Można odnieść wrażenie, że kapitan Pakistanu Babar Azam zawsze mówi to samo, ale być może zawsze zadają mu te same pytania. Przed wyjazdem Pakistanu do Irlandii i Wielkiej Brytanii, który był ostatnim postojem przygotowawczym Pakistanu przed Pucharem Świata T20 w USA i na Karaibach, Babar wziął udział w konferencji prasowej i usłyszał znajome pytania na temat szans Pakistanu, wyboru jego składu i oczywiście najwyższe zamówienie w Pakistanie.

„To, co wydarzyło się w przeszłości, należy do przeszłości” – zaczął Babar, zanim zdał sobie sprawę, że pytanie o szanse jego zespołu na trofeum było już zadawane wiele razy, po czym wrócił na znajomy teren. „Naszym celem zawsze było przywiezienie trofeum do domu, ale jesteśmy podwójnie pewni siebie i wierzymy, że możemy przywieźć trofeum do domu. Jako kapitan zawsze będę wierzył w moich zawodników i damy z siebie wszystko na Pucharze Świata”.

Jeden z najważniejszych tematów konferencji dotyczył dwóch graczy o imieniu Haris na szczycie i na końcu składu pakistańskiego, a dokładniej mówiąc, włączenie jednego i brak drugiego. W ciągu ostatnich sześciu miesięcy Haris Rauf był otwarcie krytykowany przez ówczesnego głównego selekcjonera Wahaba Riaza jako „szkodzący pakistańskiemu krykietowi”, kiedy wycofał się z pakistańskiego tournée po Australii, po czym zerwano jego główny kontrakt, a następnie doznał kontuzji podczas meczu PSL i ponowne przywrócenie mu centralnego kontraktu. Po powrocie do sprawności wrócił do drużyny pakistańskiej.

„Kondycja Harisa Raufa znacznie się poprawiła; nie spodziewałem się, że tak szybko wróci do zdrowia” – powiedział Babar. „Jest pozytywnie nastawiony do swojego zaangażowania w turniej i bardzo zależy mu na odniesieniu sukcesu. Wywiera na niego presję, ponieważ dużo się o nim mówi, ale myślę, że wróci silny. Kiedy wrócisz z odpoczynku, mentalnego i fizycznego możesz wywrzeć niezły wpływ.”

Tymczasem Mohammad Haris nadal przebywa w izolacji. Jego najsłynniejsze osiągnięcia w koszulce międzynarodowej miały miejsce podczas ostatnich Mistrzostw Świata T20, kiedy ożywił podupadającą kampanię Pucharu Świata w Pakistanie i był jednym z kluczowych architektów nieoczekiwanego awansu Pakistanu do finału. Od tego czasu przeżywa trudniejsze chwile, gdy w niewytłumaczalny sposób zrezygnował z powodu pakistańskiej podróży do Nowej Zelandii na początku tego roku. Obojętny PSL nie pomógł i na obecną chwilę nie ma go w planach Pakistanu.

Babar, który gra u boku Harisa w drużynie Peszawar Zalmi, przyznał, że Haris mógł nie otrzymać takich szans po mistrzostwach świata, jakich mógł się spodziewać.

„Po mundialu nie dostał pełnej szansy, ale należy do najwyższej klasy. W tej najwyższej kategorii już mamy [Mohammad] Rizwan, Fakhar [Zaman]Saim [Ayub] i ja. Dostał szansę w PSL, ale chciał ją wykorzystać, ale nie mógł. To nie czyni go złym graczem, ponieważ zdarza się to każdemu graczowi w pewnym momencie. Następnie rozmawialiśmy o tym, gdzie go zagramy. Gdybyśmy trzymali go na boku, byłby zmuszony grać w niższej i środkowej lidze. A potem wybraliśmy najlepszą możliwą kombinację zbiorową.”

Być może najbardziej kontrowersyjnym wyborem w składzie pakistańskiej drużyny było powołanie Hasana Alego, który ostatni raz grał na T20I w 2022 r., do drużyny T20I na mecze Pakistanu w Irlandii i Anglii. To, że Pakistan wyrzucił Zamana Khana z 18-osobowego składu, również wzbudziło zdziwienie, mimo że Zaman niekoniecznie osiągnął swoją najlepszą formę w ciągu ostatnich kilku miesięcy.

Babar zasugerował, że było możliwe – a nawet prawdopodobne – że Hasan w obecnej sytuacji nie znajdzie się w składzie na Puchar Świata, przypisując temu powrót do doświadczenia.

„W przypadku Hasana selekcjonerzy wyjaśnili również, że występuje w roli rezerwowego. Nie ma gwarancji, że znajdzie się w 15-stce. Jest tutaj, ponieważ ma doświadczenie T20 i ogólnie doświadczenie. Zaman Khan jest jednym z najlepszych meloników, ale jest graczem nowej piłki . Mamy już 3-4 meloników z nową piłką. Nikt nie jest tutaj z polecenia jednej osoby. Jest siedmiu selekcjonerów i każdy wyraził swoją opinię przed podjęciem decyzji.

Niektórzy będą argumentować, że charakterystyka Zamana dokonana przez pakistańskiego kapitana jest nieco ahistoryczna. Zaman jest, w każdym razie dla Lahore Qalandars, jednym z meloników śmierci, do którego najczęściej się zwracają, grając w kręgle w tandemie z Harisem Raufem podczas ostatnich czterech rund meczów. Pomimo większej liczby bramek w Powerplay i środkowych, zdobył najwięcej bramek po śmierci w formacie i był chwalony za umiejętność wykonywania yorków i wolniejsze dostawy. To nie przypadek, że jego kapitan Shaheen Afridi zwrócił się do Zamana o finałowy mecz w finale PSL w 2023 r., gdzie opanował nerwy, aby pomóc Lahore Qalandars odnieść zwycięstwo jednym biegiem.

Na pierwszym miejscu znajdowały się zwykłe, ostre dochodzenia wokół miejsca Babara i zastanawiały się, czy bardziej dynamicznych graczy nie można wypchnąć wyżej kosztem jego lub Rizwana. Uznając, że Saim Ayub był „typem gracza, który potrafi zdobyć 80 runów w 5 overach”, Babar obronił swój własny rekord na szczycie, po raz kolejny powtarzając, że Pakistan zdobywał ponad 50 punktów prawie za każdym razem w Powerplay.

To, czy to wystarczy, to inna sprawa, ale Babar dał jasno do zrozumienia, że ​​decydującym czynnikiem przy wyborze będą cele zespołu, a nie indywidualne preferencje, oraz że nowo mianowany trener piłki białej Gary Kirsten był w to zaangażowany i pracuje nad tym, aby ten sam cel.

„Nie gramy w żadne osobiste mecze. Zrobimy wszystko, co najlepsze dla zespołu. Nie ma to nic wspólnego z osobistymi preferencjami poszczególnych graczy. Niezależnie od tego, jaki będzie najlepszy skład drużyny do odbijania lub gry w kręgle, to ten, który wybierzemy z. Jesteśmy w kontakcie z Garym, a on ma duże doświadczenie w trenowaniu. Z tego, co mu powiedziałem, rozumie, jaki jest nasz skład i jak gramy.

„Czas na rotację jest już trochę za późno, ponieważ zbliżają się Puchar Świata. W meczach, które nam pozostały, postaramy się dać odpocząć zawodnikom i kombinacji, jaką chcemy mieć na Puchar Świata.

„Każdy powinien mieć nadzieję. Staramy się pozostać wierni tej nadziei. Ponieważ krykiet to jedyna rzecz, która stawia wszystkich na tej samej stronie. Zawsze z tyłu głowy mam wrażenie, że wszyscy w Pakistanie są na tej samej stronie. Nasza odpowiedzialność to oczywiście dać z siebie wszystko i pozostać pozytywnym.”

I tym samym Babar wrócił na znajomy grunt. Będzie miał nadzieję, że w ciągu najbliższych kilku miesięcy uda mu się wspiąć także na niezbadane terytoria.