Po konferencji Amerykańskiej Akademii Dermatologii (AAD) 2024 w San Diego zaprezentowano kilka nowych badań dotyczących leczenia różnych chorób dermatologicznych, zawierających dane dotyczące takich schorzeń jak łuszczyca, atopowe zapalenie skóry (AD) i ropne zapalenie powiek (HS).

W swoim ostatnim wywiadzie dla HCPLive zespół Raj Chovatiya, lekarz medycyny, doktor nauk medycznych, MSCI, FAAD, profesor nadzwyczajny w szkole medycznej Rosalind Franklin University Chicago oraz założyciel/dyrektor Centrum Badań nad Dermatologią Medyczną i Immunologią, wypowiadał się na temat kilku głównych danych omawianych w AAD i przedstawił własne poglądy na temat swoich ustaleń.

Na początku Chovatiya zapytano o nowe dane z 52 tygodni przedstawione na konferencji na temat doustnego upadacytynibu w leczeniu niesegmentowego bielactwa nabytego.

„Vitiligo również doświadcza kolejnego ekscytującego momentu w rozwoju terapii, po części dlatego, że naprawdę staramy się wypchnąć inhibitory JAK poza miejscowe leczenie tej choroby” – powiedziała Chovatiya. „Oczywiście, miejscowo stosowany ruksolitynib był naprawdę ważnym lekiem zmieniającym reguły gry w leczeniu tej choroby. Jednak pytanie zawsze dotyczyło osób, które mają większą powierzchnię ciała lub osób, które po prostu nie mogą praktycznie codziennie nakładać kremu przez kilka lat, biorąc pod uwagę fakt, że jeśli chodzi o leczenie i repigmentację, rezultaty są powolne, czy cząsteczka doustna mogłaby zdziałać cuda?”

Zauważył, że w tym miejscu pojawiają się nowe dane dotyczące upadacytynibu. Chovatiya wyjaśniła, że ​​po roku lekarze mogą naprawdę pomóc pacjentom zauważyć wyższy poziom ponownej pigmentacji nie tylko w okolicy twarzy, ale także w niektórych obszarach ciała, które są trudniejsze do przebarwienia.

Później Chovatiya zapytano o znaczenie danych dotyczących tapinarofu w kohorcie pacjentów z atopowym zapaleniem skóry i posiadających kolorową skórę. On sam był współautorem badania.

„Jeśli chodzi o leczenie tapinarofem, wyniki były prawie identyczne w przypadku wszystkich analizowanych zmiennych społeczno-demograficznych, a nawet jasnego i ciemnego odcienia skóry, co sugeruje, że to, czego dowiedzieliśmy się z innych terapii, zdecydowanie wydaje się być skuteczne. to samo dotyczy tapinarofu” – powiedział Chovatiya. „Ale najważniejsze jest to, że był to jeden z najbardziej zróżnicowanych badań, jakie mieliśmy ostatnio, z niezwykle wysokim odsetkiem osób identyfikujących się jako różne typy skóry”.

Chovatiya zauważył, że znaczenie polega na tym, że reprezentuje niektóre z bardziej „mocnych” danych na temat leku i że formalnie informuje zespół badawczy o tym, co wiedzą dermatolodzy, że początkowe wyniki i metody leczenia mogą się różnić w zależności od indywidualnego postrzegania rumienia, nadpotliwości i hipopigmentacja.

Na koniec Chovatiya została zapytana o nowo zaprezentowane dane z fazy 2 dotyczące lutikizumabu stosowanego w leczeniu HS.

„To ekscytujące, ponieważ każdy lek, który może osiągnąć przewagę nad placebo w świecie HS, jest ekscytujący” – powiedział. „To naprawdę trudne, biorąc pod uwagę liczbę prób, które nie zakończyły się sukcesem z powodu różnych czynników; nieprzewidywalne wskaźniki placebo, bardzo nasilająca się i słabnąca choroba, pytania o to, czy patrzymy na właściwy punkt końcowy we właściwym czasie. Dlatego bardzo intrygujące jest myślenie o leku, który być może działa na bardzo kluczową, wczesną i podstawową cytokinę w przypadku wielu stanów zapalnych i chorób. Jestem szczególnie zainteresowany, jak to potencjalnie może wyglądać, gdy przejdziemy do fazy trzeciej.

Aby dowiedzieć się więcej na temat poglądów Chovatiyi na dane prezentowane w AAD, obejrzyj cały fragment wywiadu zamieszczony powyżej.

Cytaty zawarte w tym podsumowaniu zostały zredagowane w celu zapewnienia przejrzystości.