Odziedziczone warianty w PSAT1 gen spowodował chorobę Charcot-Marie-Tooth (CMT) u dwóch nastolatków, jak opisano szczegółowo w studium przypadku i podobno po raz pierwszy.

Te przypadki są niezwykłe, biorąc pod uwagę PSAT1 Wiadomo, że warianty powodują poważne nieprawidłowości w ośrodkowym układzie nerwowym (OUN) lub mózgu i rdzeniu kręgowym. Z kolei CMT wpływa na nerwy obwodowe, które rozciągają się od OUN do ciała i kończyn.

Podczas gdy nastolatki również doświadczały rybiej łuski, charakteryzującej się suchą, zgrubiałą i łuszczącą się skórą, nie było widocznych oznak zajęcia OUN.

Po doustnej suplementacji aminokwasu seryny, będącego budulcem białka, poprawiły się funkcje motoryczne i czuciowe pacjentów, a ichtioza złagodniała.

rekomendowane lektury

Warianty PSAT1 nie były wcześniej znaną przyczyną choroby Charcota-Mariego-Tootha

Studium przypadku, „Patogenny PSAT1 warianty i autosomalna recesywna aksonalna choroba Charcota-Mariego-Tootha z rybią łuską” ukazało się w czasopiśmie Neurologia dziecięca.

CMT jest rzadkim zaburzeniem wpływającym na nerwy obwodowe, które kontrolują funkcje motoryczne (ruch) i czucie. Różne rodzaje CMT są spowodowane mutacjami w kilku genach, które albo uszkadzają włókna nerwowe, określane jako CMT aksonalne, albo mielinę, bogatą w tłuszcz warstwę, która izoluje włókna nerwowe, określaną jako CMT demielinizacyjna.

Aminotransferaza fosfoserynowa (PSAT) jest enzymem biorącym udział w produkcji aminokwasu seryny. Mutacje w PSAT1 genu, który koduje enzym PSAT, prowadzi do niedoboru seryny i poważnych nieprawidłowości w OUN. PSAT1niedawno zgłaszano związane z tym uszkodzenie nerwów obwodowych, ale z zajęciem OUN.

Naukowcy z Chin opisali teraz przypadki dwóch niespokrewnionych nastolatków, którzy byli nosicielami chorób PSAT1 mutacje, ale bez zajęcia ośrodkowego układu nerwowego, a uszkodzenie nerwów ruchowych i czuciowych pasujące do aksonalnego CMT.

17-letni chłopiec urodził się w zdrowej rodzinie. Naukowcy zauważyli, że od niemowlęctwa miał suchą, łuszczącą się skórę i zdiagnozowano u niego rybią łuskę, która często występuje u osób z niedoborem seryny.

W wieku 15 lat zaczął odczuwać trudności w chodzeniu z powodu postępującego osłabienia mięśni i zaniku kończyn dolnych, które ostatecznie rozprzestrzeniły się na jego przedramiona i dłonie. W wieku 16 lat zaczął chodzić o kulach z powodu deformacji stóp i zaczął tracić czucie w kończynach. W wieku 17 lat nie był w stanie chodzić ani manipulować przedmiotami rękami z powodu utraty siły.

Chociaż oceny funkcji poznawczych mieściły się w normalnym zakresie, elektromiografia, przeprowadzona w celu oceny kontrolujących je mięśni i nerwów, wykazała uszkodzenie. Badania przewodnictwa nerwowego, w których mierzono sygnały elektryczne, ujawniły brak lub osłabienie odpowiedzi w jego nerwach obwodowych, podczas gdy ocena ultrasonograficzna wykazała powiększone nerwy, a rezonans magnetyczny mięśni wykazał naciek tłuszczowy, oznakę wyniszczenia mięśni.

Obie nastolatki dobrze reagują na leczenie suplementami seryny

Badania krwi wykazały, że poziom seryny mieścił się w normie, ale poziom markerów u chłopca był podwyższony, co wskazywało na niedożywienie. Biopsja nerwu wykazała zmniejszoną gęstość mielinowanych włókien nerwowych, a mikroskopia elektronowa ujawniła oznaki uszkodzenia aksonów i śmierci.

Analiza genetyczna zidentyfikowała wariant o nazwie c.43G>C w obu przypadkach PSAT1 kopie genów (G oznacza guaninę, a C cytozynę, oba bloki budulcowe DNA). Jego rodzice nosili ten sam wariant w jednym ze swoich dwojga PSAT1 kopii genów i byli nienaruszonymi nosicielami. Zdaniem naukowców ten wariant stwierdzono u osób z niedoborem seryny z uszkodzeniem nerwów obwodowych; u drożdży prowadzi to do utraty funkcji enzymu PSAT.

Jego rybią łuskę skutecznie leczono standardową opieką, aw wieku 18 lat chłopiec zaczął przyjmować doustne suplementy serynowe. Po roku leczenia zgłosił zwiększenie czucia i poprawę siły mięśni w podudziach.

Drugą pacjentką była 14-letnia dziewczynka, również urodzona w zdrowej rodzinie. W wieku 5 lat pojawiły się oznaki rybiej łuski, które rozprzestrzeniły się na jej ciało i pogorszyły się wraz z ekspozycją na słońce. W wieku 12 lat nie mogła stać na palcach, a w wieku 14 lat miała trudności z chodzeniem z powodu utraty siły mięśniowej. Klinicyści stwierdzili również zmniejszone czucie wibracji i bólu w obu stopach.

Podobnie jej testy poznawcze były prawidłowe, podczas gdy badania przewodnictwa nerwowego wykazały upośledzoną siłę sygnału elektrycznego w nerwach obwodowych rąk i nóg. W badaniu ultrasonograficznym wykryto powiększenie nerwów i łagodny naciek tłuszczowy w mięśniach łydek. Rutynowe badania krwi były prawidłowe, w tym poziomy seryny, ale wykazywała również oznaki niedożywienia. Zaobserwowano również zmniejszoną gęstość mielinowanych włókien nerwowych i oznaki uszkodzenia aksonów.

Podobnie jak chłopiec, ta pacjentka była nosicielką tego samego wariantu c.43G>C u jednego ze swoich PSAT1 kopii genów, ale w przeciwieństwie do chłopca miała wariant c.112A>C w swoim drugim PSAT1 kopia genu (A oznacza adeninę, kolejny element budulcowy DNA). Jej matka była zdrowym nosicielem wariantu c.43G>C, a jej ojciec wariantu c.112A>C.

Otrzymała również suplementy serynowe, które znacznie złagodziły rybią łuskę po 10 dniach leczenia. Po 10 miesiącach siła we wszystkich jej mięśniach zdawała się normalizować, chociaż jej poziom seryny był podwyższony z powodu leczenia.

Suplementacja seryną była dobrze tolerowana przez obu pacjentów.

Naukowcy zalecili testowanie seryny i ocenę funkcji skóry, czuciowych i motorycznych, monitorowanie skutków ubocznych i zbadanie dawek seryny.

„Patogeniczny PSAT1 warianty mogą powodować aksonalną chorobę CMT, która stopniowo wpływa na nerwy ruchowe i czuciowe obwodowego układu nerwowego” – podsumowali naukowcy. „To pierwszy raport nt PSAT1CMT związana z aksonami bez towarzyszących wad rozwojowych OUN, rozszerzająca kliniczne i genetyczne spektrum CMT PSAT1– choroby towarzyszące”.