Działania te zmusiły zachodnich partnerów Ukrainy do dramatycznej ponownej oceny przebiegu wojny i kierunku, w jakim prawdopodobnie przybierze ona nadchodzącej wiosny. W rezultacie Stany Zjednoczone i ich partnerzy postanowili w ciągu zaledwie kilku ostatnich tygodni rozpocząć znacznie bardziej agresywną fazę wsparcia, zgadzając się na udzielenie Kijowowi pomocy na poziomie, którego od dawna odmawiali.

Stany Zjednoczone – wraz z Francją, Niemcami i Wielką Brytanią – zobowiązały się do transferu pojazdów opancerzonych, ich najbardziej zaawansowanej obrony powietrznej oraz programów szkolenia żołnierzy na dużą skalę. Decyzje te odzwierciedlają nową pilną potrzebę i przekonanie, że jeśli siły ukraińskie nie będą wyposażone do osiągnięcia znaczących nowych zdobyczy w nadchodzących miesiącach, mogą stanąć w obliczu niekończącej się wojny na wyniszczenie lub gorszej.

W przeddzień piątkowego spotkania Grupy Kontaktowej ds. Obrony Ukrainy — regularnego spotkania wyższych urzędników ds. zachodni sponsorzy — w Ramstein w Niemczech Stany Zjednoczone ogłosiły nową wypłatę do 2,5 miliarda dolarów na broń, w tym kolejne 59 bojowych wozów piechoty Bradley i 90 transporterów opancerzonych Stryker, a także setki innych pojazdów i miliony sztuk artylerii, amunicja do moździerzy i broni strzeleckiej. Pakiet następuje po 3 miliardach dolarów, które zostały zatwierdzone zaledwie dwa tygodnie temu, i przyniósł USA łączną pomoc wojskową w ciągu ostatniego roku do prawie 27 miliardów dolarów.

USA przygotowują kolejny ogromny pakiet wojskowy dla Ukrainy

„Nadszedł czas” – powiedział brytyjski minister spraw zagranicznych James Cleverly podczas wtorkowej wizyty w Waszyngtonie, po ogłoszeniu przez jego rząd, że wyśle ​​na Ukrainę 14 czołgów głównych Challenger 2. „Jeśli chcemy doprowadzić to do końca, musimy to zrobić szybko… w tym momencie… aby dać Ukrainie narzędzia, których potrzebuje do wykonania zadania”.

„Coś musi przełamać ten impas” – powiedział jeden z kilkunastu urzędników, z którymi „Washington Post” rozmawiał w Stanach Zjednoczonych i Europie, z których niektórzy, pod warunkiem zachowania anonimowości, wypowiadali się na temat przyspieszonego procesu politycznego.

Rząd w Kijowie nie mógł się bardziej zgodzić. „W koalicji naszych sojuszników rośnie zrozumienie, już prawie przekonanie, że nie można powstrzymać wroga takiego jak [Russia] negocjując z nimi lub obawiając się eskalacji” – powiedział Jurij Sak, doradca Ministerstwa Obrony Ukrainy. „Powstrzymujesz ich, pokonując ich. Wróg jest bezwzględny”.

W Pentagonie sekretarz obrony Lloyd Austin, długoletni dowódca piechoty armii, kilka miesięcy wcześniej „poprosił nas o przyjrzenie się średnio- i długoterminowym wymaganiom dla ukraińskich sił zbrojnych, a nie tylko miejsca walk latem i jesienią, gdzie może to być w 2023 i 2024 roku” – powiedział wysoki rangą urzędnik obrony.

„Pogląd, że potrzebują więcej zdolności obrony powietrznej… i że potrzebują pojazdów opancerzonych, był czymś, na co patrzyliśmy przez jakiś czas” – powiedział urzędnik. Proces ten był w toku, gdy nagle zmienił się charakter walki.

Wraz z nadejściem zimy ataki Moskwy pozostawiły całe ukraińskie miasta bez ciepła, wody i elektryczności. Jak padały drony i pociski budynków mieszkalnych, szkół i szpitali, prezydent Biden na kilka dni przed Bożym Narodzeniem zdecydował o wysłaniu baterii rakiet Patriot, aby pomóc w zwalczaniu rosyjskiego ataku powietrznego na cele cywilne.

„Wyraźnie nie próbują po prostu zgasić światła na Ukrainie” – powiedział dziennikarzom Colin Kahl, szef polityki Pentagonu, o trwających bombardowaniach. „Próbują również wyczerpać zdolność ukraińskiej obrony powietrznej do dalszej ochrony ukraińskiej przestrzeni powietrznej. … A co za tym idzie, jesteśmy zobowiązani… do zapewnienia, że ​​Ukraińcy pozostaną zdolni do życia”.

Urzędnicy amerykańscy ostrzegają, że Patrioci – na których siły ukraińskie właśnie rozpoczęły skrócone 90-dniowe szkolenie w Oklahomie – nie przybędą przez jakiś czas i że do „warstwowej obrony powietrznej” potrzebne będą inne systemy, które mogą działać na różnych dystansach .

Oto wszystko, co musisz wiedzieć o pociskach Patriot

Ale decyzja Patriot, po której nastąpiły podobne zobowiązania w zakresie obrony powietrznej ze strony Niemiec i Holandii, była stosunkowo łatwa w porównaniu z określeniem, jak odpowiedzieć na coraz większe publiczne zapotrzebowanie Ukrainy na ciężkie czołgi bojowe do operacji ofensywnych na linie frontu.

Stany Zjednoczone, w porozumieniu z „rdzennymi” sojusznikami, Wielką Brytanią i Francją, uważnie śledziły bitwę wokół Bachmutu, miasta we wschodnim regionie Donbasu na Ukrainie, w którym toczyły się zaciekłe walki. Walka stawała się tym, co wojskowi nazywali „maszynką do mielenia mięsa” dla obu stron, ponieważ siły rosyjskie – składające się głównie z grupy najemników Wagnera i uwolnionych skazańców – gwałtownie nasiliły atak na ukraińskich obrońców.

Na południu wojska rosyjskie wycofały się w połowie listopada za Dniepr z Chersoniu, pierwszego miasta zdobytego po lutowej inwazji. Ale kiedy Ukraińcy świętowali wyzwolenie, Rosjanie stale umacniali przeciwległy brzeg rzeki – i drogę do okupowanego Krymu – rzędami okopów, pułapkami na czołgi i nowymi oddziałami.

„Bodziec dla Patriotów … w dużej mierze wynikał z bieżących wydarzeń” – powiedział urzędnik obrony, podobnie jak „bodziec do zdobycia znacznie większej liczby bojowych wozów piechoty, czołgów, wszelkich zdolności, które mogłyby umożliwić Ukraińcom przerwanie wojny światowej” ja, wykop–dynamika działań wojennych tocząca się teraz i umożliwienie im wycofania się”.

Celem Austina, odzwierciedlającym długie miesiące badań Pentagonu, które teraz stawały się coraz pilniejsze, było wyszkolenie całych batalionów ukraińskich żołnierzy w „manewrze połączonych sił zbrojnych” — taktyki bojowe, które wykorzystują skoordynowane postępy pojazdy opancerzone, artyleria i piechota.

Potrzeba tego typu manewrów — kładących nacisk na sprytną taktykę i jakość uzbrojenia ponad ilość — doprowadziła do tego, co Kahl nazwał „zmianą” podejścia. Chociaż siły zbrojne Stanów Zjednoczonych i Europy od dawna szkoliły ukraińskich żołnierzy w małych grupach, jak obsługiwać niektóre systemy obrony przeciwlotniczej i artylerii, w grudniu Pentagon był przekonany, że aby powstrzymać Rosjan przed natarciem i umożliwić Kijowowi przeprowadzenie nowych operacji ofensywnych, Ukraińcy potrzebne do nauczenia się manewrowania w dużych, połączonych jednostkach.

Taktyka była dostosowana do rozległych, przypominających Kansas równin i pól uprawnych rozsianych po całym Donbasie.

Ale rozszerzone szkolenie bojowe nie miało sensu bez dostarczania broni – zwłaszcza czołgów i pojazdów opancerzonych – które według własnego badania Pentagonu były niezbędne do odniesienia sukcesu na polu bitwy. To samo usłyszał od swojego ukraińskiego odpowiednika gen. Walerija Załużnego gen. Mark A. Milley, przewodniczący Kolegium Połączonych Szefów Sztabów. Podobnie jak Jake Sullivan, doradca Bidena ds. bezpieczeństwa narodowego, od Andrija Jermaka, szefa sztabu prezydenta Ukrainy Wołodymyra Zełenskiego.

Plan szkolenia i nowych pojazdów opancerzonych ruszył na najwyższych obrotach.

„Wiele z tego procesu jest zasadniczo wewnętrznych dla DOD”, pracując z zaleceniami amerykańskiego dowództwa europejskiego na ziemi w Niemczech, urzędnik obrony powiedział o procesie zatwierdzania. „Prowadzimy rozmowy z agencjami, aby upewnić się, że wszyscy śledzą”, w tym podczas spotkań Rady Bezpieczeństwa Narodowego z zastępcami i urzędnikami na szczeblu gabinetu. „Czasami dokonuje się korekt w taki czy inny sposób, zalecenia trafiają do sekretarza obrony, przewodniczący przychodzi ze swoją radą wojskową, sekretarz podejmuje decyzję” i ląduje na biurku Bidena.

Dyskusje wewnątrz administracji i z sojusznikami na temat wysłania czołgów nabrały dodatkowego rozmachu po grudniowej wizycie Zełenskiego w Waszyngtonie – powiedział Jacek Siewiera, szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego RP. „To absolutnie oczywiste, że była to katalizująca dyskusja”.

Pytanie, które nie zostało rozwiązane na wczesnym etapie planowania, dotyczyło pochodzenia czołgów ciężkich. Niemiecki Leopard 2 był używany przez około tuzin innych krajów, w większości w Europie, i mógł zostać szybko dostarczony. Ale kanclerz Olaf Scholz sprzeciwił się, mówiąc, że Niemcy nie chcą „robić tego sami”, wysyłając czołgi podstawowe, zanim zrobi to jakikolwiek inny kraj – zwłaszcza Stany Zjednoczone. Co więcej, obawiając się zachwiania powojennej niechęci Niemiec do dostarczania broni ofensywnej, Scholz odmówił wydania niezbędnej zgody innym krajom na przeniesienie Leopardów we własnych arsenałach na Ukrainę.

Austin był — i pozostaje — stanowczo przeciwny dostarczaniu Ukrainie wyprodukowanych w USA czołgów Abrams M1, najpotężniejszych czołgów na świecie. „To jest drogie”, powiedział Kahl, zauważając, że zbiorniki pożerają paliwo do silników odrzutowych i wymagają poważnego szkolenia i konserwacji.

Ukrainie z trudem udało się powstrzymać irytację tym wyjaśnieniem. „Dla nas kluczowym celem jest zdobycie zachodnich czołgów” – powiedział Sak, doradca MON. „Mówimy tutaj o życiu ludzkim. Nie wydaje mi się, żeby analizowanie zużycia benzyny było dobrą strategią.”

Po konsultacjach sojuszniczych Francja zapowiedziała na początku stycznia, że ​​wyśle ​​nieokreśloną liczbę lekkich czołgów AMX-10 RC. Niemcy zgodziły się wysłać bojowe wozy piechoty Marder.

Jednocześnie Biden zatwierdził przekazanie Ukrainie pierwszej transzy 50 bojowych wozów piechoty Bradley. Austin przedstawi nowy pakiet uzbrojenia ogłoszony w czwartek, kiedy spotka się w piątek w Ramstein z wojskowymi zwolennikami Ukrainy.

Wielka Brytania, której ogłoszenie w sprawie czołgów Challenger 2 nastąpiło w sobotę po rozmowie telefonicznej między premierem Riszim Sunakiem a Zełenskim, jest jak dotąd jedynym krajem, który obiecał Ukrainie czołgi podstawowe, których potrzebuje. Ale 14 z nich to za mało, by przebić się przez obronę Moskwy.

„Nie można tak po prostu pstryknąć palcami, by dostarczyć sprzęt zmechanizowany warty kilka batalionów” — powiedział urzędnik obrony USA. „Leopard jest znacznie bardziej dostępny i może zostać dostarczony w znacznie bardziej odpowiednim czasie”.

Uwaga nadal skupiała się na Niemczech, gdzie Austin odwiedził czwartek w ostatniej próbie przekonania Scholza. Nie było publicznych oznak, że poczyniono postępy, ale Polska i inne kraje zasygnalizowały, że mogą przekazać swoje czołgi Kijowowi – nawet bez pozwolenia Niemiec.

„Musisz zebrać koalicję wielu różnych krajów, aby uzyskać potrzebną liczbę”, powiedział Gustav Gressel, ekspert ds. oddane wczesnym latem.

Załużny, dowódca wojskowy Ukrainy, powiedział, że do zmiany impetu na polu bitwy potrzeba około 300 czołgów.

Zapytany, czy Stany Zjednoczone sprzeciwiłyby się, gdyby Polska i inni postanowili ominąć zgodę Niemiec na wysłanie lampartów, amerykański urzędnik ds. Obrony powiedział: „Ważne jest, aby sojusznicy i partnerzy pozostali zjednoczeni. W końcu Polacy i Niemcy idą to rozpracować. To nie jest nasza decyzja.

Lamothe relacjonował z bazy lotniczej Ramstein w Niemczech, a Morris z Berlina. Emily Rauhala z Brukseli i Alex Horton z Waszyngtonu przyczynili się do powstania tego raportu.