowego Orleanu, Jason Williams, złożył kondolencje rodzinie Connicka.

„Pan. Connick pozostaje najdłużej zatrudnionym prokuratorem okręgowym, pełniąc tę ​​funkcję w latach 1973–2003. Tak długoletni urzędnik państwowy oddaje ogromną część siebie swojej społeczności – podobnie jak ich rodziny. Nasze myśli są z rodziną Connicków w tym trudnym czasie” – oznajmił w oświadczeniu.

Connick, weteran marynarki wojennej, który służył na południowym Pacyfiku podczas II wojny światowej, wychował swojego syna na cudownego pianistę jazzowego, częściowo organizując mu występy z muzykami i legendami Dixielandu z Nowego Orleanu, takimi jak pianista Eubie Blake i perkusista Buddy Bogaty.

Connick urodził się 27 marca 1926 r. w Mobile w stanie Alabama. W wieku 2 lat przeniósł się wraz z rodziną do Nowego Orleanu. W latach 70. stał się częścią tkanki politycznej miasta.

W 1973 roku Connick był mało znanym prokuratorem federalnym, kiedy zaatakował Garrisona, prokuratora okręgowego z trzyletnią kadencją, którego sława sięgała daleko poza Nowy Orlean.

„Pracowałem jako adwokat z urzędu przez ponad trzy lata i dowiedziałem się z pierwszej ręki o działaniu biura Garrison” – Connick powiedział w wywiadzie z 2001 roku. „Zdecydowałem, że mogę wykonać lepszą robotę niż Jim Garrison”.

Znany jako „Wielki Jim”, mierzący 201 cm garnizon zyskał rozgłos na całym świecie, kiedy bezskutecznie ścigał biznesmena z Nowego Orleanu w związku z zabójstwem prezydenta Johna F. Kennedy’ego i upierał się, że było to masowe tuszowanie dzieje się w związku z zabójstwem.

Po tym jak Garrison przegrał swoją wielką sprawę, Connick rzucił mu wyzwanie. Connick kandydował jako reformator i wygrał nieco ponad 2000 głosów.

W latach 70. i 80. Connick przewodził represjom wobec prostytutek i wykorzystując XIX-wieczne prawa moralne, zamykał księgarnie dla dorosłych w Dzielnicy Francuskiej.

W latach 90. grupy przeciwne karze śmierci zaatakowały Connicka za jego naleganie, aby prokuratorzy domagali się kary śmierci w większości przypadków morderstw pierwszego stopnia.

Connick dowiedział się z pierwszej ręki, że jest oskarżonym: w 1990 r. prokuratorzy federalni oskarżyli go o ściąganie haraczy i pomocnictwo w organizacji zakładów sportowych. W akcie oskarżenia zarzucono, że Connick zwrócił zapisy dotyczące zakładów skazanemu bukmacherowi, który chciał, aby zapisy te służyły do ​​ściągania długów hazardowych.

Connick został uniewinniony, a następnie w tym samym roku wygrał swoje czwarte wybory.

Przez lata starszy Connick występował na cotygodniowych koncertach w nocnych klubach w Dzielnicy Francuskiej.

Connick śpiewał standardy rozsławione przez Franka Sinatrę, Deana Martina i Louisa Primę. Jego głos czasami się łamał, ale nawet w późniejszych latach Connick był na scenie żwawy i pełen entuzjazmu, tańczył i machał do tłumu.

Jego muzyka była także użyteczna politycznie. Dzięki swoim koncertom Connick nawiązał bliskie przyjaźnie z czarnoskórymi muzykami i czarnymi wyborcami. Miało to kluczowe znaczenie dla białego kandydata w mieście, w którym wówczas prawie 70% wyborców stanowili Afroamerykanie.

Wsparcie potężnych czarnych polityków było również kluczem do jego politycznego przetrwania. W 1996 roku Connick pokonał czarnego pretendenta i przyznał uznanie burmistrzowi Marcowi Morialowi, którego zwolennicy intensywnie prowadzili kampanię na rzecz Connicka.

Connick nie ubiegał się o reelekcję w 2002 r., a jego następcą został Eddie Jordan, były prawnik amerykański, który nadzorował zakończone sukcesem ściganie byłego gubernatora Luizjany Edwina Edwardsa. Edwards został skazany w 2000 r. za przyjmowanie łapówek od interesów ubiegających się o licencje na kasyno na łodziach rzecznych podczas swojej ostatniej kadencji w latach 90.

Trwają przygotowania do pogrzebu Connicka.