Po prawie dwudziestu pięciu latach negocjacji członkowie Światowej Organizacji Własności Intelektualnej (WIPO) niedawno przyjęli traktat wdrażający nowy wymóg, zgodnie z którym międzynarodowi wnioskodawcy patentowi mają obowiązek ujawniania w swoich wnioskach wszelkich ludów tubylczych i/lub społeczności, które dostarczyły tradycyjnej wiedzy, na której wnioskodawca opierał się podczas tworzenia wynalazku objętego wnioskiem o patent.¹ Traktat przyjęto na „Konferencji dyplomatycznej w sprawie zawarcia międzynarodowego instrumentu prawnego dotyczącego własności intelektualnej, zasobów genetycznych i tradycyjnej wiedzy związanej z zasobami genetycznymi” zorganizowanej przez Światową Organizację Własności Intelektualnej (WIPO), która odbyła się w dniach 13–24 maja.² Celem traktatu, znanego jako Traktat WIPO o własności intelektualnej, zasobach genetycznych i powiązanej z nimi tradycyjnej wiedzy, jest „zapobieganie udzielaniu błędnych patentów na wynalazki, które nie są nowe lub pomysłowe w odniesieniu do zasobów genetycznych i tradycyjnej wiedzy powiązanej z zasobami genetycznymi”.³ Niniejszy traktat — pierwszy tego rodzaju traktat łączący własność intelektualną z ludnością tubylczą — ma również na celu „zwiększenie skuteczności, przejrzystości i jakości systemu patentowego w odniesieniu do zasobów genetycznych i tradycyjnej wiedzy związanej z zasobami genetycznymi”.⁴

Po ratyfikacji traktatu wnioskodawcy patentowi będą mieli nowe (ale nieretroaktywne) wymogi ujawniania informacji w przypadku międzynarodowych wniosków patentowych. W szczególności, zgodnie z artykułem 3, wnioskodawcy patentowi składający wniosek międzynarodowy na mocy Traktatu o współpracy patentowej będą musieli zadać sobie pytanie, czy zgłoszony wynalazek jest „oparty na” zasobach genetycznych lub powiązanej tradycyjnej wiedzy. W artykule 2 traktatu WIPO definiuje „oparty na” jako konieczność, aby „zasoby genetyczne i/lub tradycyjna wiedza były niezbędne dla roszczenia zawartego w wynalazku i że roszczenie zależy od konkretnych właściwości zasobów genetycznych i/lub powiązanej tradycyjnej wiedzy związanej z zasobami genetycznymi”.⁵

1. Jeżeli wynalazek opiera się na zasobach genetycznych lub powiązanej z nimi tradycyjnej wiedzy, wnioskodawcy patentowi muszą „ujawnić kraj pochodzenia zasobów genetycznych i/lub ludność tubylczą lub lokalną społeczność dostarczającą powiązanej” tradycyjnej wiedzy”.⁶

2. Jeżeli źródło tradycyjnej wiedzy jest „nieznane”, należy ujawnić źródło zasobów genetycznych lub powiązanej tradycyjnej wiedzy, jeżeli jest znane.⁷

3. Jeżeli żadna z powyższych informacji nie jest znana, wnioskodawca patentowy będzie zobowiązany do złożenia oświadczenia potwierdzającego ten fakt.⁸

Nieujawnienie powyższych informacji może wiązać się z potencjalnymi sankcjami, jednak wnioskodawcy patentowi będą mieli możliwość naprawienia zaniedbania.

Oczekuje się, że traktat wejdzie w życie trzy miesiące po tym, jak 15 państw członkowskich złoży swoje odpowiednie dokumenty ratyfikacji lub przystąpienia w sekretariacie WIPO. Negocjacje mają być kontynuowane w grudniu 2024 r. w sprawie innych potencjalnych traktatów, które mogłyby jeszcze bardziej chronić tradycyjną wiedzę i tradycyjny wyraz kulturowy.

WilmerHale opublikował wcześniej artykuł zatytułowany „Urząd Patentowy i Znaków Towarowych Stanów Zjednoczonych prosi plemiona o komentarze na temat zasobów genetycznych, wiedzy tradycyjnej i ekspresji kulturowej” 1 listopada 2023 r.