U pacjentów z ostrą białaczką szpikową (AML) w pierwszej remisji przed poddaniem się allogenicznemu przeszczepowi hematopoetycznych komórek macierzystych (HSCT) badanie wykazało gorsze wyniki u tych, którzy mieli resztkowe FLT3-wewnętrzna duplikacja tandemowa (ITD) lub NPM1 warianty genetyczne we krwi przy frakcji alleli ≥0,01%. Wyniki badań zostały zgłoszone w JAMA.

To retrospektywne badanie obserwacyjne obejmowało dane z kohorty Centrum Międzynarodowych Badań nad Przeszczepami Krwi i Szpiku. Sekwencjonowanie DNA wykorzystano do wykrywania mierzalnej choroby resztkowej (MRD) z próbek krwi przed przeszczepem u dorosłych z AML, którzy później przeszli wstępną allogeniczną HSCT podczas pierwszej remisji i których AML była związana z określonymi zmianami genetycznymi. Celem badania było ustalenie, czy wyniki sekwencjonowania DNA z krwi tych pacjentów były predykcyjne dla nawrotu choroby i przeżycia.

Analiza DNA skupiła się na 5 genach, w tym m.in NPM1, FLT3, IDH1, IDH2I ZESTAW. Status MRD uznano za pozytywny z frakcją wariantów alleli wynoszącą co najmniej 0,01%. W tej analizie pacjentów podzielono na kohorty odkrywania i walidacji. W kohorcie odkrywczej HSCT przeprowadzono od 2013 do 2017 roku, podczas gdy pacjenci z kohorty walidacyjnej przeszli HSCT w 2018 lub 2019 roku.

Kontynuuj czytanie

Populacja obejmowała 1075 pacjentów, u których wykonano sekwencjonowanie nowej generacji przed przeszczepem w kierunku MRD. Analiza jednoczynnikowa w zidentyfikowanej kohorcie odkrywczej NPM1 warianty i/lub FLT3-Status ITD związany z wyższymi wskaźnikami nawrotów.

Wśród wszystkich pacjentów 822 miało NPM1 zmieniony lub FLT3-ITD AML, w tym 371 pacjentów w kohorcie odkrywczej i 451 w kohorcie walidacyjnej, i tych pacjentów włączono do dalszych analiz.

W kohorcie odkrywców gorsze wyniki po przeszczepie zaobserwowano w podgrupie pacjentów (17,3%), u których NPM1 i/lub FLT3-ITD warianty. W kohorcie walidacyjnej 17,3% również wykazało wytrwałość NPM1 i/lub FLT3-Warianty ITD, które wiązały się z gorszymi wynikami.

W kohorcie walidacyjnej utrzymywanie się tych wariantów wiązało się z wyższym odsetkiem nawrotów po 3 latach po przeszczepie (68%) w porównaniu z brakiem utrzymywania się tych wariantów (21%; współczynnik ryzyka [HR], 4,32; 95% CI, 2,98-6,26; P <0,001). W tej kohorcie 3-letni wskaźnik przeżycia był również niższy z wartością resztkową NPM1 Lub FLT3warianty -ITD (39%) niż bez (63%; HR, 2,43; 95% CI, 1,71-3,45; P <0,001). Kohorta odkrywcza wykazała również znacznie gorsze 3-letnie wskaźniki nawrotów i 3-letnie przeżycie z pozostałościami NPM1 Lub FLT3-ITD warianty.

W całej badanej populacji, u 531 pacjentów z NPM1-zmieniony AML, 3-letni wskaźnik nawrotów wynosił 28%. U 608 pacjentów z FLT3-ITD AML, 3-letnia częstość nawrotów wynosiła 32%.

Na podstawie wyników badania badacze doszli do wniosku, że ta populacja pacjentów wykazuje wyższy wskaźnik nawrotów i gorszą przeżywalność z uporczywymi FLT3-ITD lub NPM1 z frakcją wariantu allelu ≥0,01% we krwi. „Potrzebne są dalsze badania, aby ustalić, czy rutynowe testy sekwencjonowania DNA pod kątem resztkowych wariantów mogą poprawić wyniki u pacjentów z ostrą białaczką szpikową” – napisali badacze w swoim raporcie.

Ujawnienia: Niektórzy autorzy zadeklarowali powiązania z przemysłem farmaceutycznym lub otrzymali wsparcie grantowe. Pełną listę ujawnień można znaleźć w oryginalnym badaniu.

Odniesienie

Dillon LW, Gui G, Page K, et al. Sekwencjonowanie DNA w celu wykrycia choroby resztkowej u dorosłych z ostrą białaczką szpikową przed przeszczepem komórek krwiotwórczych. JAMA. 2023;329(9):745-755. doi:10.1001/jama.2023.1363