ORLANDO — Wielu pacjentów z BRCA Mutacje, które niosą ze sobą wysokie ryzyko dziedzicznego raka piersi i jajnika (HBOC) lub z zespołem Lyncha, nie tylko nie są świadome swojego statusu genetycznego, ale według naukowców z Mayo Clinic nie kwalifikują się do genetycznych badań przesiewowych zgodnie z obecnymi wytycznymi.

Ponad połowa pacjentów (52%) została niedawno zdiagnozowana z HBOC i zespołem Lyncha na podstawie wyników tego badania sekwencjonowania egzomu, „co oznacza, że ​​nie byli świadomi swojej choroby genetycznej przed udziałem w badaniu” – poinformował Niloy Jewel Samadder , MD, z Mayo Clinic w Phoenix w Arizonie, podczas briefingu prasowego na dorocznym spotkaniu American Association for Cancer Research.

Co ważne, 39,2% tych nosicieli nie spełniało wytycznych National Comprehensive Cancer Network (NCCN) dotyczących badań genetycznych, w tym 56,2% osób z zespołem Lyncha i 32% osób z HBOC.

Dlaczego nie spełniały kryteriów NCCN? Samadder powiedział, że 63,3% nie miało osobistej historii raka, podczas gdy 60,5% miało niewystarczającą liczbę krewnych chorych na raka, a 58,6% miało typ raka, który nie był związany z ich zespołem genetycznym.

Zwrócił uwagę, że pacjenci z BRCA mutacje mają do 80% ryzyko zachorowania na raka piersi w ciągu całego życia, a także zwiększone ryzyko zachorowania na czerniaka i raka jajnika, trzustki i prostaty. Pacjenci z zespołem Lyncha mają znacznie zwiększone ryzyko zachorowania na raka jelita grubego i endometrium w ciągu całego życia, a także dodatkowe zwiększone ryzyko raka górnego odcinka przewodu pokarmowego, dróg moczowych, skóry i innych nowotworów.

„Oba te stany mają silną korelację z ryzykiem raka” – powiedział Samadder. „Nie ma wątpliwości co do tego, że istnieje wysokie ryzyko zachorowania na raka piersi, jajnika, jelita grubego lub macicy i istnieją jasne wytyczne dotyczące badań przesiewowych zalecane przez NCCN i główne stowarzyszenia zawodowe w zakresie obrazowania piersi u pacjentek z BRCA1 I BRCA2biorąc pod uwagę profilaktyczną mastektomię lub wycięcie jajników, czas kolonoskopii oraz histerektomię i wycięcie jajników u pacjentek z zespołem Lyncha. I zazwyczaj większość tych ścieżek badań przesiewowych rozpoczyna się między 20 a 25 rokiem życia”.

„Tak więc, nie diagnozując tych pacjentów, narażasz ich na wysokie ryzyko rozwoju wielu nowotworów i odmawiasz im możliwości badań przesiewowych i zapobiegania lub wykrywania bardzo uleczalnego wczesnego raka” – dodał.

„O znalezieniu”

„Interesującym i niepokojącym odkryciem jest to, że kryteria NCCN wydają się działać gorzej w przypadku niedostatecznie reprezentowanych populacji mniejszościowych” – zauważył Samadder.

On i jego współpracownicy odkryli, że kryteria NCCN pominęłyby 49% niedostatecznie reprezentowanych mniejszości z HBOC i zespołem Lyncha, w porównaniu z 32% białych pacjentów.

Zasugerował, że kryteria te zostały stworzone głównie z populacjami europejskimi badanymi pod kątem osobistej i rodzinnej historii raka, „co może prowadzić do systemowego błędu w sposobie, w jaki te wytyczne proponowały ocenę genetyczną i testy w innych populacjach”.

Na koniec Samadder powiedział, że 34% pacjentów, którzy spełnili kryteria NCCN, nie zostało poddanych ocenie klinicznej ani testom, co sugeruje, że wytyczne NCCN nie są w pełni wykorzystywane w praktyce klinicznej.

„Nasze wyniki podkreślają potrzebę zwiększenia dostępu do badań przesiewowych genomu pod kątem chorób genetycznych poziomu 1 CDC oraz potencjalnego wykorzystania sekwencjonowania egzomu w dużych populacjach” – powiedział.

Kryteria NCCN zostały stworzone w okresie, gdy testy genetyczne były kosztowne i miały na celu identyfikację osób z największymi szansami na bycie nosicielami mutacji przy braku sekwencjonowania całego egzomu w całej populacji, zauważył Samadder.

Jednak koszt sekwencjonowania egzomu „gwałtownie spada”, a badania pokazują, że testowanie HBOC i zespołu Lyncha w populacji ogólnej jest opłacalne, gdy spadnie do około 500 USD, „do którego zbliża się sekwencjonowanie egzomu” – powiedział. Sugeruje to, że powinno być możliwe masowe wdrożenie sekwencjonowania egzomu.

W tym badaniu Samadder i współpracownicy wykorzystali dane z badania TAPESTRY, w którym sekwencjonowanie całego egzomu przeprowadzono na próbkach śliny dostarczonych przez 44 306 pacjentów w ośrodkach Mayo Clinic w Arizonie, Florydzie i Minnesocie.

Ocenili próbki pod kątem mutacji patogennych w BRCA1 I BRCA2 (oznaczające HBOC) i MLH1, MSH2, MSH6, PMS2I EPCAM, oznaczający zespół Lyncha. Odkryli, że 550 osób (1,2%) miało te choroby genetyczne (387 z HBOC i 163 z zespołem Lyncha), które są uważane za choroby genetyczne poziomu 1 CDC, które mają „znaczący potencjał pozytywnego wpływu na zdrowie publiczne w oparciu o dostępne dowody- oparte na wytycznych i zaleceniach”, zgodnie z CDC.

Wśród grup z zespołem HBOC i Lyncha mediana wieku wynosiła 57 lat, 63% stanowiły kobiety, a od 89% do 95% było rasy białej. Częste choroby współistniejące obejmowały nadciśnienie i kiedykolwiek palenie.

Po rozwarstwieniu według wariantów genów największą grupą pacjentów nieświadomych swojej choroby genetycznej byli ci z a PMS2 mutacja (81,6%).