Szefowa misji MFW w Egipcie, Ivanna Vladkova Hollar, zauważyła na konferencji prasowej, że już borykająca się z problemami egipska gospodarka została jeszcze bardziej zraniona przez konflikt między Izraelem a Hamasem, który wpłynął na kluczową dla kraju branżę turystyczną.

Jednocześnie dochody z Kanału Sueskiego spadły o połowę po tym, jak bojownicy Houthi, którzy twierdzą, że działają w ramach solidarności z Palestyńczykami w Gazie, zaczęli atakować statki towarowe korzystające ze szlaków żeglugowych przez Morze Czerwone.

Premier Egiptu Mostafa Madbouly powiedział, że umowa umożliwi rządowi zabezpieczenie dodatkowych 1,2 miliarda dolarów ponad 8 miliardów dolarów z funduszu na rzecz poprawy ochrony środowiska MFW i zachęci partnerów rozwojowych, takich jak Bank Światowy i Unia Europejska, aby również Egiptowi dał więcej pożyczek, które pomogą mu osiągnąć stabilność finansową.

W zeszłym tygodniu Egipt podpisał umowę o wartości 35 miliardów dolarów ze Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi na zagospodarowanie części swojego wybrzeża Morza Śródziemnego. Egipscy urzędnicy świętowali to jako największą bezpośrednią inwestycję zagraniczną w historii Egiptu.

Na kilka godzin przed ogłoszeniem porozumienia z MFW, próbując powstrzymać rosnącą inflację, egipski Bank Centralny zdewaluował walutę o ponad 35 procent – ​​była to czwarta dewaluacja w ciągu dwóch lat – i podniósł stopy procentowe o 600 punktów bazowych.

Madbouly powiedział, że jego rząd i MFW osiągnęły konsensus w sprawie celów planu reform strukturalnych Egiptu.

„Celem jest zwiększenie rezerw walutowych, zmniejszenie zadłużenia, zagwarantowanie przepływu bezpośrednich inwestycji zagranicznych i praca na rzecz wysokich stóp wzrostu egipskiej gospodarki” – powiedział.

Rząd i fundusz monetarny zobowiązały się do zapewnienia środków ochrony socjalnej dla osób znajdujących się w trudnej sytuacji, na które będą miały wpływ plany reform, powiedział Madbouuly.

W ciągu ostatnich 18 miesięcy poważny niedobór waluty obcej w Egipcie, który w przeważającej mierze opiera się na imporcie, spowodował, że ceny – i niepokój o przyszłość – wyszły poza schematy. Koszt niektórych podstawowych artykułów żywnościowych wzrósł czterokrotnie, zadłużenie osiągnęło najwyższy poziom w historii, a waluta straciła ogromną część swojej wartości, dziesiątkując siłę nabywczą dochodów ludzi i wartość ich oszczędności życia.

Prezes Banku Centralnego Hassan Abdalla powiedział, że średnioterminowy plan rządu ma na celu obniżenie jednocyfrowej inflacji, która latem ubiegłego roku osiągnęła rekordowy poziom prawie 40 procent.

Przed zawarciem porozumienia z MFW rosnąca presja ekonomiczna zmusiła rząd do zmiany taktyki, w tym zamrożenia niektórych kosztownych megaprojektów zleconych przez prezydenta Abdela Fattaha el-Sisiego, w tym nowej, wystawnej stolicy na pustyni.

Dodatkową presję wywarł MFW, który odmówił przekazania większości początkowej pożyczki do czasu, aż Egipt nie spełni niektórych warunków polityki gospodarczej. Wśród nich znalazło się zachęcanie do rozwoju sektora prywatnego poprzez eliminację przewagi konkurencyjnej, jaką cieszą się egipskie przedsiębiorstwa będące własnością wojska.

W ciągu ostatniej dekady gospodarka Egiptu walczyła o stabilność. Wielu obserwatorów twierdzi, że złe zarządzanie, w tym nadmierne wydatki na megaprojekty i długotrwałe nadmierne poleganie na imporcie, naraziło Egipt na kolejne wstrząsy zewnętrzne. Oprócz wojny w Strefie Gazy doszło do pandemii koronaawirusa i wojny na Ukrainie, która wpłynęła zarówno na turystykę, jak i na import niezbędnej pszenicy.

El-Sisi wielokrotnie bronił polityki swojego rządu, twierdząc, że powstanie w 2011 r., które obaliło prezydenta Hosniego Mubaraka, zapoczątkowało trwałą niepewność gospodarczą.

Jednak w codziennych kontaktach na ulicach Kairu i w mediach społecznościowych wielu obwinia prezydenta, zarzucając mu wydatki na próżne projekty i osłabienie gospodarki do tego stopnia, że ​​podważy wpływy Egiptu w regionie.

Część ekspertów twierdzi, że MFW, który od 2016 roku pożyczył Egiptowi miliardy dolarów, jest częścią problemu.

„Nie wnikają wystarczająco głęboko w to, co dzieje się w maszynie” – powiedział Mohamed Fouad, konsultant finansowy i były egipski prawodawca.

Fouad spodziewa się, że międzynarodowy pożyczkodawca będzie teraz podejmował bardziej przemyślane decyzje.

„Ich największy błąd” – powiedział – „popełnił się w latach 2016–2020, kiedy wszyscy im kibicowali, skupiając się jedynie na aspekcie makroekonomicznym. Ale fundamenty były chwiejne.”

Vivian Yee raportowanie wniesione.